wtorek, 2 października 2018

DZIWNA POGODA Joe Hill

"Strach zagęszcza czas, sprawia, że staje się powolny i kleisty."

Największym atutem książki jest fantastycznie wykreowany klimat, chętnie w niego wchodzimy, bo zmysłowo przyciąga rozmaitością. Cztery opowiadania, napisane w różnej konwencji, z barwnymi motywami wiodącymi, perspektywą spojrzenia na złożoną ludzką naturę. Podobało mi się podkręcanie wyobraźni czytelnika przeplatającymi się sprzecznościami, raz jest delikatnie i ciepło, kiedy indziej bezpośrednio i zimno. Momentami musimy odwołać się do własnych doświadczeń życiowych, by wydobyć głębię, a za chwilę pokazywana jest pod przyległym zaskakującym kątem. Odpowiadało mi wnikliwe spojrzenie na niemal każdą z postaci, nawet nieobsadzoną w głównej roli, poprzez odpowiednie uwypuklenie opisujących ją detali, staje się swojska, zrozumiała, bliższa. Mamy wrażenie jakbyśmy sami mogli wziąć udział w odgrywanych scenach i wydarzeniach, bo w końcu dotyczyć mogą każdego z nas.

Zatem ogólne wrażenie wydawałoby się pozytywne, a jednak ta partia twórczości Joe Hilla nie do końca mnie przekonała. Lubię kiedy autor sprytnie bawi się z czytelnikiem, zaprasza na literacką imprezę z wcześniej określoną tematyką, aby za chwilę w trakcie intelektualnej zabawy zboczyć z wyznaczonego szlaku, wędrować po bocznych ścieżkach, bardziej nęcących i frapujących niż źródło, z którego się wyruszyło. Wówczas czujemy, że nasze zaangażowanie jest naturalne i niewymuszone. Natomiast w takiej odsłonie, jak zaprezentował to Hill, pozornie przemyślanej i spenetrowanej, ale częściowej i niezbyt wnikliwej, nie udało mi się intensywnie wgryźć w przedstawiony materiał. Mam świadomość, że to krótka forma literacka, jednakże przeszkadzała mi powierzchowność, prześlizgiwanie się po zagadnieniach naprawdę wartych uwagi.

Jedynie "Zdjęcie" mocno mnie zaintrygowało, niosło nawiązania do ukrytych lęków, które odczuwa każdy z nas, do mniej chlubnych migawek z życia, które wciąż potrafią wywołać dreszcze zażenowania i wstydu, do ukazania bezwzględnej zawodności ludzkiej pamięci. Potencjał opowiadania ogromny, ale wykonaniu zabrakło precyzji i kunsztu. Odwrotnie odebrałam za to "Naładowanego", początkowo nieśmiało rozwijającego się, aby w każdy wdechem stawać się coraz bardziej brutalne i makabryczne, od lekkiego drażnienia wyobraźni i wywoływania zaniepokojenia, do niezakłamanej odsłony ludzkich słabości. Elementy science fiction zaprezentowane we "Wniebowziętym" miały intrygujący urok, niestety w całkowitym rozrachunku niewiele wynosimy z tego opowiadania, a przecież nawiązania do strachu jako instrumentu kształtującego scenariusz życia, determinującego podejmowane decyzje, dałoby się bardziej uwypuklić. I "Deszcz", zawierający mocne przesłanie, lecz to już było, nie wniosło nic nowego.

3.5/6 - w wolnym czasie
horror, opowiadania, 512 stron, premiera 05.09.2018, tłumaczenie Marta Guzowska
Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Albatros.

41 komentarzy:

  1. Mimo, że zapowiada się bardzo fajnie, to jakoś mnie nie przekonuje to, że są to opowiadania.

    OdpowiedzUsuń
  2. Nie przepadam za takim gatunkiem niestety. Rzadko kiedy mnie porywa. Widzę, że może to być ewentualna lektura awaryjna kiedy nie ma nic innego pod ręką.

    OdpowiedzUsuń
  3. A ja lubię opowiadania, czytam kiedy mam czas i gdy muszę odłożyć książkę nie gubię wątku. Chętnie w wolnym czasie bym poczytała

    OdpowiedzUsuń
  4. Bardzo lubię czytac opowiadania, ponieważ zawsze któreś przypadnie mi do gustu :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Horrory niestety nie dla mnie :)

    OdpowiedzUsuń
  6. Uwielbiam horrory. Dużo czytam wszelkich różnych gatunków. Po te opowiadania siegnę. Potem podyskutujemy.Czy warto było czytać.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. bardzo lubię takie dyskusje, sama chętnie wzięłabym w niej udział :-)

      Usuń
  7. Chętnie sięgnę po te opowiadania, kilka lat temu czytałam pierwsze opowiadania tego autora i bardzo mi się podobały więc myślę, że to pozycja dla mnie! :)

    OdpowiedzUsuń
  8. Niestety nie przepadam za horrorami ;)

    OdpowiedzUsuń
  9. Hmm obtej porze roku chętniej sięgam po komedie. Tę pozycje sobie odpuszczę. Może kiedyś...

    OdpowiedzUsuń
  10. Coś ostatnio nie mam fazy na opowiadania więc innym razem.

    OdpowiedzUsuń
  11. Po tego typu książki raczej nie sięgam

    OdpowiedzUsuń
  12. Dawno nie czytałam opowiadań a tu taka niska ocena , szkoda...

    OdpowiedzUsuń
  13. Jestem bardzo ciekawa jak odbiorę te opowiadania. "Strażak" był całkiem niezły ;)

    OdpowiedzUsuń
  14. W zupełności zdaję sie na Ciebie, w wolnej chwili (której pewnie nie znajdę) bez przekonania sięgnę. Chociaż ostatnio czytałam kilka opowiadań Schlinka.

    OdpowiedzUsuń
  15. Bardzo podoba mi się sposób, w jaki opisujesz książki. :)

    OdpowiedzUsuń
  16. Oj nie lubię horrorów ;D
    Chyba nie dla mnie ;)

    OdpowiedzUsuń
  17. Nie, horrorów nie przeczytam 😉

    OdpowiedzUsuń
  18. Ja się powtarzam, ale powinnaś pisać zawodowo. Rewelacyjna recenzja.

    OdpowiedzUsuń
  19. Kolejny raz stykam się ze słabą oceną tej książki.

    OdpowiedzUsuń
  20. Lubię opowiadania, jedno z drugim niepowiązane , krótkie i pełne treści.

    OdpowiedzUsuń
  21. Mi zabrakło trochę opisów.. nie wiadomo o czym są opowiadania.. 😶

    OdpowiedzUsuń
  22. a ja właśnie lubię krótkie formy, i lubię zestawy opowiadań w postaci książki... tak, że dzięki za polecenie!

    OdpowiedzUsuń
  23. Ciekawa jestem jak ta książka by mi się spodobała i czy bym się z nią nie nudziła

    OdpowiedzUsuń
  24. Nie moj typ, ktory lubie czytac :)

    OdpowiedzUsuń
  25. Po horrorze tydzień bym nie spała ;-)

    OdpowiedzUsuń
  26. Podobają mi się książki tego typu

    OdpowiedzUsuń
  27. Jestem już po tej lekturze i na mnie zrobiła dobre wrażenie, chociaż oczekiwałam czegoś bardziej przerażająćego. ;) Najbardziej podobało mi się pierwsze i ostatnie odpowiadanie.
    Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  28. I kolejna ciekawa książka trafia na liste.

    OdpowiedzUsuń
  29. Mocny horror odpada ostatnio miałam za dużo strasznych przeżyć

    OdpowiedzUsuń
  30. Ostatnio musiałam odpocząć od horrorów. Miałam takie dziwne sny, że sama mogłabym pisać horrory🙈
    Może polecisz coś wesołego, luźnego a najlepiej napawającego optymizmem?

    OdpowiedzUsuń
  31. Uwielbiam Twoje recenzje, jednak ta książka raczej nie jest dla mnie.

    OdpowiedzUsuń
  32. Ja miło wspominam i polecam lekturę tej książki, szczególnie "Zdjęcie"

    OdpowiedzUsuń
  33. no niestety horrory to nie moja bajka. klaudia j

    OdpowiedzUsuń
  34. Nie jestem wielka fanka opowiadań, podobnie jak Ciebie nie przekonują mnie krótkie formy, zamykanie w ciasnych pudełkach tego, co powinno płynąć szeroka rzeką. Tym bardziej, że jak piszesz klimat rozbudza chęci... Jeszcze się pozastanawiam, na razie krążę wokół tego tytułu. Pozdrawiam ciepło :)

    OdpowiedzUsuń
  35. Jakiś czas temu spotkałam się z opinią zrecenzowanej przez Ciebie książki i już wtedy dwa opowiadania z jej wnętrza przykuły moją uwagę na tyle, bym chciała się z tym tytułem zapoznać. I zdania nie zmieniłam – dalej jestem chętna ją przeczytać. ;)

    OdpowiedzUsuń
  36. Okładka rzeczywiście wyjątkowa. Jeśli jednak nie jest to wybitna książka, to ponad 500 stron to dla mnie za dużo. Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  37. Myślałam, że to książka o jakże frapującym tytule i ciekawej okładce. Ale jak to zwykle bywa z opowiadaniami - kończą się zbyt szybko i pozostawiają duży niedosyt

    OdpowiedzUsuń