ZASKOCZ MNIE ŚWIECIE Danuta Pasieka 55/2016

Po raz drugi z ogromną przyjemnością zagłębiłam się w poetycką wizję świata Danuty Pasieki. I tak jak poprzednio, wiersze mnie oczarowały, poruszyły tę najbardziej wrażliwą i emocjonalną stronę duszy, skłoniły do mnóstwa intelektualnych wycieczek i rozważań. Choć oszczędne w słowach, jednak niosą wyjątkowo głębokie i wnikliwe treści. To bardzo intymna i subtelna poezja, znajdziemy w niej inspiracje do przemyśleń, refleksji i spotkań z samym sobą, wewnętrznym światem, niewygodną prawdą i uśpionymi tęsknotami.

Razem z poetką spoglądamy na świat, interpretujemy go, podporządkujemy się jego niezmiennym od wieków prawom i regułom, chłoniemy z całą mocą koloryt i piękno, staramy się maksymalnie wykorzystać dostępne możliwości i szanse, tak aby towarzyszyły nam cudowne wspomnienia oraz uczucia spełnienia i satysfakcji. Podążamy za przeznaczeniem, docieramy do istoty przypadkowości, przewrotności losu, kolekcjonujemy doświadczenia życiowe, te szczęśliwe, mniej radosne i te gorzkie. Pojmujemy, że wszystko ma czemuś służyć, ale i też ma swoją cenę. Zaglądamy w przeszłość, dostrzegamy obrazy ludzi w naszej pamięci, żyją dopóki ich sobie przypominamy. Nie zawsze potrafimy czy pragniemy wypowiedzieć to, co w nas głęboko drzemie, ale intuicyjnie doceniamy aspekt przemijania, śmierci i tego, co nas po niej czeka, wybiegamy myślami w przód poszukując zrozumienia i ciągłości istnienia.

Dostrzegamy oblicza samotności, skrywamy się za maską pozorów, odgrywamy różne role, na swój sposób radzimy sobie ze złem i bólem. Z zainteresowaniem obserwujemy daleki świat, jednak skupiamy uwagę na tym co najbliżej nas, bo właśnie tu możemy najwięcej zdziałać i pozostawić po siebie. Życie to błysk, który może rozświetlić na moment świat, podnieść jego wartość, a potem wtopić się w inne ulotności i zapomnienia. Przygotowujemy się na nieuchronność czasu, który zawsze nas zaskakuje szybkością upływania. I choć może wydawać się, że zbliżamy się już do końcowych rozdziałów scenariusza życia, to jednak dajmy się mu jeszcze czymś zaskoczyć, wzbudzić w nas nadzieję i pragnienia, pozwólmy sobie na złudzenia i iluzje, wyjdźmy poza różne odcienie szarości. Wybaczmy innym to, co nas od nich złego spotkało, nie warto zadręczać się własnymi niepowodzeniami, trzeba odpuścić, aby poczuć prawdziwą wolność serca i umysłu.

"Zaskocz mnie świecie" to tomik pięknych i niezwykle wzruszających wierszy, które wspaniale do nas przemawiają. Z wielkim wyczuciem zostajemy wprowadzeni w nostalgiczny nastrój, niczego nam się nie narzuca i nie ocenia, a raczej proponuje chwile zadumy nad własnym życiem, jego barwami, skalą odcieni i naturalną koleją rzeczy. Uwielbiam "potrząsnęłam życiem", "co wieczór", "odkurzam delikatnie" i "z podróży", ogromne wrażenie wywarły na mnie "nic", "przypominam sobie o nim", "patrzę z czułością", "nie mówię że to łatwe", "puka cicho do drzwi", "siedzisz z krzywą miną", "zdejmuję warstwę po warstwie", "niewidzialny ciężar" i oczywiście "zaskocz mnie świecie". Z pewnością będę do nich, jak i pozostałych wierszy, jeszcze wielokrotnie wracać, gdyż bardzo ujmują mnie swoją prawdziwością i przenikliwością.

5/6 - koniecznie przeczytaj
poezja

Data premiery: 2015.

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Autorce. :)