KRÓL WRON Szymon Krug 91/2015

Przypadłość braku duszy

"Jest w nas coś takiego, co chce wierzyć w świat wróżek, trolli, króliczych dziur i mostów na drugą stronę." 

Mocna i ambitna książka. Wciąga w baśniowy świat urban fantasy. Czułam, jakbym sama wkroczyła na to "pogranicze zaświatu, gdzie drapieżne stworzenia wypełzają spod szaf i łóżek, martwi rozgrzebują groby a wrony wieszczą bzdury w pustych ulicach i na kurhanach". Spodobał mi się wykreowany mroczny i tajemniczy klimat, ale jednocześnie tak silnie udekorowany cechami baśni.

"Tuż przed przebudzeniem, jest taki moment, rodzaj krawędzi świata... jesteś w nieświadomości, ale już przeczuwasz, że za chwilę..."

Lektura wywołuje u czytelnika ciarki niepokoju, grozy, strachu, a nawet przerażenia. Wraz z głównym bohaterem czujemy grożące nam niebezpieczeństwo, kiedy złe moce chcą zawładnąć naszą duszą. Napięcie rośnie, momentami robi się okrutnie, nieludzko, krwawo, morderczo, wręcz szaleńczo. Jednocześnie, w tym gwałtownym i nieokrzesanym świecie jest miejsce na baśń, wymieszanie realnych i fantastycznych postaci, ożywionej przyrody, gadających zwierząt, nadprzyrodzonych sił.

"Książki... zabierają cię w miejsca, gdzie wystarczy, że jesteś... Musisz tylko trzymać się zasad i nie zaglądać na ostatnią stronę, a wszystko będzie, jak ma być."

Książka mocno trzyma uwagę czytelnika, jak już wkroczysz w jej świat, to w nim zostajesz do ostatniej strony, a nawet kilka dni dłużej. Fabułę śledziłam z wielkim zainteresowaniem, tyle się działo, mnóstwo niespodziewanych akcji i wydarzeń. Miałam wrażenie całkowitego nasycenia magicznością, nieziemskimi zjawiskami, możliwościami swobodnego przemieszczania się między światem realnym a baśniowym.

"Granica między jawą a snem nie wiadomo kiedy stała się żartem, a zdrowy rozsądek zardzewiałym, nieprzydatnym do niczego narzędziem."

Oddawałam się lekturze przez kilka dni, świadomie przedłużając radość czytania jej. Moja wyobraźnia uaktywniła się w całej postaci, zwracałam uwagę na drobny szczegół, bo jak się okazywało, miał on decydujące znaczenie w wychwyceniu pewnych niuansów, niedomówień, zrozumienia bohatera i jego czynu. Dzięki plastyczności języka, sugestywnym porównaniom, swobodną żonglerką narracji, wszystko wyraźnie widziałam, słyszałam, odczuwałam. Zdecydowanie pasuje mi taki właśnie zmysłowy sposób narracji.

"... pod powierzchnią każdej z okładek kryły się światy, których nie dało się zmierzyć, myśli, których nie sposób było zatrzymać."

Mocne i intrygujące wrażenie zrobiła na mnie okładka, która wręcz przyciągnęła mnie jak magnez do tej powieści. Ten mix ciekawej treści i pięknej oprawy graficznej, ilustracji, stron między działami, wszechobecności wron, idealnie współgra. Książka już samą dedykacją wciąga do swojego świata, a potem już za nic nie chcemy się z niego wydostać. Instynkt czytelniczy nie zawiódł mnie, to wyjątkowa pozycja. Wiem, że będę do niej wracać. Jest kilka wątków, które chciałabym jeszcze raz prześledzić, nacieszyć się nimi. Z niecierpliwością czekam na drugi tom "Króla Wron".

5/6 - koniecznie przeczytaj
fantasy

Data premiery: 07.2015.

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Madmoth Publishing. :)