sobota, 23 lutego 2019

VOX Christina Dalcher

[PRZEDPREMIEROWO]

"Dla triumfu zła wystarczy tylko, aby dobrzy ludzie nic nie robili."
Edmund Burke

Ciarki przechodzą po ciele, kiedy zagłębiamy się w książkę. Wyjątkowo intrygująca fabuła, uwzględniająca wiele perspektyw, ciekawych rzutów na fikcyjną rzeczywistość uwzględniającą cechy realności. Świadomie przejaskrawiono i zniekształcono pewne aspekty, ale dzięki temu udało się naświetlić sprawy związane z sytuacją kobiet, trendami panującymi sto lat temu, walką teoretycznej słabszej płci o szeroko rozumianą wolność, i tym, co obecnie dostrzegamy w społecznych nurtach, a co niekoniecznie przyjmuje zgodne z kobiecymi wyobrażeniami brzmienia. Jak wiele trzeba jeszcze zdziałać na płaszczyźnie równości płci, swobody wypowiedzi bez przyszywania łatek stereotypów, pogrążania w sferze wyrzutów sumienia i krytyki, jeśli nie spełni się wyznaczonych przez fanatyków fałszywych kryteriów jedynie słusznych wzorców?

Powieść przemyślana, za pierwszorzędnym pomysłem na fabułę podąża frapujące przyciąganie uwagi odbiorcy, intrygujący scenariusz zdarzeń podszyty niepewnością i napięciem, a także ciekawy materiał do przemyśleń i refleksji. Zwłaszcza pierwsza część książki zrobiła na mnie duże wrażenie, później już wchodzi się w efektowną sensację, której choć nie można odmówić zwrotów akcji, to jednak cechuje się lekką pobieżnością, wybieganiem od rdzenia interesującej koncepcji, szkoda mi tego zmarnowanego potencjału, który w miarę zbliżania się do finalnej odsłony nieco się rozmywał. Ale i tak podobało mi się, trudno było oderwać się, chętnie stawiałam się na miejscu bohaterów, bez względu na ich płeć i wiek. Jasno wybrzmiewają przesłania zawarte w przybliżanej historii, trudno przejść obok nich obojętnie, bo dotyczącą każdego aspektu i stylu życia. Atrakcyjnie prowokuje i pobudza do intelektualnego buntu, dostarcza interesującej rozrywki. Chciałoby się krzyknąć, że to czysta fantastyka zbliżająca się do thrillera, ale czy faktycznie we wszystkim przedstawiona dystopijna wizja świata imaginuje? Nie ma co brać książki zupełnie na poważnie i zasadniczo, wiele w niej wyolbrzymień i koloryzacji, a jednak sympatycznie drażni wyobraźnię i skłania do zastanowienia, a to pożądane cechy w przygodach czytelniczych.

Amerykańskie kobiety tracą prawo do wykonywania zawodu, dostęp do wykształcenia, możliwość decydowania o ścieżce kariery, wybór sposobu życia, posiadania lub nie dzieci. Mają być ślepo posłuszne partnerowi, zajmować się domem i dziećmi, a co zatrważające i upodlające, dziennie wolno wypowiedzieć im tylko sto słów. Limit słów dotyczy również dziewczynek, co oczywiście wypacza system wartości, odbiera radosne dzieciństwo, skazuje na niesprawiedliwość. Jean McClellean, kiedyś światowej słowy naukowiec, doktor neurolingwistyki, dziś gospodyni domowa, nie odnajduje się w nowej rzeczywistości, widzi szkodliwe konsekwencje rządowego dekretu, któremu musi podporządkować się cała rodzina, jak niszczy relacje z bliskimi, odmienia synów i ogranicza umysłowy rozwój córki. Jednakże nie ma mowy o buncie, są bezwzględnie tępione, kary zaś brutalne i bezlitosne. W następstwie nieszczęśliwego wypadku brata urzędującego prezydenta, Jean wcielona zostaje do zespołu pracującego nad nowym lekarstwem mającym pomóc pacjentom z problemami mowy po urazach mózgu. Czy można w jakikolwiek sposób zawrócić cofanie się świata, zejść ze ścieżki skrajnie prawicowego fundamentalizmu, zapomnieć o wiktoriańskim kulcie ogniska domowego, wykreślić religię ze szkolnego programu nauczania, przywrócić kobiety do sfery publicznej? Jak oddać siedemdziesięciu milionom kobiet wypracowane wcześniej prawa, zakończyć koszmar i wyniszczający obłęd doktrynerstwa?

4.5/6 - warto przeczytać
literatura współczesna, 414 stron, premiera 27.02.2019 (2018), tłumaczenie Radosław Madejski
Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Muza.

27 komentarzy:

  1. Koniecznie muszę ją poszukać... Zaintrygowałaś mnie.

    OdpowiedzUsuń
  2. Książka wydaje się na prawdę ciekawa, ląduje na mojej liście do przeczytania :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Na mojej tak samo! Nie wiem czy dam radę przeczytać niektóre fragmenty, ale spróbuje. Pozdrowienia

      Usuń
  3. Straszne. Niczym w Opowieściach Podręcznej.

    OdpowiedzUsuń
  4. Ciekawa historia, może na nią zerknę :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Ech....następna na liście do zakupienia i przeczytania. Nie mogę tu zaglądać bo będę musiała ogłosić upadłość.
    A na marginesie świetna recenzja. Kupiłaś mnie nią.

    OdpowiedzUsuń
  6. Tę pozycję na razie również sobie odpuszczam ;)

    OdpowiedzUsuń
  7. Brzmi ciekawie ale na razie sobie odpuszczam ;)

    OdpowiedzUsuń
  8. Czekam na swój egzemplarz od wydawnictwa :) Ale brzmi super!

    OdpowiedzUsuń
  9. Brzmi bardzo dobrze, ale z drugiej strony, zastanawiam się czy u mnie by ta książka nie fruwała.

    OdpowiedzUsuń
  10. Bardzo ładny blog, i piękny cytat na samym początku. Ja teraz czytam inną książkę.

    OdpowiedzUsuń
  11. Wiele już czytałam o tej książce i mam coraz większą ochotę po nią sięgnąć! :)
    Bardzo dobra recenzja.

    Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  12. słyszałam o tej książce i może się na nią skuszę :)

    OdpowiedzUsuń
  13. Ciekawa i refleksyjna książka ;-)
    Zapraszam do mnie: www.dajsiezlapacksiazce.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  14. Z chęcią przeczytam.
    Dobrze się zapowiada.

    OdpowiedzUsuń
  15. Słyszałam wiele sprzecznych opinii na temat tej książki. Chyba muszę sama się przekonać czy mi się spodoba

    OdpowiedzUsuń
  16. Przypomina mi to fabułę Opowieści Podręcznej.

    OdpowiedzUsuń
  17. Dobrze, że jest wciągająca.Kilka razy trafiło mi się, że książka byłą po prostu nudna i nie byłam w stanie jej dokończyć

    OdpowiedzUsuń
  18. Bardzo ciekawa wizja świata, książka warta przeczytania...

    OdpowiedzUsuń
  19. mam ogromną ochotę ja przeczytać! niech no tylko doba się wydłuży w końcu!!!

    OdpowiedzUsuń
  20. Ostatnio czytałam bardzo negatywną opinię tej książki i straciłam na nią ochotę

    OdpowiedzUsuń
  21. Recenzja mnie zachęciła, właśnie szukam ebooka ;)

    OdpowiedzUsuń
  22. z tym cytatem już kiedyś sie spotkałam: )

    OdpowiedzUsuń
  23. Właśnie słyszałam, że książka z czasem odbiega od głównej tematyki, kręcąc się wokół czegoś, co z czasem może doprowadzić człowieka do szału. A szkoda, bo pomysł na fabułę wydawał się naprawdę ciekawy, gdzie właśnie on przykuł moją uwagę. No nic, może kiedyś przeczytam „Vox”, ale to jak trafi w moje ręce przypadkiem, nie celowo. ;)

    OdpowiedzUsuń