"Ludzie w kółko gadają o rodzinie i bezwarunkowej miłości, ale nie mają
pojęcia, jakie to złożone. Jak pogmatwane są te uczucia. Jak blisko
spokrewnione są miłość i nienawiść."
Thriller, który trzyma w
napięciu od pierwszej do ostatniej strony. Ciekawie zawiązana intryga,
wiele sprzecznych interesów i mocno zawikłanych relacji między
bohaterami. Przenikamy do świata retrospekcji, gdzie mroczne tajemnice i
pilnie strzeżone sekrety czekają na stopniowe odkrywanie. Autorce w zgrabny i sprytny sposób udaje
się zwabić czytelnika na ruchome piaski pozornie słusznych domysłów i
przypuszczeń. Zanurzamy się w opowiadanej historii, tracąc
grunt po nogami, gdyż pierwotnie konstruowane hipotezy przybierają niewłaściwy kierunek, zmieniają kształt i
barwę opowieści.
W miarę coraz lepszego poznawania kluczowych
postaci, których w książce napotkamy sporo i to w fascynujący
sposób wykreowanych, zaczynamy wątpić w nasze osądy, pierwsze wrażenia i
nawiązywane nici sympatii z bohaterami. Porywająco obserwuje się grupę osób, które
miotają się we wzajemnych układach, zależnościach, powiązaniach,
niełatwych uczuciach i silnych namiętnościach. Jednocześnie za wszelką cenę
starają się zdobyć potwierdzenie wyjątkowości łączących ich więzi,
bezwarunkowej miłości i niepodważalnej przyjaźni. Każda postać coś ukrywa, broni dostępu do ciemnych odsłon swojego życia,
potrafi zaszokować negatywnymi cechami i zaskoczyć nieprzyjemnym zachowaniem. Dostrzegamy coraz więcej
toksycznych charakterów, wyniszczających
skrajnych emocji, trujących życiowych wartości i pozbawionych ograniczeń zasad moralnych. Jak z całej
pogmatwanej mieszanki sprzecznych uczuć, strachu wnikającego w każdy
element życia, zedrzeć maskę kłamstw, wyłuskać prawdę, przeprowadzić wiarygodną interpretację
zdarzeń i wyczekiwać sprawiedliwości?
Alex Marwood przygotowała
wyśmienitą propozycję relaksu w thrillerowskich i kryminalnych rytmach,
atrakcyjną psychologiczną grę pozorów, fałszu i przekłamań, w której
chętnie bierzemy udział, dajemy się zaskakiwać, zwodzić i oszukiwać.
Zakończenie może wywołać zdumienie u niejednego czytelnika, ciekawy
pomysł na finalną odsłonę, jednak zabrakło mi wyjaśnienia kilku
intrygujących kwestii, co prawda nie kluczowych, ale też bardzo na nie liczyłam. Tak
jakby autorka o nich zapomniała, choć mocno podsyciła apetyt ich
szczegółowego poznania. Lub celowo pozostawiła czytelnikowi poszukiwanie
potwierdzeń wysuwanych przypuszczeń we własnej wyobraźni, podążanie tropami, które absorbują uwagę jeszcze po przeczytaniu powieści. W końcu, czy zawsze udaje się z sukcesem poznać całą ponurą prawdę?
Podczas imprezy z okazji
pięćdziesiątych urodzin Seana Jacksona, bogatego dewelopera, w
tajemniczych okolicznościach ginie jedna z jego córek bliźniaczek.
Intensywne poszukiwania trzyletniej Coco prowadzone przez rodzinę, znajomych,
policję, oraz nagłośnienia w środkach masowego przekazu, nie przynoszą
pozytywnych rezultatów, wszelki ślad po dziewczynce zaginął. Dwanaście
lat później uczestnicy dawnych zdarzeń spotykają się podczas pogrzebu
Seana. Wgląd w przeszłość zaczyna niespodziewanie wyjawiać niewygodne
fakty, odsłaniać wiele niewiadomych i wątpliwości. Co tak naprawdę
spotkało Coco? Dlaczego jej zniknięcie wywarło tak znaczące zmiany w życiu wielu osób?
Gdzie szukać słusznych uzasadnień, pełnych wyjaśnień i trafnych osądów uczestników tragedii? W jakim
stopniu można sterować odsuwaniem od siebie zasłużonej kary,
unikać odpowiedzialności za popełnione czyny, wystrzegać się konfrontacji z niezaprzeczalną winą i najmroczniejszymi cieniami przeszłości?
5/6 - koniecznie przeczytaj
thriller psychologiczny, 416 stron, premiera 10.05.2017
tłumaczenie Rafał Lisowski
Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Albatros. :)
środa, 31 maja 2017
wtorek, 30 maja 2017
ABUBAKA Rafał Socha
"Dresy znieruchomiały. Sekundę albo dwie trwało przetwarzanie dźwiękowej
informacji w obu wygolonych czaszkach. Następnie rozległo się urywane
mamrotanie, ucisk zelżał. Mięśniaki odstąpiły..."
Ciekawy pomysł na fabułę, scenariusz zdarzeń nakłaniający do rozmyślań o tajemniczej alternatywnej rzeczywistości, różnej od tej obecnej, dobrze poznanej i przyswojonej, lecz połączonej z nią przez wspólny składnik, element ludzki. Pragnienie wyrwania się poza zmysłowe postrzeganie, intrygujące poszukiwanie odpowiedzi na prawdopodobieństwo istnienia paralelnego życia, ewentualna próba jego zbadania, przeniknięcia i zrozumienia.
A gdyby okazało się, czy za pośrednictwem przeskoku czasowego czy dzięki kreatywności mózgu w tworzeniu zadziwiających obrazów, że wkraczamy niespodziewanie w równoległy świat, jak bardzo musielibyśmy zmierzyć się z nim, wpasować się w niego? Czy wówczas stalibyśmy się zupełnie innymi osobami, nie tylko w sferze charakterologicznej, ale również zawodowej? Które wyróżniki tożsamości pozostałyby stałe bez względu na zmianę okoliczności? Co wówczas definiowałoby poczucie szczęścia? Jakie mielibyśmy marzenia?
Thriller, który czyta się w różnych rytmach, są fragmenty, które wciągają, ale pojawiają się też i te mniej przykuwające uwagę. Liczyłam na budowanie większego napięcia, podsuwanie czytelnikowi mniej oczywistych i wyraźnych tropów, intensywniejszą walkę głównego bohatera w odbijaniu się od alternatywnych rzeczywistości, bardziej pogłębiony aspekt dyskomfortu w nagłym przeskoku do nowych ram i reguł życia. Odpowiadały mi za to humorystyczne scenki, których prosiłoby się więcej, a także zręczne manipulowanie barwami sensacji.
Rafał Socha ma sympatyczny i sugestywny styl pisania. Natychmiast rzuca się w oczy wyjątkowa szczegółowość w opisywaniu rzeczywistości. Z jednej strony to bardzo pomaga w przedostaniu się wyobraźni do opowiadanej fikcji, konkretnym umiejscowieniu się w niej, ale z drugiej strony powstaje wrażenie, że gdyby zrezygnować w kilku miejscach z precyzji ukazania, powieść zyskałaby na dynamiczności. Niewątpliwie jednak, zastosowany zabieg dodaje narracji indywidualnych i charakterystycznych cech.
Michał Kownacki, nauczyciel przedmiotów zawodowych, podczas urlopu z rodziną, staje w obronie mężczyzny atakowanego przez bandę chuliganów. Podczas walki traci przytomność, a kiedy ją odzyskuje, wszystko wokół niego zmienia się diametralnie. Jak bardzo zdezorientowany, zagubiony i niepewny musi czuć się w nowych okolicznościach, kiedy gubi to, co dotychczas było w jego życiu najcenniejsze, wspomnienia nie zgadzają się z faktami, a i on sam wydaje się w pewien sposób sobie obcy, a myśli zaskakujące. Czy podda się i wpasuje w to, co nowe, a może podejmie walkę o odzyskanie tego, co zostało mu zabrane?
3.5/6 - w wolnym czasie
thriller, 400 stron, premiera 07.02.2017
Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Oficynka. :)
Ciekawy pomysł na fabułę, scenariusz zdarzeń nakłaniający do rozmyślań o tajemniczej alternatywnej rzeczywistości, różnej od tej obecnej, dobrze poznanej i przyswojonej, lecz połączonej z nią przez wspólny składnik, element ludzki. Pragnienie wyrwania się poza zmysłowe postrzeganie, intrygujące poszukiwanie odpowiedzi na prawdopodobieństwo istnienia paralelnego życia, ewentualna próba jego zbadania, przeniknięcia i zrozumienia.
A gdyby okazało się, czy za pośrednictwem przeskoku czasowego czy dzięki kreatywności mózgu w tworzeniu zadziwiających obrazów, że wkraczamy niespodziewanie w równoległy świat, jak bardzo musielibyśmy zmierzyć się z nim, wpasować się w niego? Czy wówczas stalibyśmy się zupełnie innymi osobami, nie tylko w sferze charakterologicznej, ale również zawodowej? Które wyróżniki tożsamości pozostałyby stałe bez względu na zmianę okoliczności? Co wówczas definiowałoby poczucie szczęścia? Jakie mielibyśmy marzenia?
Thriller, który czyta się w różnych rytmach, są fragmenty, które wciągają, ale pojawiają się też i te mniej przykuwające uwagę. Liczyłam na budowanie większego napięcia, podsuwanie czytelnikowi mniej oczywistych i wyraźnych tropów, intensywniejszą walkę głównego bohatera w odbijaniu się od alternatywnych rzeczywistości, bardziej pogłębiony aspekt dyskomfortu w nagłym przeskoku do nowych ram i reguł życia. Odpowiadały mi za to humorystyczne scenki, których prosiłoby się więcej, a także zręczne manipulowanie barwami sensacji.
Rafał Socha ma sympatyczny i sugestywny styl pisania. Natychmiast rzuca się w oczy wyjątkowa szczegółowość w opisywaniu rzeczywistości. Z jednej strony to bardzo pomaga w przedostaniu się wyobraźni do opowiadanej fikcji, konkretnym umiejscowieniu się w niej, ale z drugiej strony powstaje wrażenie, że gdyby zrezygnować w kilku miejscach z precyzji ukazania, powieść zyskałaby na dynamiczności. Niewątpliwie jednak, zastosowany zabieg dodaje narracji indywidualnych i charakterystycznych cech.
Michał Kownacki, nauczyciel przedmiotów zawodowych, podczas urlopu z rodziną, staje w obronie mężczyzny atakowanego przez bandę chuliganów. Podczas walki traci przytomność, a kiedy ją odzyskuje, wszystko wokół niego zmienia się diametralnie. Jak bardzo zdezorientowany, zagubiony i niepewny musi czuć się w nowych okolicznościach, kiedy gubi to, co dotychczas było w jego życiu najcenniejsze, wspomnienia nie zgadzają się z faktami, a i on sam wydaje się w pewien sposób sobie obcy, a myśli zaskakujące. Czy podda się i wpasuje w to, co nowe, a może podejmie walkę o odzyskanie tego, co zostało mu zabrane?
3.5/6 - w wolnym czasie
thriller, 400 stron, premiera 07.02.2017
Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Oficynka. :)
poniedziałek, 29 maja 2017
POGRZEBANI Graham Masterton
KATIE MAGUIRE tom 6
"Kiedy raz wyjechałeś z Irlandii, nigdy nie zdołasz powrócić. Nie na dobre. Wszystko, co tutaj kochałeś, zniszczy cię w końcu. Twoje wspomnienia, twoi przyjaciele - by nie wspomnieć o muzyce i deszczu."
Książkę dobrze się czyta, potrafi wciągnąć w fabułę, w której nie brakuje elementów thrillera, kryminału i sensacji. Taka mieszanka gatunków literackich, połączona ze sobą złotym piórem autora i intrygującym pomysłem na scenariusz zdarzeń, sprawdza się wyśmienicie. Akcja powieści wartko rozwija i dzieje się na wielu płaszczyznach. Sporo wątków związanych z detektywistycznymi zagadkami, trzymająca w napięciu atmosfera zagrożenia towarzyszącego zawodowemu i prywatnemu życiu głównej bohaterki, a także osobom z jej bezpośredniego otoczenia. Powieść zapewnia dobrą rozrywkę, chętnie się w nią angażujemy, wszystko odpowiednio wyważone, nie brakuje krwawych i brutalnych scen, jednak wyczekiwałam silniejszego trzymania w niepewności czytelnika, większej tajemniczości wokół dziejących się wydarzeń. Szósty tom, ale spokojnie można zacząć przygodę z serią właśnie od niego, jako niezależnej części, choć zrozumiale nawiązującej do poprzednich odsłon.
Podobało mi się połączenie okrutnych i brutalnych zbrodni sprzed niemal wieku ze współczesnymi zabójstwami, które mocno wstrząsają opinią publiczną, wywołują różne spekulacje i domysły. Polityczne, religijne i społeczne tło zostało fantastycznie wykreowane, doskonale odbieramy irlandzki klimat i kryjące się w nim burzliwe elementy z przeszłości, które wzbudzają silne brzmienie także i dziś. Przyznam, że właśnie to nawiązanie powieści do specyficznej mrocznej irlandzkiej perspektywy zrobiło na mnie największe wrażenie, w znaczący sposób podniosło walor zaproponowanej historii, w której fikcja odwołuje się do faktów. Ciekawym nurtem fabuły okazała się również próba doprowadzenia przed wymiar sprawiedliwości groźnego szefa gangu, władcy imperium tytoniowego, zajmującego się przemytem na szeroką skalę. Powiązania biznesowe, powszechna korupcja, morderstwa na zlecenie, porwania dla okupu i szantażu. Katie Maguire, detektyw nadkomisarz, musi zmierzyć się również ze śledztwem, którego odzew dociera bezpośrednio do jej bliskich, postawić na szali świetnie zapowiadającą się karierę, odważnie zaryzykować i bronić własnych przekonań bez względu na okoliczności. Ale czy faktycznie wszystko przebiegnie po jej myśli i zgodnie z jej zamierzeniami?
4.5/6 - warto przeczytać
thriller kryminalny, 464 strony, premiera 10.05.2017
tłumaczenie Grzegorz Kołodziejczyk
Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Albatros. :)
"Kiedy raz wyjechałeś z Irlandii, nigdy nie zdołasz powrócić. Nie na dobre. Wszystko, co tutaj kochałeś, zniszczy cię w końcu. Twoje wspomnienia, twoi przyjaciele - by nie wspomnieć o muzyce i deszczu."
Książkę dobrze się czyta, potrafi wciągnąć w fabułę, w której nie brakuje elementów thrillera, kryminału i sensacji. Taka mieszanka gatunków literackich, połączona ze sobą złotym piórem autora i intrygującym pomysłem na scenariusz zdarzeń, sprawdza się wyśmienicie. Akcja powieści wartko rozwija i dzieje się na wielu płaszczyznach. Sporo wątków związanych z detektywistycznymi zagadkami, trzymająca w napięciu atmosfera zagrożenia towarzyszącego zawodowemu i prywatnemu życiu głównej bohaterki, a także osobom z jej bezpośredniego otoczenia. Powieść zapewnia dobrą rozrywkę, chętnie się w nią angażujemy, wszystko odpowiednio wyważone, nie brakuje krwawych i brutalnych scen, jednak wyczekiwałam silniejszego trzymania w niepewności czytelnika, większej tajemniczości wokół dziejących się wydarzeń. Szósty tom, ale spokojnie można zacząć przygodę z serią właśnie od niego, jako niezależnej części, choć zrozumiale nawiązującej do poprzednich odsłon.
Podobało mi się połączenie okrutnych i brutalnych zbrodni sprzed niemal wieku ze współczesnymi zabójstwami, które mocno wstrząsają opinią publiczną, wywołują różne spekulacje i domysły. Polityczne, religijne i społeczne tło zostało fantastycznie wykreowane, doskonale odbieramy irlandzki klimat i kryjące się w nim burzliwe elementy z przeszłości, które wzbudzają silne brzmienie także i dziś. Przyznam, że właśnie to nawiązanie powieści do specyficznej mrocznej irlandzkiej perspektywy zrobiło na mnie największe wrażenie, w znaczący sposób podniosło walor zaproponowanej historii, w której fikcja odwołuje się do faktów. Ciekawym nurtem fabuły okazała się również próba doprowadzenia przed wymiar sprawiedliwości groźnego szefa gangu, władcy imperium tytoniowego, zajmującego się przemytem na szeroką skalę. Powiązania biznesowe, powszechna korupcja, morderstwa na zlecenie, porwania dla okupu i szantażu. Katie Maguire, detektyw nadkomisarz, musi zmierzyć się również ze śledztwem, którego odzew dociera bezpośrednio do jej bliskich, postawić na szali świetnie zapowiadającą się karierę, odważnie zaryzykować i bronić własnych przekonań bez względu na okoliczności. Ale czy faktycznie wszystko przebiegnie po jej myśli i zgodnie z jej zamierzeniami?
4.5/6 - warto przeczytać
thriller kryminalny, 464 strony, premiera 10.05.2017
tłumaczenie Grzegorz Kołodziejczyk
Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Albatros. :)
sobota, 27 maja 2017
WSZYSTKO, CZEGO NIE PAMIĘTAM Jonas Hassen Khemiri
"...cały czas próbował znaleźć coś nowego, jakby nie potrafił czerpać
przyjemności z tego, co miał. Im więcej mówił o wypełnianiu konta
doświadczeń, tym bardziej wydawał się pusty."
Nietuzinkowa przygoda czytelnicza, świeży powiew oryginalnej literatury, ciekawy format snucia historii, zgrabny i lekki styl pisania. Zagłębiamy się w sugestywnie wytworzony klimat, poddajemy się mu z przyjemnością i zainteresowaniem. Przypatrujemy się migawkom z życia głównego bohatera, skrawkom toczącej się o nim opowieści, poszarpanym fragmentom retrospekcji, dowodom uczestnictwa w zdarzeniach, indywidualnie zapamiętanym i interpretowanym przez bliskich i znajomych.
Kolorystyka obrazów z życia Samuela zmienia się w zależności od tego, kto o nim opowiada. Natychmiast dostrzegamy też różnorodne ich formy i kształty. Ale jak zbudować wiarygodny portret osoby, która zanika już powoli w pamięci innych, przesuwa się na dalszy plan, usuwa z wiodącej ścieżki, aby zrobić miejsce dla kolejnych wspomnień? Nagła śmierć Samuela staje się w pewien sposób idealizować i gloryfikować wyrażane wcześniej wobec niego odczucia miłości, przyjaźni czy zwykłej znajomości. Po niedowierzaniu, wyrzutach sumienia, poczuciu winy, straty i żalu, stopniowo słabnie ranga tragicznego zdarzenia, powiązania z ważnością łączących relacji i wrażeniem niezbędności obecności Samuela w życiu.
Piękna, porywająca, refleksyjna powieść o cenności życia, o miłości, przyjaźni, zaufaniu, potrzebie bliskości, zrozumienia i akceptacji. Konieczność poczucia sensu istnienia, częste zniekształcanie najważniejszych wartości w życiu człowieka wobec pospiesznego rytmu codzienności, niesprzyjającemu jego celebracji i dopieszczaniu. W mniejszym lub większym stopniu godzenie się na prowizoryczne rozwiązania czy mało satysfakcjonujące substytuty. Po spotkaniu z książką pojawia się wiele zagadnień do głębszych i szerszych przemyśleń, nasuwają się pytania dopominające się uwagi, spokojnego rozważenia, aktywowania postawy wykraczającej poza zwykłe odnotowanie i przyjęcie do wiadomości.
Znakomita propozycja czytelnicza, warto zdecydować się na sięgnięcie po nią, wywołuje intensywne i przenikliwe emocje. Obrazuje zderzenie tego, co sami o sobie sądzimy, z tym, jak postrzegają nas inni. Nasze umiejętności dostosowania się, niczym kameleon do środowiska społecznego, przybierania barw zależnych od tego, z kim właśnie żyjemy, pracujemy, rozmawiamy. Jak bardzo własne doświadczenia życiowe rzutują na odbiór innych osób, mierzenie ich swoimi kategoriami, przypisywanie cech, które wydają się oczywiste, a jednak będące w zaprzeczeniu czynów i zachowań danego człowieka? Czy czyniąc dobro faktycznie myślimy o innych, czy też raczej o własnym komforcie psychicznym i dążeniu do spełnienia?
5/6 - koniecznie przeczytaj
literatura współczesna, 294 strony, premiera 26.04.2017, tłumaczenie Elżbieta Frątczak-Nowotny
Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Czarna Owca. :)
Nietuzinkowa przygoda czytelnicza, świeży powiew oryginalnej literatury, ciekawy format snucia historii, zgrabny i lekki styl pisania. Zagłębiamy się w sugestywnie wytworzony klimat, poddajemy się mu z przyjemnością i zainteresowaniem. Przypatrujemy się migawkom z życia głównego bohatera, skrawkom toczącej się o nim opowieści, poszarpanym fragmentom retrospekcji, dowodom uczestnictwa w zdarzeniach, indywidualnie zapamiętanym i interpretowanym przez bliskich i znajomych.
Kolorystyka obrazów z życia Samuela zmienia się w zależności od tego, kto o nim opowiada. Natychmiast dostrzegamy też różnorodne ich formy i kształty. Ale jak zbudować wiarygodny portret osoby, która zanika już powoli w pamięci innych, przesuwa się na dalszy plan, usuwa z wiodącej ścieżki, aby zrobić miejsce dla kolejnych wspomnień? Nagła śmierć Samuela staje się w pewien sposób idealizować i gloryfikować wyrażane wcześniej wobec niego odczucia miłości, przyjaźni czy zwykłej znajomości. Po niedowierzaniu, wyrzutach sumienia, poczuciu winy, straty i żalu, stopniowo słabnie ranga tragicznego zdarzenia, powiązania z ważnością łączących relacji i wrażeniem niezbędności obecności Samuela w życiu.
Piękna, porywająca, refleksyjna powieść o cenności życia, o miłości, przyjaźni, zaufaniu, potrzebie bliskości, zrozumienia i akceptacji. Konieczność poczucia sensu istnienia, częste zniekształcanie najważniejszych wartości w życiu człowieka wobec pospiesznego rytmu codzienności, niesprzyjającemu jego celebracji i dopieszczaniu. W mniejszym lub większym stopniu godzenie się na prowizoryczne rozwiązania czy mało satysfakcjonujące substytuty. Po spotkaniu z książką pojawia się wiele zagadnień do głębszych i szerszych przemyśleń, nasuwają się pytania dopominające się uwagi, spokojnego rozważenia, aktywowania postawy wykraczającej poza zwykłe odnotowanie i przyjęcie do wiadomości.
Znakomita propozycja czytelnicza, warto zdecydować się na sięgnięcie po nią, wywołuje intensywne i przenikliwe emocje. Obrazuje zderzenie tego, co sami o sobie sądzimy, z tym, jak postrzegają nas inni. Nasze umiejętności dostosowania się, niczym kameleon do środowiska społecznego, przybierania barw zależnych od tego, z kim właśnie żyjemy, pracujemy, rozmawiamy. Jak bardzo własne doświadczenia życiowe rzutują na odbiór innych osób, mierzenie ich swoimi kategoriami, przypisywanie cech, które wydają się oczywiste, a jednak będące w zaprzeczeniu czynów i zachowań danego człowieka? Czy czyniąc dobro faktycznie myślimy o innych, czy też raczej o własnym komforcie psychicznym i dążeniu do spełnienia?
5/6 - koniecznie przeczytaj
literatura współczesna, 294 strony, premiera 26.04.2017, tłumaczenie Elżbieta Frątczak-Nowotny
Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Czarna Owca. :)
czwartek, 25 maja 2017
CIĘŻKIE PRÓBY Linda Nagata
CZERWIEŃ tom 2
"Ani kroku wstecz, tylko naprzód."
Ciekawie podana przygoda czytelnicza, przyszły świat militarnych zmagań, gdzie wysoko rozwinięta technologia, specjalistyczna robotyka i będąca w powszechnym użyciu zaawansowana sztuczna inteligencja, stają się sprzymierzeńcami w walce o utrzymanie wpływów i dominację na planecie. Zmieniają się geograficzne i techniczne uwarunkowania funkcjonowania społeczeństw, lecz natura człowieka wciąż obciążona jest bagażem mrocznych umiejętności i ciemnych właściwości. Walka o porządek i sprawiedliwość podszyta łamaniem prawa, tworzeniem teorii spiskowych i wzorowaniem się na pozornie wartościowych autorytetach. Jak w tej nieustannej wojnie, nuklearnym terroryzmie, bombowych zamachach, kryzysie gospodarczym, zniszczonym środowisku naturalnym, ogromnej przepaści dzielącej społeczne warstwy, odnaleźć się ma pojedyncza jednostka?
W drugim tomie już więcej dowiadujemy się o Czerwieni, jej wyjątkowej sile rażenia drzemiącej w inwigilacji, swobodnym dostępie do informacji, jednak wciąż jawi się ona jako nieodgadniona zagadka, niewidzialna i niewykrywalna dla kluczowych uczestników zdarzeń. Przebijają się prawdopodobne motywy szczególnego zainteresowania Czerwieni przedstawicielami władzy, funkcjonariuszami rządu i wojskowymi oficerami, lecz czy faktycznie pozyskiwane obrazy nie kryją kolejnych warstw zafałszowań i kłamstw? Zastanawiającym elementem pozostaje sposób działania Czerwieni, rzeczywiste możliwości ingerowania w kierunek toczących się zdarzeń, struktura działania na poszczególnych kontynentach, a przede wszystkim tożsamość osób kierujących i służących jej działaniom. A może to w pełni samodzielny i niezależny byt?
Głównym bohaterem jest James Shelley, porucznik Sił Lądowych USA, żołnierz połączonej grupy bojowej, określany pseudonimem Lew Czarnego Krzyża. Szybko przebiegającym intrygującym zdarzeniom przyglądamy się właśnie z jego perspektywy, uczestniczymy w tajnych misjach i nietuzinkowych wyzwaniach. Postać, która nie jest jednoznaczna i sztywno przyporządkowana do tylko pozytywnych cech i doskonałych umiejętności. Podoba mi się kreacja bohatera przyjmująca odcienie dobra i zła, potrafiąca zaskoczyć niekonsekwencją w zachowaniu, niekiedy naiwnością w spojrzeniu na relacje między ludźmi czy niespotykaną wśród żołnierzy niesubordynacją, walcząca z groźnym i bezwzględnym przeciwnikiem, ale również targana przez próbę właściwej interpretacji zmieniających się nieustannie okoliczności w otaczającej rzeczywistości.
Dynamicznie prowadzona akcja. Wiele szczegółowo opisanych walk, militarnych osiągnięć, wysoko wyspecjalizowanych rodzajów broni. Chętnie poznajemy kolejne odsłony wciągającej fabuły, świetnie odnajdujemy się w wykreowanym wojskowym i bitewnym klimacie. Efektowne sensacyjne akcje, toczące się na ulicach miast, w budynkach, podziemiach, statkach morskich i powietrznych. Tajne organizacje, pozakonstytucyjne siły, zagmatwane spiski, szeroka fala korupcji w polityce i biznesie, dowody ukrywane za klauzulą najwyższej poufności, zacieranie zbiorowej pamięci ludności przez nowe skandale i wyreżyserowane incydenty, eliminacja niewygodnych celów. Równolegle, aspekt skuteczności akcji przeprowadzanych przez sprawnie funkcjonującą grupę żołnierzy, wzajemne osłaniających się, zjednoczonych celem, zaufaniem i oddaniem.
"Czerwień" tom 1
4.5/6 - warto przeczytać
military science fiction, 464 strony, premiera 11.04.2017, tłumaczenie Mirosław P. Jabłoński
Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Rebis. :)
"Ani kroku wstecz, tylko naprzód."
Ciekawie podana przygoda czytelnicza, przyszły świat militarnych zmagań, gdzie wysoko rozwinięta technologia, specjalistyczna robotyka i będąca w powszechnym użyciu zaawansowana sztuczna inteligencja, stają się sprzymierzeńcami w walce o utrzymanie wpływów i dominację na planecie. Zmieniają się geograficzne i techniczne uwarunkowania funkcjonowania społeczeństw, lecz natura człowieka wciąż obciążona jest bagażem mrocznych umiejętności i ciemnych właściwości. Walka o porządek i sprawiedliwość podszyta łamaniem prawa, tworzeniem teorii spiskowych i wzorowaniem się na pozornie wartościowych autorytetach. Jak w tej nieustannej wojnie, nuklearnym terroryzmie, bombowych zamachach, kryzysie gospodarczym, zniszczonym środowisku naturalnym, ogromnej przepaści dzielącej społeczne warstwy, odnaleźć się ma pojedyncza jednostka?
W drugim tomie już więcej dowiadujemy się o Czerwieni, jej wyjątkowej sile rażenia drzemiącej w inwigilacji, swobodnym dostępie do informacji, jednak wciąż jawi się ona jako nieodgadniona zagadka, niewidzialna i niewykrywalna dla kluczowych uczestników zdarzeń. Przebijają się prawdopodobne motywy szczególnego zainteresowania Czerwieni przedstawicielami władzy, funkcjonariuszami rządu i wojskowymi oficerami, lecz czy faktycznie pozyskiwane obrazy nie kryją kolejnych warstw zafałszowań i kłamstw? Zastanawiającym elementem pozostaje sposób działania Czerwieni, rzeczywiste możliwości ingerowania w kierunek toczących się zdarzeń, struktura działania na poszczególnych kontynentach, a przede wszystkim tożsamość osób kierujących i służących jej działaniom. A może to w pełni samodzielny i niezależny byt?
Głównym bohaterem jest James Shelley, porucznik Sił Lądowych USA, żołnierz połączonej grupy bojowej, określany pseudonimem Lew Czarnego Krzyża. Szybko przebiegającym intrygującym zdarzeniom przyglądamy się właśnie z jego perspektywy, uczestniczymy w tajnych misjach i nietuzinkowych wyzwaniach. Postać, która nie jest jednoznaczna i sztywno przyporządkowana do tylko pozytywnych cech i doskonałych umiejętności. Podoba mi się kreacja bohatera przyjmująca odcienie dobra i zła, potrafiąca zaskoczyć niekonsekwencją w zachowaniu, niekiedy naiwnością w spojrzeniu na relacje między ludźmi czy niespotykaną wśród żołnierzy niesubordynacją, walcząca z groźnym i bezwzględnym przeciwnikiem, ale również targana przez próbę właściwej interpretacji zmieniających się nieustannie okoliczności w otaczającej rzeczywistości.
Dynamicznie prowadzona akcja. Wiele szczegółowo opisanych walk, militarnych osiągnięć, wysoko wyspecjalizowanych rodzajów broni. Chętnie poznajemy kolejne odsłony wciągającej fabuły, świetnie odnajdujemy się w wykreowanym wojskowym i bitewnym klimacie. Efektowne sensacyjne akcje, toczące się na ulicach miast, w budynkach, podziemiach, statkach morskich i powietrznych. Tajne organizacje, pozakonstytucyjne siły, zagmatwane spiski, szeroka fala korupcji w polityce i biznesie, dowody ukrywane za klauzulą najwyższej poufności, zacieranie zbiorowej pamięci ludności przez nowe skandale i wyreżyserowane incydenty, eliminacja niewygodnych celów. Równolegle, aspekt skuteczności akcji przeprowadzanych przez sprawnie funkcjonującą grupę żołnierzy, wzajemne osłaniających się, zjednoczonych celem, zaufaniem i oddaniem.
"Czerwień" tom 1
4.5/6 - warto przeczytać
military science fiction, 464 strony, premiera 11.04.2017, tłumaczenie Mirosław P. Jabłoński
Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Rebis. :)
wtorek, 23 maja 2017
NIEMKA Armando Lucas Correa
"Są w życiu takie chwile, gdy lepiej pogodzić się z nieuniknionym i
zaakceptować, że nic już nie można zrobić. Poddać się, porzucić
nadzieję, złożyć broń. Tak właśnie wtedy czułam."
Powieść napisana przyjemnym, ciepłym i ujmującym stylem. Sugestywnie maluje obrazy ludzkich losów i wywołuje wiele emocji. Wzruszająca historia rodziny uciekającej statkiem na inny kontynent w obliczu nazistowskiego antysemityzmu, brutalnych prześladowań i realnej groźby wojny. I nawiązująca do niej przejmująca opowieść o rodzinie boleśnie zranionej przez śmierć najbliższej sercu osoby. Intrygujące meandry ludzkich losów, podziw dla potęgi nadziei, wiary, wytrwałości i siły przetrwania, bez względu na dramaty i tragedie. W książkę zagłębiamy się z zainteresowaniem, sympatią i refleksją.
W maju tysiąc dziewięćset trzydziestego dziewiątego roku, dwunastoletnia Hanna Rosenthal ucieka wraz z bliskimi przed pogromem Żydów z hitlerowskich Niemiec. Z napięciem obserwujemy starania rodziny o wejście na pokład luksusowego niemieckiego transatlantyku "St. Louis", oraz dramatyczną podróż do Hawany. Stamtąd planują dostać się do Ameryki, gdzie mają nadzieję przetrwać z dala od uprzedzeń, dyskryminacji, wrogości, wojennych krzywd i zbrodni. Tragiczne w skutkach polityczne decyzje rządów Kuby, Kanady i Stanów Zjednoczonych, nieudzielające azylu uchodźcom, sprawiają, że pasażerowie statku przeżywają prawdziwy koszmar. Niestety, dla większości z nich, wolność staje się niespełnionym pragnieniem.
Marzenia, których realizacja nie wydaje się możliwa. Przyjaźń, pięknie rozwijająca się, lecz jej skrzydła zostają nagle brutalnie podcięte. Miłość, starająca się za wszelką cenę trwać w ludzkich sercach, jednak brakuje okazji, aby ją wyrazić. I nienawiść, uderzająca z całą mocą, przerażająca intensywnością i zaślepieniem. Niepokój, strach, ból, cierpienie, rozłąka, pożegnania, zwiedzione nadzieje, oraz nieustanna walka o przezwyciężenie czarnego scenariusza przygotowanego przez przeznaczenie, próby wytargowania od losu choćby kropli pomyślności, radości i szczęścia.
Siedemdziesiąt pięć lat później, w Nowym Jorku, dwunastoletnia Anna i jej matka próbują poradzić sobie z utratą bliskiej osoby, poczuciem pustki, opuszczenia i osamotnienia. Silnym impulsem do oswobodzenia się z pętli bolesnych myśli staje się niespodziewany list z Hawany, skrywa on tajemnice i nakłania do ich natychmiastowego odkrycia. Rozpoczyna się emocjonująca podróż w przeszłość, poszukiwanie korzeni dziedzictwa, potwierdzanie własnej tożsamości, zdobywanie poczucia sprawiedliwości i wyzwalającego ukojenia. Usiłowanie rozliczenia się z utraconymi szansami kilku pokoleń rodziny, pogodzenie z nieodwracalnym i nieuniknionym, wyrażenie szacunku dla radości życia wbrew towarzyszącym mu nieszczęściom.
Powieść czytamy z poruszeniem, przejęciem i wzburzeniem, mamy świadomość prawdziwości wielu opisywanych w niej zdarzeń, faktów z historii, z którymi zarówno wtedy trudno było sobie moralnie poradzić, jak i obecnie trudno zrozumieć, osądzić ich brutalność. Szokujące decyzje i postawy polityków, na które nie powinno być ani głośnego ani cichego przyzwolenia. Naturalnym wydaje się, że na postawie tragicznych losów pasażerów "St. Louis", powinniśmy wyciągnąć cenną lekcję historii, ale czy faktycznie tak się stało? W zadumie oglądamy zawartą na końcu książki listę blisko tysiąca osób, które wsiadły na pokład transatlantyku, oraz nieliczne fotografie uwieczniające ich drogę ku upragnionej wolności.
4.5/6 - warto przeczytać
literatura współczesna, 390 stron, premiera 11.04.2017, tłumaczenie Ewa Spirydowicz
Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Czarna Owca. :)
Powieść napisana przyjemnym, ciepłym i ujmującym stylem. Sugestywnie maluje obrazy ludzkich losów i wywołuje wiele emocji. Wzruszająca historia rodziny uciekającej statkiem na inny kontynent w obliczu nazistowskiego antysemityzmu, brutalnych prześladowań i realnej groźby wojny. I nawiązująca do niej przejmująca opowieść o rodzinie boleśnie zranionej przez śmierć najbliższej sercu osoby. Intrygujące meandry ludzkich losów, podziw dla potęgi nadziei, wiary, wytrwałości i siły przetrwania, bez względu na dramaty i tragedie. W książkę zagłębiamy się z zainteresowaniem, sympatią i refleksją.
W maju tysiąc dziewięćset trzydziestego dziewiątego roku, dwunastoletnia Hanna Rosenthal ucieka wraz z bliskimi przed pogromem Żydów z hitlerowskich Niemiec. Z napięciem obserwujemy starania rodziny o wejście na pokład luksusowego niemieckiego transatlantyku "St. Louis", oraz dramatyczną podróż do Hawany. Stamtąd planują dostać się do Ameryki, gdzie mają nadzieję przetrwać z dala od uprzedzeń, dyskryminacji, wrogości, wojennych krzywd i zbrodni. Tragiczne w skutkach polityczne decyzje rządów Kuby, Kanady i Stanów Zjednoczonych, nieudzielające azylu uchodźcom, sprawiają, że pasażerowie statku przeżywają prawdziwy koszmar. Niestety, dla większości z nich, wolność staje się niespełnionym pragnieniem.
Marzenia, których realizacja nie wydaje się możliwa. Przyjaźń, pięknie rozwijająca się, lecz jej skrzydła zostają nagle brutalnie podcięte. Miłość, starająca się za wszelką cenę trwać w ludzkich sercach, jednak brakuje okazji, aby ją wyrazić. I nienawiść, uderzająca z całą mocą, przerażająca intensywnością i zaślepieniem. Niepokój, strach, ból, cierpienie, rozłąka, pożegnania, zwiedzione nadzieje, oraz nieustanna walka o przezwyciężenie czarnego scenariusza przygotowanego przez przeznaczenie, próby wytargowania od losu choćby kropli pomyślności, radości i szczęścia.
Siedemdziesiąt pięć lat później, w Nowym Jorku, dwunastoletnia Anna i jej matka próbują poradzić sobie z utratą bliskiej osoby, poczuciem pustki, opuszczenia i osamotnienia. Silnym impulsem do oswobodzenia się z pętli bolesnych myśli staje się niespodziewany list z Hawany, skrywa on tajemnice i nakłania do ich natychmiastowego odkrycia. Rozpoczyna się emocjonująca podróż w przeszłość, poszukiwanie korzeni dziedzictwa, potwierdzanie własnej tożsamości, zdobywanie poczucia sprawiedliwości i wyzwalającego ukojenia. Usiłowanie rozliczenia się z utraconymi szansami kilku pokoleń rodziny, pogodzenie z nieodwracalnym i nieuniknionym, wyrażenie szacunku dla radości życia wbrew towarzyszącym mu nieszczęściom.
Powieść czytamy z poruszeniem, przejęciem i wzburzeniem, mamy świadomość prawdziwości wielu opisywanych w niej zdarzeń, faktów z historii, z którymi zarówno wtedy trudno było sobie moralnie poradzić, jak i obecnie trudno zrozumieć, osądzić ich brutalność. Szokujące decyzje i postawy polityków, na które nie powinno być ani głośnego ani cichego przyzwolenia. Naturalnym wydaje się, że na postawie tragicznych losów pasażerów "St. Louis", powinniśmy wyciągnąć cenną lekcję historii, ale czy faktycznie tak się stało? W zadumie oglądamy zawartą na końcu książki listę blisko tysiąca osób, które wsiadły na pokład transatlantyku, oraz nieliczne fotografie uwieczniające ich drogę ku upragnionej wolności.
4.5/6 - warto przeczytać
literatura współczesna, 390 stron, premiera 11.04.2017, tłumaczenie Ewa Spirydowicz
Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Czarna Owca. :)
poniedziałek, 22 maja 2017
CELA Jonas Winner
"Nie chcą mnie takim, jaki jestem, dlatego... Żebym stał się taki, jakim mnie chcą."
Thriller, w który z zainteresowaniem zagłębiamy się, mocno angażuje, porywa. Ciekawy pomysł na fabułę, wciągające jej przedstawienie, spory poziom napięcia, wstrząsające wydarzenia w intensywnej i mrocznej odsłonie, bazujące na wnikliwym podejściu do ciemnej strony natury człowieka. Nie spodziewamy się tak wielu obrotów spraw, główni bohaterowie zaskakują wydobywanymi na światło dzienne tajemnicami. Entuzjastycznie poddajemy się zręcznej i zmyślnej psychologicznej grze, wysuwamy mnóstwo domysłów i przypuszczeń, a i tak zakończeniu w dużym stopniu udaje się nas zaskoczyć. Doskonałe połączenie wątków w kulminacyjnym momencie, zaproponowanie szokujących wyjaśnień źródeł niepokoju i strachu, dręczących myśli, niepomiernej wściekłości i świadomego odcinania się od otoczenia.
Autor rewelacyjnie podsuwa tropy, naprowadza na określony kierunek rozwijania się akcji, w fascynujący sposób nakłania do śledzenia zmagań głównego bohatera, wnikania w jego ponure wizje wywołane zatrważającymi wydarzeniami. Wywołuje żywiołowe reakcje, gwałtowne emocje, a jednocześnie sprytnie odwraca uwagę od kluczowych niedomówień i istotnych aspektów. Sporo czasu mija zanim orientujemy się, że obrany przez nas szlak hipotez i rozważań okazuje się nietrafiony. Uwielbiam takie podstępy, zmyłki i manipulacje oferowane odbiorcy thrillerów, wówczas przeżywanie przygody czytelniczej staje się silniejsze, przenikliwsze i bardziej satysfakcjonujące.
Jedenastoletni Sammy przeprowadza się z rodziną do berlińskiej dzielnicy, której historia jest w pewien sposób szczególna. To, co znajduje w ogrodzie i podziemiach starego domu, na zawsze odmienia jego życie. Co tak silnie wstrząsnęło chłopcem? Dlaczego ma nieustanne wrażenie, że nad jego bliskimi pojawiają się czarne chmury bezwzględności, przemocy i nienawiści? W jaki sposób ma skłonić dorosłych do uwierzenia w mrożące krew w żyłach obserwacje, spostrzeżenia i przewidywania? Czy bezpośredniej walki z czającym się złem można uniknąć? Z czym obcym, nieznanym i nieoswojonym przyjdzie się zmierzyć jemu, matce, ojcu i starszemu bratu?
Powieść zdecydowanie warto uwzględnić w planach czytelniczych, wspaniała propozycja na spędzenie kilku godzin z thrillerem i jego czarnymi sekretami, podkręcenie wyobraźni, poddanie się niesamowitej opowieści. Mocna, sugestywna, wyrazista, przerażająca, momentami brutalna i obrzydliwa, ale jednocześnie magnetycznie przyciągająca, nie dobrymi i ciepłymi barwami, lecz kontrastowym zestawieniem niewinności jedenastolatka i przegniłego ohydztwa przebiegających zdarzeń, a także usilnym pragnieniem poznania skrywanej prawdy i właściwej jej interpretacji.
5/6 - koniecznie przeczytaj
thriller, 350 stron, premiera 26.04.2017, tłumaczenie Agnieszka Hofmann
Książkę "Cela" zgarnęłam z półki "nowości". :)
Thriller, w który z zainteresowaniem zagłębiamy się, mocno angażuje, porywa. Ciekawy pomysł na fabułę, wciągające jej przedstawienie, spory poziom napięcia, wstrząsające wydarzenia w intensywnej i mrocznej odsłonie, bazujące na wnikliwym podejściu do ciemnej strony natury człowieka. Nie spodziewamy się tak wielu obrotów spraw, główni bohaterowie zaskakują wydobywanymi na światło dzienne tajemnicami. Entuzjastycznie poddajemy się zręcznej i zmyślnej psychologicznej grze, wysuwamy mnóstwo domysłów i przypuszczeń, a i tak zakończeniu w dużym stopniu udaje się nas zaskoczyć. Doskonałe połączenie wątków w kulminacyjnym momencie, zaproponowanie szokujących wyjaśnień źródeł niepokoju i strachu, dręczących myśli, niepomiernej wściekłości i świadomego odcinania się od otoczenia.
Autor rewelacyjnie podsuwa tropy, naprowadza na określony kierunek rozwijania się akcji, w fascynujący sposób nakłania do śledzenia zmagań głównego bohatera, wnikania w jego ponure wizje wywołane zatrważającymi wydarzeniami. Wywołuje żywiołowe reakcje, gwałtowne emocje, a jednocześnie sprytnie odwraca uwagę od kluczowych niedomówień i istotnych aspektów. Sporo czasu mija zanim orientujemy się, że obrany przez nas szlak hipotez i rozważań okazuje się nietrafiony. Uwielbiam takie podstępy, zmyłki i manipulacje oferowane odbiorcy thrillerów, wówczas przeżywanie przygody czytelniczej staje się silniejsze, przenikliwsze i bardziej satysfakcjonujące.
Jedenastoletni Sammy przeprowadza się z rodziną do berlińskiej dzielnicy, której historia jest w pewien sposób szczególna. To, co znajduje w ogrodzie i podziemiach starego domu, na zawsze odmienia jego życie. Co tak silnie wstrząsnęło chłopcem? Dlaczego ma nieustanne wrażenie, że nad jego bliskimi pojawiają się czarne chmury bezwzględności, przemocy i nienawiści? W jaki sposób ma skłonić dorosłych do uwierzenia w mrożące krew w żyłach obserwacje, spostrzeżenia i przewidywania? Czy bezpośredniej walki z czającym się złem można uniknąć? Z czym obcym, nieznanym i nieoswojonym przyjdzie się zmierzyć jemu, matce, ojcu i starszemu bratu?
Powieść zdecydowanie warto uwzględnić w planach czytelniczych, wspaniała propozycja na spędzenie kilku godzin z thrillerem i jego czarnymi sekretami, podkręcenie wyobraźni, poddanie się niesamowitej opowieści. Mocna, sugestywna, wyrazista, przerażająca, momentami brutalna i obrzydliwa, ale jednocześnie magnetycznie przyciągająca, nie dobrymi i ciepłymi barwami, lecz kontrastowym zestawieniem niewinności jedenastolatka i przegniłego ohydztwa przebiegających zdarzeń, a także usilnym pragnieniem poznania skrywanej prawdy i właściwej jej interpretacji.
5/6 - koniecznie przeczytaj
thriller, 350 stron, premiera 26.04.2017, tłumaczenie Agnieszka Hofmann
Książkę "Cela" zgarnęłam z półki "nowości". :)
niedziela, 21 maja 2017
LOSY TEARLINGU Erika Johansen
KRÓLOWA TEARLINGU tom 3
"Przeczucie to twój najlepszy doradca...Możesz posiąść całą wiedzę tego świata, ale i tak najlepiej ufać intuicji."
Wspaniale przebiegło spotkanie z trzecim tomem niezwykłej serii, podobnie jak z pierwszym "Królowa Tearlingu" i drugim "Inwazja na Tearling", dostarczył mi sporej satysfakcji czytelniczej. Szkoda, że barwne, wciągające i osadzone w nietuzinkowym klimacie przygody Królestwa Tearlingu już za mną. Z przyjemnością oddajemy się takim lekturom, z niecierpliwością przewracamy kolejne strony, nie możemy doczekać się, co ciekawego i porywającego przygotowała autorka.
Pomysłowo skonstruowana fabuła, dokładnie przemyślana i zajmująco podana. Scenariusz zdarzeń, który potrafi mocno zaangażować i niejednokrotnie zaskoczyć, wartka akcja, ale bez pomijania opisów znaczących szczegółów. Fantastycznie wykreowane powieściowe postaci. Warto sięgnąć po tę trylogię, wielkie emocje, dreszczyk niepokoju o losy ulubionych bohaterów, przyciągające uwagę magiczne elementy i ujmujące spojrzenie na ludzką naturę.
Podobało mi, że każdemu z wiodących bohaterów autorka poświęcała wiele uwagi, nie tylko opisując jego intrygujące losy, ale również wnikając w źródła postaw i czynów, odmalowując zmiany w nim zachodzące pod wpływem złożonych wyzwań, nie zawsze zwycięskie walki z wrogiem i samym sobą. Do końca trzymani byliśmy w napięciu i niepewności, do jakich czynów każdy z nich jest zdolny, czemu potrafi się przeciwstawić, a co poświęcić w imię zwycięstwa.
Fascynujące zazębianie się przeszłości, teraźniejszości i przyszłości, odkrywanie historii po kawałku, umiejętne drażnienie wyobraźni i podsycanie ciekawości. Walka dobra ze złem, jednak niejednoznaczna i nieprzewidywalna, nieprzechylająca szali na żadną ze stron, niezłomna potęga wiary i nadziei, wierności i oddania, oraz spektakl odwiecznych ludzkich przywar. Intrygi i spiski, zdrady i zabójstwa, zazdrość i żal, ból i cierpienie. Zakończenie jakże inne od tych zazwyczaj oferowanych przez podobne klimatycznie powieści, z łatwością przekonało mnie do siebie.
Jak rozstrzygnie się ostateczna rozgrywka młodej Królowej Terlingu, Kelsei Glynn, z jej odwieczną rywalką Szkarłatną Królową? Ile z dziedzictwa owianego ogromną legendą Williama Teara uda się zachować jego potomkom, słynącym z inteligencji, uczciwości i niezłomnej stanowczości? Czy otaczająca ich aura szlachetności zdoła oprzeć się czarnej prastarej magii? Dlaczego tak trudno przetrwać marzeniu o doskonałym, bezkonfliktowym i równym społeczeństwie?
4.5/6 - warto przeczytać
fantastyka, 526 stron, premiera 11.04.2017, tłumaczenie Izabella Mazurek
Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Galeria Książki. :)
"Przeczucie to twój najlepszy doradca...Możesz posiąść całą wiedzę tego świata, ale i tak najlepiej ufać intuicji."
Wspaniale przebiegło spotkanie z trzecim tomem niezwykłej serii, podobnie jak z pierwszym "Królowa Tearlingu" i drugim "Inwazja na Tearling", dostarczył mi sporej satysfakcji czytelniczej. Szkoda, że barwne, wciągające i osadzone w nietuzinkowym klimacie przygody Królestwa Tearlingu już za mną. Z przyjemnością oddajemy się takim lekturom, z niecierpliwością przewracamy kolejne strony, nie możemy doczekać się, co ciekawego i porywającego przygotowała autorka.
Pomysłowo skonstruowana fabuła, dokładnie przemyślana i zajmująco podana. Scenariusz zdarzeń, który potrafi mocno zaangażować i niejednokrotnie zaskoczyć, wartka akcja, ale bez pomijania opisów znaczących szczegółów. Fantastycznie wykreowane powieściowe postaci. Warto sięgnąć po tę trylogię, wielkie emocje, dreszczyk niepokoju o losy ulubionych bohaterów, przyciągające uwagę magiczne elementy i ujmujące spojrzenie na ludzką naturę.
Podobało mi, że każdemu z wiodących bohaterów autorka poświęcała wiele uwagi, nie tylko opisując jego intrygujące losy, ale również wnikając w źródła postaw i czynów, odmalowując zmiany w nim zachodzące pod wpływem złożonych wyzwań, nie zawsze zwycięskie walki z wrogiem i samym sobą. Do końca trzymani byliśmy w napięciu i niepewności, do jakich czynów każdy z nich jest zdolny, czemu potrafi się przeciwstawić, a co poświęcić w imię zwycięstwa.
Fascynujące zazębianie się przeszłości, teraźniejszości i przyszłości, odkrywanie historii po kawałku, umiejętne drażnienie wyobraźni i podsycanie ciekawości. Walka dobra ze złem, jednak niejednoznaczna i nieprzewidywalna, nieprzechylająca szali na żadną ze stron, niezłomna potęga wiary i nadziei, wierności i oddania, oraz spektakl odwiecznych ludzkich przywar. Intrygi i spiski, zdrady i zabójstwa, zazdrość i żal, ból i cierpienie. Zakończenie jakże inne od tych zazwyczaj oferowanych przez podobne klimatycznie powieści, z łatwością przekonało mnie do siebie.
Jak rozstrzygnie się ostateczna rozgrywka młodej Królowej Terlingu, Kelsei Glynn, z jej odwieczną rywalką Szkarłatną Królową? Ile z dziedzictwa owianego ogromną legendą Williama Teara uda się zachować jego potomkom, słynącym z inteligencji, uczciwości i niezłomnej stanowczości? Czy otaczająca ich aura szlachetności zdoła oprzeć się czarnej prastarej magii? Dlaczego tak trudno przetrwać marzeniu o doskonałym, bezkonfliktowym i równym społeczeństwie?
4.5/6 - warto przeczytać
fantastyka, 526 stron, premiera 11.04.2017, tłumaczenie Izabella Mazurek
Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Galeria Książki. :)
sobota, 20 maja 2017
ŚMIERĆ NA ŻYWO James Patterson, Marshall Karp
NYPD RED tom 4
"Non, je ne regrette rien, mon frère."
Z przyjemnością sięgam po kryminały Jamesa Pattersona, zapewniają intrygującą przygodę w klimacie bazującym na sensacji, wątkach obyczajowych i poruszaniu społecznych problemów współczesnej Ameryki. Świetnie odnalazłam się w poprzednich odsłonach cyklu: "Scenariusz mordercy", "Zdążę cię zabić", "Piętno Kaina". To były wciągające i satysfakcjonujące rozrywki czytelnicze. Jednak czwarty tom nie okazał się aż tak mocno fascynującą przygodą.
Ciężar fabuły przesunięto na prywatne dylematy wiodącego bohatera, detektywa Zacha Jordana, który pomimo specyfiki wykonywanego zawodu, konieczności bycia dyspozycyjnym dla szefostwa przez całą dobę, bez możliwości planowania zwykłych codziennych zajęć, próbuje ułożyć sobie życie z bliską osobą. Lubię, kiedy w tle kryminalnej intrygi pojawiają się rozwinięcia wątków obyczajowych, jednak wolałabym, aby dodawały one kolorytu zmaganiom detektywistycznym niż przejmowały wiodący rytm, jak to dzieje się w tej książce.
Sam pomysł na kryminalną intrygę autorzy mieli dość ciekawy, wniknięcie w patologiczną odsłonę świata mody, nawiązanie do procesu kreowania pozornej wyjątkowości oferowanej biżuterii, odniesienie do ludzkiej chciwości, pazerności, wyrachowania, oraz hedonizmu i upadku wartości moralnych. Podczas uroczystego pokazu, na oczach uczestników imprezy, dokonano zabójstwa znanej aktorki Eleny Travers, zrabowano wart osiem milionów dolarów naszyjnik, a sprawcy uciekli. Obecne na miejscu ekipy telewizyjne nagrały zdarzenie i natychmiast pokazały widzom.
Równolegle obserwujemy zmagania policji z drugim śledztwem, prowadzonym, jak przystało na wydział RED, dyskretnie i w tajemnicy, tak aby nie zburzyć wizerunku osób z pierwszych stron gazet, które mogłyby przez opinię publiczną zostać z nim powiązane. Sprytnie zorganizowane kradzieże nowoczesnego sprzętu medycznego z nowojorskich szpitali, incydenty nasilające się ostatnio, narażające na niebezpieczeństwo pacjentów, a także znacznie uszczuplające fundusz przeznaczony na modernizację tych placówek.
Jakby mało było jeszcze emocji i wrażeń kryminalnych, detektyw Kylie MacDonald prowadzi nieoficjalne śledztwo w sprawie zniknięcia jej męża narkomana. Można powiedzieć, że duet Jordan i MacDonald mają w tej odsłonie cyklu mnóstwo pracy. Wieloskładnikowa mieszanka prywatnych i zawodowych wyzwań. Może właśnie nadmiar śledztw spowodował rozmycie ich wyjaśniania. Rozwiązywania spraw, choć dokonywały się ze wsparciem detektywów, to jednak niejako obok, niezależnie, a także w mało zaskakującej dla czytelnika finalnej odsłonie.
Tym niemniej, książkę czyta się szybko, dynamiczny rytm, płynnie zmieniające się sceny scenariusza zdarzeń, ciekawe elementy sensacji wplecione w akcję. I ten szczególny klimat, wrażenie jakby oglądało się film. Sprzyja temu sprawdzona konstrukcja, krótkie rozdziały, brak zbędnych opisów, koncentracja na dialogach i zwięzłym prowadzeniu akcji. "Śmierć na żywo" to propozycja czytelnicza na przyjemne wieczorne zaczytanie, może nie wciąga intensywnie, ale pozwala złapać chwilę relaksu w kryminalnej i obyczajowej otoczce.
3.5/6 - wolnym czasie
kryminał, 320 stron, premiera 12.04.2017, tłumaczenie Alina Patkowska
Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu HarperCollins Polska. :)
"Non, je ne regrette rien, mon frère."
Z przyjemnością sięgam po kryminały Jamesa Pattersona, zapewniają intrygującą przygodę w klimacie bazującym na sensacji, wątkach obyczajowych i poruszaniu społecznych problemów współczesnej Ameryki. Świetnie odnalazłam się w poprzednich odsłonach cyklu: "Scenariusz mordercy", "Zdążę cię zabić", "Piętno Kaina". To były wciągające i satysfakcjonujące rozrywki czytelnicze. Jednak czwarty tom nie okazał się aż tak mocno fascynującą przygodą.
Ciężar fabuły przesunięto na prywatne dylematy wiodącego bohatera, detektywa Zacha Jordana, który pomimo specyfiki wykonywanego zawodu, konieczności bycia dyspozycyjnym dla szefostwa przez całą dobę, bez możliwości planowania zwykłych codziennych zajęć, próbuje ułożyć sobie życie z bliską osobą. Lubię, kiedy w tle kryminalnej intrygi pojawiają się rozwinięcia wątków obyczajowych, jednak wolałabym, aby dodawały one kolorytu zmaganiom detektywistycznym niż przejmowały wiodący rytm, jak to dzieje się w tej książce.
Sam pomysł na kryminalną intrygę autorzy mieli dość ciekawy, wniknięcie w patologiczną odsłonę świata mody, nawiązanie do procesu kreowania pozornej wyjątkowości oferowanej biżuterii, odniesienie do ludzkiej chciwości, pazerności, wyrachowania, oraz hedonizmu i upadku wartości moralnych. Podczas uroczystego pokazu, na oczach uczestników imprezy, dokonano zabójstwa znanej aktorki Eleny Travers, zrabowano wart osiem milionów dolarów naszyjnik, a sprawcy uciekli. Obecne na miejscu ekipy telewizyjne nagrały zdarzenie i natychmiast pokazały widzom.
Równolegle obserwujemy zmagania policji z drugim śledztwem, prowadzonym, jak przystało na wydział RED, dyskretnie i w tajemnicy, tak aby nie zburzyć wizerunku osób z pierwszych stron gazet, które mogłyby przez opinię publiczną zostać z nim powiązane. Sprytnie zorganizowane kradzieże nowoczesnego sprzętu medycznego z nowojorskich szpitali, incydenty nasilające się ostatnio, narażające na niebezpieczeństwo pacjentów, a także znacznie uszczuplające fundusz przeznaczony na modernizację tych placówek.
Jakby mało było jeszcze emocji i wrażeń kryminalnych, detektyw Kylie MacDonald prowadzi nieoficjalne śledztwo w sprawie zniknięcia jej męża narkomana. Można powiedzieć, że duet Jordan i MacDonald mają w tej odsłonie cyklu mnóstwo pracy. Wieloskładnikowa mieszanka prywatnych i zawodowych wyzwań. Może właśnie nadmiar śledztw spowodował rozmycie ich wyjaśniania. Rozwiązywania spraw, choć dokonywały się ze wsparciem detektywów, to jednak niejako obok, niezależnie, a także w mało zaskakującej dla czytelnika finalnej odsłonie.
Tym niemniej, książkę czyta się szybko, dynamiczny rytm, płynnie zmieniające się sceny scenariusza zdarzeń, ciekawe elementy sensacji wplecione w akcję. I ten szczególny klimat, wrażenie jakby oglądało się film. Sprzyja temu sprawdzona konstrukcja, krótkie rozdziały, brak zbędnych opisów, koncentracja na dialogach i zwięzłym prowadzeniu akcji. "Śmierć na żywo" to propozycja czytelnicza na przyjemne wieczorne zaczytanie, może nie wciąga intensywnie, ale pozwala złapać chwilę relaksu w kryminalnej i obyczajowej otoczce.
3.5/6 - wolnym czasie
kryminał, 320 stron, premiera 12.04.2017, tłumaczenie Alina Patkowska
Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu HarperCollins Polska. :)
piątek, 19 maja 2017
MROCZNA TOŃ A.J. Banner
"Otaczała mnie chłodna mgła. Nie byłam sama, ale czułam się samotna ze świadomością tego, co się działo."
Powieść czyta się szybko, ma dość ciekawie wytworzony klimat tajemniczej i odizolowanej nadmorskiej mieściny. Jednak brakuje jej ostrego pazura w konstruowaniu nieprzewidywalnej fabuły, trzymaniu czytelnika w mocnym napięciu i kreowaniu atrakcyjnych sylwetek bohaterów. Owszem, odczuwamy pewien niepokój i poruszenie, lecz są one mniej intensywne niż byśmy spodziewali się po thrillerze. Książka może wciągnąć i zaintrygować, lecz nie należy do mrożących krew w żyłach opowieści, wydaje się odpowiednia dla osób dopiero rozpoczynających przygodę z tym gatunkiem literackim.
Wyczekiwałam głębszego zanurzenia się w silnym nurcie psychologicznych interpretacji czynów i postaw powieściowych postaci. Nie do końca potrafiłam zgrać się z główną bohaterką, z jednej strony współczułam jej traumatycznych przeżyć, lecz z drugiej strony nie mogłam obdarzyć jej zaufaniem i sympatią. Czułam, że Kyra ma jakiś mroczny sekret, a bieżące wydarzenia jakby wspomagają go ukryć, coś na zasadzie sprzyjającej ucieczki od prawdy, rozszyfrowywanie tego okazało się najbardziej zajmujące. Podobnie było z jej partnerem Jacobem, o dość przeciętnej i nieprzekonującej osobowości, niczym niewyróżniającymi się cechami charakteru, a jedynie nadopiekuńczością i osobliwymi przyzwyczajeniami, skupiamy się na nich nie dłużej niż ich dostrzeżenie, ale akurat to ostatnie działa na korzyść rozgryzania intrygi powieści.
Podobał mi się styl prowadzenia narracji, niekiedy nadania jej formy zlewających się niejasnych i niejednoznacznych w odbiorze bieżących wydarzeń z postrzępionymi fragmentami wspomnień z przeszłości. Czasem na pierwszy rzut oka trudno było wyraźnie dostrzec, w której jednostce czasowej jesteśmy, ale dzięki temu zabiegowi wytworzył się frapujący i oryginalny efekt. Kierunek podążania scenariusza zdarzeń, wielu osobom może pokrywać się z wysuwanymi w miarę śledzenia akcji przypuszczeniami i domysłami, choć z pewnością mniej wymagający czytelnik z zapałem podda się zaproponowanej przez thriller grze tajemnic. Zmierzając ku końcowi powieść nabiera szybszego tempa, pojawia się przyjemna i pożądana niecierpliwość czytelnicza, a finał przyjmuje sensacyjną i porywającą odsłonę.
Trzydziestoczteroletnia Kyra, biolog morski, doznała urazu czaszki podczas nurkowania i straciła wspomnienia z ostatnich czterech lat. Czuje się jak cień dawnej siebie, jak widmowa postać ze snu, brakuje jej poczucia tożsamości i pewności siebie. Razem z Jacobem próbują odzyskać ich dawne pomyślne i radosne życie. Przeprowadzają się na Mystic Island i tam poszukują spokoju koniecznego do odbudowania wspólnych relacji, przywołania szczęśliwych chwil w związku i nauczenia się funkcjonowania w nowych okolicznościach. Czy uda im się przywrócić to, co w tak nagły i dramatyczny sposób utracili? Czy sprzymierzeńcami w odzyskiwaniu pamięci będą sny kobiety? Jak znaczące i warte posłuchania okażą się przeczucia i podszepty intuicji?
4/6 - warto przeczytać
thriller, 304 strony, premiera 12.04.2017, tłumaczenie Marta Żbikowska
Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu HarperCollins Polska. :)
Powieść czyta się szybko, ma dość ciekawie wytworzony klimat tajemniczej i odizolowanej nadmorskiej mieściny. Jednak brakuje jej ostrego pazura w konstruowaniu nieprzewidywalnej fabuły, trzymaniu czytelnika w mocnym napięciu i kreowaniu atrakcyjnych sylwetek bohaterów. Owszem, odczuwamy pewien niepokój i poruszenie, lecz są one mniej intensywne niż byśmy spodziewali się po thrillerze. Książka może wciągnąć i zaintrygować, lecz nie należy do mrożących krew w żyłach opowieści, wydaje się odpowiednia dla osób dopiero rozpoczynających przygodę z tym gatunkiem literackim.
Wyczekiwałam głębszego zanurzenia się w silnym nurcie psychologicznych interpretacji czynów i postaw powieściowych postaci. Nie do końca potrafiłam zgrać się z główną bohaterką, z jednej strony współczułam jej traumatycznych przeżyć, lecz z drugiej strony nie mogłam obdarzyć jej zaufaniem i sympatią. Czułam, że Kyra ma jakiś mroczny sekret, a bieżące wydarzenia jakby wspomagają go ukryć, coś na zasadzie sprzyjającej ucieczki od prawdy, rozszyfrowywanie tego okazało się najbardziej zajmujące. Podobnie było z jej partnerem Jacobem, o dość przeciętnej i nieprzekonującej osobowości, niczym niewyróżniającymi się cechami charakteru, a jedynie nadopiekuńczością i osobliwymi przyzwyczajeniami, skupiamy się na nich nie dłużej niż ich dostrzeżenie, ale akurat to ostatnie działa na korzyść rozgryzania intrygi powieści.
Podobał mi się styl prowadzenia narracji, niekiedy nadania jej formy zlewających się niejasnych i niejednoznacznych w odbiorze bieżących wydarzeń z postrzępionymi fragmentami wspomnień z przeszłości. Czasem na pierwszy rzut oka trudno było wyraźnie dostrzec, w której jednostce czasowej jesteśmy, ale dzięki temu zabiegowi wytworzył się frapujący i oryginalny efekt. Kierunek podążania scenariusza zdarzeń, wielu osobom może pokrywać się z wysuwanymi w miarę śledzenia akcji przypuszczeniami i domysłami, choć z pewnością mniej wymagający czytelnik z zapałem podda się zaproponowanej przez thriller grze tajemnic. Zmierzając ku końcowi powieść nabiera szybszego tempa, pojawia się przyjemna i pożądana niecierpliwość czytelnicza, a finał przyjmuje sensacyjną i porywającą odsłonę.
Trzydziestoczteroletnia Kyra, biolog morski, doznała urazu czaszki podczas nurkowania i straciła wspomnienia z ostatnich czterech lat. Czuje się jak cień dawnej siebie, jak widmowa postać ze snu, brakuje jej poczucia tożsamości i pewności siebie. Razem z Jacobem próbują odzyskać ich dawne pomyślne i radosne życie. Przeprowadzają się na Mystic Island i tam poszukują spokoju koniecznego do odbudowania wspólnych relacji, przywołania szczęśliwych chwil w związku i nauczenia się funkcjonowania w nowych okolicznościach. Czy uda im się przywrócić to, co w tak nagły i dramatyczny sposób utracili? Czy sprzymierzeńcami w odzyskiwaniu pamięci będą sny kobiety? Jak znaczące i warte posłuchania okażą się przeczucia i podszepty intuicji?
4/6 - warto przeczytać
thriller, 304 strony, premiera 12.04.2017, tłumaczenie Marta Żbikowska
Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu HarperCollins Polska. :)
czwartek, 18 maja 2017
DWIE SEKUNDY PRZED CUDEM Agnès Ledig
"Nie opuszczaj rąk, bo możesz to zrobić na dwie sekundy przed cudem."
Lekka, przyjemna, ciepła i emocjonalna opowieść. Prowadzona w dynamicznym rytmie, potrafiąca zaskoczyć i nakłonić do refleksji. Wprowadza czytelnika w miły, pogodny, lecz też wzruszający i momentami smutny nastrój. Agnès Ledig zgrabnie wplata w fabułę sporą porcję dobrego humoru, ale także nie oszczędza głównych bohaterów, poddaje ich konieczności zmierzenia się z bolesnymi doświadczeniami i chwilami głębokiego zwątpienia. Młoda matka samotnie wychowująca trzyletniego synka, pięćdziesięcioletni rozwodnik i jego syn wdowiec, zdobywająca pierwsze doświadczenia w zawodzie lekarka, to główne postaci powieści.
Podobało mi się spojrzenie na ludzkie scenariusze żyć z wielu perspektyw, nie tylko poprzez pryzmat splotów okoliczności, zaskakujących uśmiechów losów czy wypracowanych sukcesów osobistych. Również towarzyszących człowiekowi różnorodnych rodzajów miłości, intensywności zaangażowania i wytrwałości w niej. Inny blask uczucia opierający się na zgraniu muzyki serc dwójki osób, bezwarunkowego oddania okazywanego dziecku przez rodzica, czy też pozytywne wartości zawarte w czystej przyjaźni.
Miłość uskrzydlająca, wyrozumiała, dodająca otuchy, pozwalająca zwalczyć przeciwności i złe podszepty przeznaczenia. Okazująca się kojącą terapią na okaleczoną duszę, jakby uzdrawiający wpływ dotyku ludzkiego zainteresowania i okazanego bezwarunkowego zaufania. Pomocna dłoń w najczarniejszym scenariuszu zdarzeń, przebijająca się przez czarne chmury burzliwych epizodów życia. O ile łatwiej odzyskać wówczas utraconą nadzieję, nabrać wiary we własne możliwości, pogodzić się z tym, co nieuniknione, dostrzec piękno w małych rzeczach codziennego dnia, zawalczyć o jakość reszty podarowanego wspólnego czasu.
Nie jest to wymagające zaczytanie, a jednak zawiera wiele wartościowych i szlachetnych przesłań. Autorka przekazuje czytelnikowi pozytywne myśli, pewność w sięganiu po marzenia. Zwraca uwagę na konieczność wymazania obojętności w relacjach międzyludzkich, podjęcia ryzyka i uwierzenia w drugą osobę. Nikt nie powinien pozostawać sam ze swoimi zmartwieniami, bólem i rozpaczą. Każdy z nas może pomóc, nawet jeśli to jest ktoś przypadkowo napotkany na ścieżce życia. W końcu to przeznaczenie wyznacza nam szlak, trzymajmy się go, ale i też uważnie rozglądajmy na rozwidleniach za szczęściem, aby na czas podchwycić je w ramiona.
3.5/6 - w wolnym czasie
literatura obyczajowa, 320 stron, premiera 09.05.2017, tłumaczenie Eliza Kasprzak-Kozikowska
Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Andromeda. :)
Lekka, przyjemna, ciepła i emocjonalna opowieść. Prowadzona w dynamicznym rytmie, potrafiąca zaskoczyć i nakłonić do refleksji. Wprowadza czytelnika w miły, pogodny, lecz też wzruszający i momentami smutny nastrój. Agnès Ledig zgrabnie wplata w fabułę sporą porcję dobrego humoru, ale także nie oszczędza głównych bohaterów, poddaje ich konieczności zmierzenia się z bolesnymi doświadczeniami i chwilami głębokiego zwątpienia. Młoda matka samotnie wychowująca trzyletniego synka, pięćdziesięcioletni rozwodnik i jego syn wdowiec, zdobywająca pierwsze doświadczenia w zawodzie lekarka, to główne postaci powieści.
Podobało mi się spojrzenie na ludzkie scenariusze żyć z wielu perspektyw, nie tylko poprzez pryzmat splotów okoliczności, zaskakujących uśmiechów losów czy wypracowanych sukcesów osobistych. Również towarzyszących człowiekowi różnorodnych rodzajów miłości, intensywności zaangażowania i wytrwałości w niej. Inny blask uczucia opierający się na zgraniu muzyki serc dwójki osób, bezwarunkowego oddania okazywanego dziecku przez rodzica, czy też pozytywne wartości zawarte w czystej przyjaźni.
Miłość uskrzydlająca, wyrozumiała, dodająca otuchy, pozwalająca zwalczyć przeciwności i złe podszepty przeznaczenia. Okazująca się kojącą terapią na okaleczoną duszę, jakby uzdrawiający wpływ dotyku ludzkiego zainteresowania i okazanego bezwarunkowego zaufania. Pomocna dłoń w najczarniejszym scenariuszu zdarzeń, przebijająca się przez czarne chmury burzliwych epizodów życia. O ile łatwiej odzyskać wówczas utraconą nadzieję, nabrać wiary we własne możliwości, pogodzić się z tym, co nieuniknione, dostrzec piękno w małych rzeczach codziennego dnia, zawalczyć o jakość reszty podarowanego wspólnego czasu.
Nie jest to wymagające zaczytanie, a jednak zawiera wiele wartościowych i szlachetnych przesłań. Autorka przekazuje czytelnikowi pozytywne myśli, pewność w sięganiu po marzenia. Zwraca uwagę na konieczność wymazania obojętności w relacjach międzyludzkich, podjęcia ryzyka i uwierzenia w drugą osobę. Nikt nie powinien pozostawać sam ze swoimi zmartwieniami, bólem i rozpaczą. Każdy z nas może pomóc, nawet jeśli to jest ktoś przypadkowo napotkany na ścieżce życia. W końcu to przeznaczenie wyznacza nam szlak, trzymajmy się go, ale i też uważnie rozglądajmy na rozwidleniach za szczęściem, aby na czas podchwycić je w ramiona.
3.5/6 - w wolnym czasie
literatura obyczajowa, 320 stron, premiera 09.05.2017, tłumaczenie Eliza Kasprzak-Kozikowska
Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Andromeda. :)
wtorek, 16 maja 2017
BAŚŃ O LATAJĄCYM RUMAKU Henryk Bardijewski
[PREMIEROWO]
"Już niejeden książę zawiódł się na ludności. Ona potrafi dokuczyć, a nawet przepędzić. Ludność bywa kłopotliwa, zwłaszcza kiedy jest niezadowolona."
Jestem zakochana w twórczości napisanej pięknym językiem, opisującej rzeczywistość w niezwykle ciekawy, uroczo zabawny i jednocześnie trafnie satyryczny sposób. W książce wyłania się imponująca przenikliwość autora, wyjątkowe zrozumienie natury ludzkiej, a także zjawisk społecznych, celnie wytknięto absurdy rządzące światem.
Henryk Bardijewski w genialny sposób wychwytuje przywary ludzkie, pęd ku władzy, ignorancję, zarozumiałość, głupotę i naiwność. Błyskotliwie, z mądrymi przekazami, niesamowitą lekkością, porywająco snuta opowieść. Baśń, która przypominać się będzie przy różnych wywołujących ironiczny uśmiech politycznych okazjach. Cudownie, kiedy w książkę może zagłębić się młodszy i starszy czytelnik, każdy z nich znajduje coś dla siebie. Rodzinne zaczytanie przybiera wówczas dwutorowe ścieżki, sąsiadujące ze sobą i przenikające się wzajemnie. Ileż pojawia się pomysłów do ciekawych rozmów i kształcących dyskusji z dziećmi. Porcja przyjaznego, żartobliwego i refleksyjnego spotkania z literaturą. Dzięki niej spędziliśmy sympatyczny rodzinny wieczór. Sięgnijcie po tę fantastyczną propozycję czytelniczą, zdecydowanie warta jest tego.
"Nie warto dróg naprawiać, pani - rzekł Totum - bo ludność używa ich tylko w jedną stronę, do wyjazdu z kraju. To są drogi jednorazowego użytku."
Wyruszcie na spotkanie z mało ambitnym księciem Mirażem, niby obytą w świecie księżną Wandą, ich odważnym synem Teo, wiecznie szczebiocącymi damami dworu Romą i Gryzeldą, niegrzecznie pewnym własnej mądrości radcą dworu Totum, intrygującym pułkownikiem Buławą i nieliczącym się z nikim kotem Albo. Tylko pozornie jest dobrze, optymistycznie i wesoło, jednak w księstwie nie dzieje się najlepiej. Poddani tłumnie wyjeżdżają za granicę. Kraj dramatycznie pustoszeje, nie ma kto pracować, brakuje młodych i wykształconych osób. Powstaje nawet szalony pomysł budowy wielkiego muru, aby powstrzymać emigrację i uniemożliwić wjazd obcym. Aż pewnego dnia pojawia się doradca księcia z sąsiedniego księstwa. A co ważniejsze, zaczyna być widziany Latający Rumak, symbolizujący szczęście i pomyślność dla kraju, który odwiedza. A co dalej? Czy w królestwie pojawi się dobrobyt? Co może przynieść mieszkańcom? Dlaczego trzeba na niego uważać? Odpowiedzi szukajcie w baśni, mogą Was mocno zaskoczyć.
5/6 - warto przeczytać
literatura dziecięca, wiek 6+, premiera 16.05.2017, ilustracje Bohdan Butenko
96 stron, twarda oprawa, format 20cm x 20cm
Rodzinne czytanie dzięki Wydawnictwu Prószyński i S-ka. :)
"Już niejeden książę zawiódł się na ludności. Ona potrafi dokuczyć, a nawet przepędzić. Ludność bywa kłopotliwa, zwłaszcza kiedy jest niezadowolona."
Jestem zakochana w twórczości napisanej pięknym językiem, opisującej rzeczywistość w niezwykle ciekawy, uroczo zabawny i jednocześnie trafnie satyryczny sposób. W książce wyłania się imponująca przenikliwość autora, wyjątkowe zrozumienie natury ludzkiej, a także zjawisk społecznych, celnie wytknięto absurdy rządzące światem.
Henryk Bardijewski w genialny sposób wychwytuje przywary ludzkie, pęd ku władzy, ignorancję, zarozumiałość, głupotę i naiwność. Błyskotliwie, z mądrymi przekazami, niesamowitą lekkością, porywająco snuta opowieść. Baśń, która przypominać się będzie przy różnych wywołujących ironiczny uśmiech politycznych okazjach. Cudownie, kiedy w książkę może zagłębić się młodszy i starszy czytelnik, każdy z nich znajduje coś dla siebie. Rodzinne zaczytanie przybiera wówczas dwutorowe ścieżki, sąsiadujące ze sobą i przenikające się wzajemnie. Ileż pojawia się pomysłów do ciekawych rozmów i kształcących dyskusji z dziećmi. Porcja przyjaznego, żartobliwego i refleksyjnego spotkania z literaturą. Dzięki niej spędziliśmy sympatyczny rodzinny wieczór. Sięgnijcie po tę fantastyczną propozycję czytelniczą, zdecydowanie warta jest tego.
"Nie warto dróg naprawiać, pani - rzekł Totum - bo ludność używa ich tylko w jedną stronę, do wyjazdu z kraju. To są drogi jednorazowego użytku."
Wyruszcie na spotkanie z mało ambitnym księciem Mirażem, niby obytą w świecie księżną Wandą, ich odważnym synem Teo, wiecznie szczebiocącymi damami dworu Romą i Gryzeldą, niegrzecznie pewnym własnej mądrości radcą dworu Totum, intrygującym pułkownikiem Buławą i nieliczącym się z nikim kotem Albo. Tylko pozornie jest dobrze, optymistycznie i wesoło, jednak w księstwie nie dzieje się najlepiej. Poddani tłumnie wyjeżdżają za granicę. Kraj dramatycznie pustoszeje, nie ma kto pracować, brakuje młodych i wykształconych osób. Powstaje nawet szalony pomysł budowy wielkiego muru, aby powstrzymać emigrację i uniemożliwić wjazd obcym. Aż pewnego dnia pojawia się doradca księcia z sąsiedniego księstwa. A co ważniejsze, zaczyna być widziany Latający Rumak, symbolizujący szczęście i pomyślność dla kraju, który odwiedza. A co dalej? Czy w królestwie pojawi się dobrobyt? Co może przynieść mieszkańcom? Dlaczego trzeba na niego uważać? Odpowiedzi szukajcie w baśni, mogą Was mocno zaskoczyć.
5/6 - warto przeczytać
literatura dziecięca, wiek 6+, premiera 16.05.2017, ilustracje Bohdan Butenko
96 stron, twarda oprawa, format 20cm x 20cm
Rodzinne czytanie dzięki Wydawnictwu Prószyński i S-ka. :)
NIE WSZYSTKO ZOSTAŁO ZAPOMNIANE Wendy Walker
"Wyrażanie emocji wymaga o wiele większej siły niż ich tłumienie."
Thriller w rewelacyjnym klimacie, z mocną oprawą psychologiczną, dopieszczonymi obrazami złożonej i niejednoznacznej natury ludzkiej, ukazanymi możliwościami jej modelowania, wyznaczania granic kształtowania subiektywnej odsłony wspomnień, różnorodnych cech zakodowanych w osobowości człowieka, a także ujawniających się typowych i zaskakujących zachowań w obliczu traumatycznych przeżyć. Zastanawiające, w jakim stopniu potrafimy podlegać świadomej sugestii, uczestniczyć pamięcią w grze skojarzeń, wychwytywać drobne znaki i wpasowywać je w przyjęty wzorzec otaczającej rzeczywistości. Bolesne doświadczenia wpływające na opinię o nas samych, przyjmowanie postaw chroniących od poczucia odrzucenia, lawirowanie na granicy norm etycznych, aby sprostać silnej wewnętrznej walce.
Wciągająca i zajmująca powieść, daje wrażenie aktywnego uczestnictwa w scenariuszu zdarzeń. Przyglądamy się zmieniającym się postawom fantastycznie wykreowanych postaci, być może wychwytujemy nawet odwołania do własnych doświadczeń. Autorka sugestywnie nakłania do obserwacji, przemyśleń i analizowania toczącej się piekielnej rozgrywki. Im mocniej zagłębiamy się w książkę, tym lepiej rozpoznajemy rysujące się wyraźnie niebezpieczeństwo i narastające napięcie. Zaczynamy podświadomie domyślać się, w jakim kierunku potoczy się akcja, jednak nie chcemy uwierzyć intuicji, która zaczyna mocno kłócić się z powszechnym odbiorem psychologii. Narastający niepokój, poruszenie, wzburzenie. Żal, zdrada, nieufność, poczucie winy, strach, wściekłość, bezsilność i chęć zemsty. Gdzie w mrocznej mieszance miejsce na pozytywne wartości? Podążamy tropem ciekawie zaplecionej intrygi, choć w niespiesznym tempie, to jednak niepozwalającym na wzięcie oddechu. Pragniemy jak najszybciej dowiedzieć się, co będzie dalej, z jakimi wyzwaniami, następstwami podjętych decyzji i konsekwencjami czynów przyjdzie zmierzyć się bohaterom. Czy wyjdą cało ze wszystkich opresji?
Małe miasteczko Fairview i odciskający piętno na lokalnej społeczności brutalny gwałt dokonany przez nieznanego sprawcę na piętnastoletniej Jenny Kramer. Za namową lekarzy rodzice nastolatki decydują się poddać ją kontrowersyjnemu leczeniu, wymazującemu ze wspomnień koszmarny napad. Jednak po ośmiu miesiącach, pozamykane drzwi pamięci zaczynają otwierać się, wypuszczają zatrważające obrazy i absorbują szokujące przypuszczenia. Kramerowie nie radzą sobie z przeżywanymi emocjami, zwracają się o pomoc do doktora psychiatrii Alana Forrestera, specjalizującego się w leczeniu pacjentów z traumą. Jakie zaskakujące tajemnice ujrzą światło dzienne? Co skrywa się pod pozornością prawdy? W jakim stopniu odsłaniamy się przed bliskimi? Jak bardzo skomplikowane mogą być relacje międzyludzkie? Czego można się wyrzec w imię bezpieczeństwa i stabilności? Do czego ludzie zdolni są posunąć się, kiedy muszą stanąć w obronie własnych dzieci, albo zmierzyć się z zagrożeniem jedności rodziny?
5/6 - koniecznie przeczytaj
thriller psychologiczny, 398 stron, premiera 26.04.2017, tłumaczenie Dorota Pomadowska
Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Czarna Owca. :)
Thriller w rewelacyjnym klimacie, z mocną oprawą psychologiczną, dopieszczonymi obrazami złożonej i niejednoznacznej natury ludzkiej, ukazanymi możliwościami jej modelowania, wyznaczania granic kształtowania subiektywnej odsłony wspomnień, różnorodnych cech zakodowanych w osobowości człowieka, a także ujawniających się typowych i zaskakujących zachowań w obliczu traumatycznych przeżyć. Zastanawiające, w jakim stopniu potrafimy podlegać świadomej sugestii, uczestniczyć pamięcią w grze skojarzeń, wychwytywać drobne znaki i wpasowywać je w przyjęty wzorzec otaczającej rzeczywistości. Bolesne doświadczenia wpływające na opinię o nas samych, przyjmowanie postaw chroniących od poczucia odrzucenia, lawirowanie na granicy norm etycznych, aby sprostać silnej wewnętrznej walce.
Wciągająca i zajmująca powieść, daje wrażenie aktywnego uczestnictwa w scenariuszu zdarzeń. Przyglądamy się zmieniającym się postawom fantastycznie wykreowanych postaci, być może wychwytujemy nawet odwołania do własnych doświadczeń. Autorka sugestywnie nakłania do obserwacji, przemyśleń i analizowania toczącej się piekielnej rozgrywki. Im mocniej zagłębiamy się w książkę, tym lepiej rozpoznajemy rysujące się wyraźnie niebezpieczeństwo i narastające napięcie. Zaczynamy podświadomie domyślać się, w jakim kierunku potoczy się akcja, jednak nie chcemy uwierzyć intuicji, która zaczyna mocno kłócić się z powszechnym odbiorem psychologii. Narastający niepokój, poruszenie, wzburzenie. Żal, zdrada, nieufność, poczucie winy, strach, wściekłość, bezsilność i chęć zemsty. Gdzie w mrocznej mieszance miejsce na pozytywne wartości? Podążamy tropem ciekawie zaplecionej intrygi, choć w niespiesznym tempie, to jednak niepozwalającym na wzięcie oddechu. Pragniemy jak najszybciej dowiedzieć się, co będzie dalej, z jakimi wyzwaniami, następstwami podjętych decyzji i konsekwencjami czynów przyjdzie zmierzyć się bohaterom. Czy wyjdą cało ze wszystkich opresji?
Małe miasteczko Fairview i odciskający piętno na lokalnej społeczności brutalny gwałt dokonany przez nieznanego sprawcę na piętnastoletniej Jenny Kramer. Za namową lekarzy rodzice nastolatki decydują się poddać ją kontrowersyjnemu leczeniu, wymazującemu ze wspomnień koszmarny napad. Jednak po ośmiu miesiącach, pozamykane drzwi pamięci zaczynają otwierać się, wypuszczają zatrważające obrazy i absorbują szokujące przypuszczenia. Kramerowie nie radzą sobie z przeżywanymi emocjami, zwracają się o pomoc do doktora psychiatrii Alana Forrestera, specjalizującego się w leczeniu pacjentów z traumą. Jakie zaskakujące tajemnice ujrzą światło dzienne? Co skrywa się pod pozornością prawdy? W jakim stopniu odsłaniamy się przed bliskimi? Jak bardzo skomplikowane mogą być relacje międzyludzkie? Czego można się wyrzec w imię bezpieczeństwa i stabilności? Do czego ludzie zdolni są posunąć się, kiedy muszą stanąć w obronie własnych dzieci, albo zmierzyć się z zagrożeniem jedności rodziny?
5/6 - koniecznie przeczytaj
thriller psychologiczny, 398 stron, premiera 26.04.2017, tłumaczenie Dorota Pomadowska
Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Czarna Owca. :)
poniedziałek, 15 maja 2017
INTELIGENCJA KWIATÓW Maurice Maeterlinck
"Zerwijmy jakiekolwiek
źdźbło rosnące przy drodze, w pierwszej lepszej kępie trawy, a
przekonamy się, że mamy przed sobą mikroskopijny intelekt zajęty pracą
wytrwałą, świadomą celu, niestrudzoną i zdumiewającą w rezultatach."
Pierwsze czym zauroczyła mnie publikacja, to wyjątkowo bogata, dopieszczona i urocza oprawa graficzna, idealnie skomponowana, prezentująca rośliny w przepięknym stylu. Niesamowite ilustracje, wykonane z dbałością o każdy detal, przypatrywanie się im daje wiele przyjemności i możliwości uchwycenia prawdziwych cudów natury. Książka napisana sto dziesięć lat temu, a wciąż zachwyca barwnym, obrazowym i malowniczym stylem, wyrażającym ogromny szacunek, podziw i uznanie dla świata roślin.
Cudowny esej przyrodniczo-filozoficzny, poddajemy się wyjątkowemu klimatowi, refleksyjnym nutom, z zainteresowaniem zagłębiamy się w imponującą wiedzę o życiu roślin, porównując ją z naszymi obserwacjami, choćby podczas spacerów czy wędrówek. Znajdujemy odniesienia do osiągnięć cywilizacyjnych człowieka, motorów postępu technicznego i zjawisk społecznych. Oczywiście, dokonano już od tamtego czasu rozwoju w rozumieniu kwiatów, jednak główne idee pozostały podobne, dlatego z dużym zaangażowaniem i ciekawością spędzamy czas z książką. A ponadto, wzbogaca nas w dodatkową wartość w postaci możliwości spojrzenia na nieustanną fascynację człowieka przyrodą, wzorowaniu się na niej, poszukiwaniu wyrazów jej doskonałości i wspaniałości, jakby potwierdzenia naszej honorowej przynależności do niej.
Zachwycamy się konsekwentnym pędem życia roślin ku światłu i świadomości. Ich rozsądkiem, przezornością, sprytem, uciekaniem się do sztuczek, podstępów i forteli, a nawet genialnej twórczości, zdumiewających pomysłów, przynoszących efekt w postaci czegoś na kształt wynalazków mechanicznych. Potrzeba ruchu i łaknienia przestrzeni, nieustanna terytorialna ekspansja, nadrzędność misji utrzymania i rozmnażania organizmów, jakby wyposażenie w rozum i wolę. Zharmonizowana inteligencja roślin, potwierdzona przez podchwycone i przetworzone na różne sposoby patenty wyjątkowych rozwiązań, precyzyjnych, udoskonalanych w szczegółach i poddawanych modyfikacji w procesie przystosowania do zmiennych warunków środowiska.
Maurice Maeterlinck pokazuje świadectwa bohaterskich starań duszy kwiatów w przetrwaniu, wyraża admirację dla stopnia ich wysiłków ewolucyjnych, wspaniale o nich opowiadając, zgrabnie wplatając żargon botaniczny, nadając mu fascynującego kolorytu i uroczych zdobień w narracji. Ale również wskazuje na ciekawe przykłady prób, szukania po omacku, błędów, pomyłek, wahań, zmian, nawrotów, zawodów i rozczarowań przyrody. Po zaznajomieniu się z książką, obraz świata roślin staje się jeszcze bogatszy, piękniejszy, bardziej świadomy i niesamowity. Podobnie jak autor, utwierdzamy się w geniuszu tkwiącym w gatunku i życiu, wykraczającym daleko poza umiejętności pojedynczych osobników, kwiatów, liści, łodyg i korzeni.
5.5/6 - koniecznie przeczytaj
botanika, 192 strony, premiera 30.05.2017 (1907), tłumaczenie Franciszek Mirandola
Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu MG. :)
Pierwsze czym zauroczyła mnie publikacja, to wyjątkowo bogata, dopieszczona i urocza oprawa graficzna, idealnie skomponowana, prezentująca rośliny w przepięknym stylu. Niesamowite ilustracje, wykonane z dbałością o każdy detal, przypatrywanie się im daje wiele przyjemności i możliwości uchwycenia prawdziwych cudów natury. Książka napisana sto dziesięć lat temu, a wciąż zachwyca barwnym, obrazowym i malowniczym stylem, wyrażającym ogromny szacunek, podziw i uznanie dla świata roślin.
Cudowny esej przyrodniczo-filozoficzny, poddajemy się wyjątkowemu klimatowi, refleksyjnym nutom, z zainteresowaniem zagłębiamy się w imponującą wiedzę o życiu roślin, porównując ją z naszymi obserwacjami, choćby podczas spacerów czy wędrówek. Znajdujemy odniesienia do osiągnięć cywilizacyjnych człowieka, motorów postępu technicznego i zjawisk społecznych. Oczywiście, dokonano już od tamtego czasu rozwoju w rozumieniu kwiatów, jednak główne idee pozostały podobne, dlatego z dużym zaangażowaniem i ciekawością spędzamy czas z książką. A ponadto, wzbogaca nas w dodatkową wartość w postaci możliwości spojrzenia na nieustanną fascynację człowieka przyrodą, wzorowaniu się na niej, poszukiwaniu wyrazów jej doskonałości i wspaniałości, jakby potwierdzenia naszej honorowej przynależności do niej.
Zachwycamy się konsekwentnym pędem życia roślin ku światłu i świadomości. Ich rozsądkiem, przezornością, sprytem, uciekaniem się do sztuczek, podstępów i forteli, a nawet genialnej twórczości, zdumiewających pomysłów, przynoszących efekt w postaci czegoś na kształt wynalazków mechanicznych. Potrzeba ruchu i łaknienia przestrzeni, nieustanna terytorialna ekspansja, nadrzędność misji utrzymania i rozmnażania organizmów, jakby wyposażenie w rozum i wolę. Zharmonizowana inteligencja roślin, potwierdzona przez podchwycone i przetworzone na różne sposoby patenty wyjątkowych rozwiązań, precyzyjnych, udoskonalanych w szczegółach i poddawanych modyfikacji w procesie przystosowania do zmiennych warunków środowiska.
Maurice Maeterlinck pokazuje świadectwa bohaterskich starań duszy kwiatów w przetrwaniu, wyraża admirację dla stopnia ich wysiłków ewolucyjnych, wspaniale o nich opowiadając, zgrabnie wplatając żargon botaniczny, nadając mu fascynującego kolorytu i uroczych zdobień w narracji. Ale również wskazuje na ciekawe przykłady prób, szukania po omacku, błędów, pomyłek, wahań, zmian, nawrotów, zawodów i rozczarowań przyrody. Po zaznajomieniu się z książką, obraz świata roślin staje się jeszcze bogatszy, piękniejszy, bardziej świadomy i niesamowity. Podobnie jak autor, utwierdzamy się w geniuszu tkwiącym w gatunku i życiu, wykraczającym daleko poza umiejętności pojedynczych osobników, kwiatów, liści, łodyg i korzeni.
5.5/6 - koniecznie przeczytaj
botanika, 192 strony, premiera 30.05.2017 (1907), tłumaczenie Franciszek Mirandola
Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu MG. :)
niedziela, 14 maja 2017
ZIEMIA KŁAMSTW Anne B. Ragde
SAGA RODZINY NESHOV tom 1
"(Norwegowie) ...siedzą, gapiąc się na biedę, i w samozadowoleniu cieszą się swoim umiarkowaniem, wstydzą się głośno śmiać, wstydzą się radować z dobrego jedzenia i ze wszystkiego, co wnosi w życie trochę przepychu i przyjemności.”
Książka bardzo mi się spodobała, niesamowicie wciągnęła, dostarczyła intensywnych emocji w głęboki, wnikliwy i długo wybrzmiewający sposób. Przeżywałam ją mocno i z wielką satysfakcją. Wspaniale było podążać za wciągającą fabułą, podaną w pięknym i ujmującym stylu, wspartym ogromną wrażliwością, wyczuciem, delikatnością, i jakby na przekór smutnym barwom życia członków rodziny Neshov, również nadzieją, optymizmem i wyważonym humorem. Oczarowały mnie dialogi, autorka wiele odsłania z norweskiej obyczajowości, surowego społecznego klimatu, zwykłej i uniwersalnej ludzkiej mądrości. Sugestywne opisywanie odczuć i myśli bohaterów, jednak pozostawienie również mgiełki skrytości i zagadkowości otulających poszczególne osoby.
Postaci rewelacyjnie sportretowane psychologicznie, nie ma dwóch takich samych, każda z innym bagażem doświadczenia życiowego, odmienną perspektywą postrzegania świata, a także przekonującą osobowością. Rewelacyjnie wnika się w ich mentalności, charaktery, wzorce zachowań i przyzwyczajeń. Margido, właściciel zakładu pogrzebowego w Trondheim, bardzo samotny, zanurzony w rytuałach i perfekcjonizmie. Erlend, zajmujący się aranżacją witryn sklepowych, homoseksualista, będący w szczęśliwym związku z Carlem, mieszkający na stałe w Kopenhadze. Tor, hodowca krów i świń, całkowicie zdominowany przez matkę i jako jedyny z nią mieszkający. Torunn, córka Tora, asystentka weterynarza i współzarządzająca kliniką zwierząt. Ciekawe spojrzenie na aspekt określania własnej tożsamości, przeżywania samotności, docierania do istoty pragnień, odwołania do rodzinnych tradycji, podążania tropem wspomnień czy podporządkowania się wytycznym seniorki rodu.
Ktoś początkowo nieakceptowany i brutalnie odrzucony, pod wpływem zaistnienia nowych okoliczności, nieco z przypadku, a także w wyniku nasilającej się potrzeby wewnętrznej, zaczyna rozjaśniać czarne chmury scenariuszy ludzkich losów w rodzinie Neshov. Zastanawiające, jak pozornie bliskie, choć całkowicie obce sobie osoby, od lat jedynie sporadycznie kontaktujące się ze sobą, pod wpływem tragicznego impulsu, powoli odzywającej się głęboko skrywanej latami tęsknoty, odrobiny istniejących, lecz jeszcze niedefiniowalnych wyrzutów sumienia, nagle zaczynają nawiązywać cieniutką nić porozumienia. Nieśmiało, niepewnie, zachowawczo i lękliwie, ale jednak we właściwym kierunku. Nieprzychylność nabiera spokojniejszych barw, odraza łagodzona jest przez zrozumienie, zaś szorstkość zmienia się w serdeczność.
Przyznam, że zafascynowało mnie docieranie w takiej formie do złożonych zależności i niejednoznacznych relacji między członkami rodziny, poszukiwanie ukrytych pod warstwą upływających lat przyczyn chłodu i obojętności. Jak wiele, a zarazem niewiele, potrzeba, aby zacząć porządkować otaczającą nas najbliższą rzeczywistość. I jeszcze to niesamowite zakończenie, które wprawia w zdumienie, zaskakuje, lekko szokuje, lecz jak idealnie spina wszystko klamrą tajemnicy. Porywająca powieść, pełna napięcia, pierwszorzędnego realizmu, ujmującego szyku, nie chce się jej wypuścić z rąk, jedna z tych, które trwać by mogły jeszcze przez wiele stron. Z niecierpliwością wyczekiwać będę drugiego tomu tej fantastycznej sagi.
5.5/6 - koniecznie przeczytaj
literatura współczesna, 304 strony, premiera 08.05.2017 (2004), tłumaczenie Ewa M. Bilińska
Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Smak Słowa. :)
"(Norwegowie) ...siedzą, gapiąc się na biedę, i w samozadowoleniu cieszą się swoim umiarkowaniem, wstydzą się głośno śmiać, wstydzą się radować z dobrego jedzenia i ze wszystkiego, co wnosi w życie trochę przepychu i przyjemności.”
Książka bardzo mi się spodobała, niesamowicie wciągnęła, dostarczyła intensywnych emocji w głęboki, wnikliwy i długo wybrzmiewający sposób. Przeżywałam ją mocno i z wielką satysfakcją. Wspaniale było podążać za wciągającą fabułą, podaną w pięknym i ujmującym stylu, wspartym ogromną wrażliwością, wyczuciem, delikatnością, i jakby na przekór smutnym barwom życia członków rodziny Neshov, również nadzieją, optymizmem i wyważonym humorem. Oczarowały mnie dialogi, autorka wiele odsłania z norweskiej obyczajowości, surowego społecznego klimatu, zwykłej i uniwersalnej ludzkiej mądrości. Sugestywne opisywanie odczuć i myśli bohaterów, jednak pozostawienie również mgiełki skrytości i zagadkowości otulających poszczególne osoby.
Postaci rewelacyjnie sportretowane psychologicznie, nie ma dwóch takich samych, każda z innym bagażem doświadczenia życiowego, odmienną perspektywą postrzegania świata, a także przekonującą osobowością. Rewelacyjnie wnika się w ich mentalności, charaktery, wzorce zachowań i przyzwyczajeń. Margido, właściciel zakładu pogrzebowego w Trondheim, bardzo samotny, zanurzony w rytuałach i perfekcjonizmie. Erlend, zajmujący się aranżacją witryn sklepowych, homoseksualista, będący w szczęśliwym związku z Carlem, mieszkający na stałe w Kopenhadze. Tor, hodowca krów i świń, całkowicie zdominowany przez matkę i jako jedyny z nią mieszkający. Torunn, córka Tora, asystentka weterynarza i współzarządzająca kliniką zwierząt. Ciekawe spojrzenie na aspekt określania własnej tożsamości, przeżywania samotności, docierania do istoty pragnień, odwołania do rodzinnych tradycji, podążania tropem wspomnień czy podporządkowania się wytycznym seniorki rodu.
Ktoś początkowo nieakceptowany i brutalnie odrzucony, pod wpływem zaistnienia nowych okoliczności, nieco z przypadku, a także w wyniku nasilającej się potrzeby wewnętrznej, zaczyna rozjaśniać czarne chmury scenariuszy ludzkich losów w rodzinie Neshov. Zastanawiające, jak pozornie bliskie, choć całkowicie obce sobie osoby, od lat jedynie sporadycznie kontaktujące się ze sobą, pod wpływem tragicznego impulsu, powoli odzywającej się głęboko skrywanej latami tęsknoty, odrobiny istniejących, lecz jeszcze niedefiniowalnych wyrzutów sumienia, nagle zaczynają nawiązywać cieniutką nić porozumienia. Nieśmiało, niepewnie, zachowawczo i lękliwie, ale jednak we właściwym kierunku. Nieprzychylność nabiera spokojniejszych barw, odraza łagodzona jest przez zrozumienie, zaś szorstkość zmienia się w serdeczność.
Przyznam, że zafascynowało mnie docieranie w takiej formie do złożonych zależności i niejednoznacznych relacji między członkami rodziny, poszukiwanie ukrytych pod warstwą upływających lat przyczyn chłodu i obojętności. Jak wiele, a zarazem niewiele, potrzeba, aby zacząć porządkować otaczającą nas najbliższą rzeczywistość. I jeszcze to niesamowite zakończenie, które wprawia w zdumienie, zaskakuje, lekko szokuje, lecz jak idealnie spina wszystko klamrą tajemnicy. Porywająca powieść, pełna napięcia, pierwszorzędnego realizmu, ujmującego szyku, nie chce się jej wypuścić z rąk, jedna z tych, które trwać by mogły jeszcze przez wiele stron. Z niecierpliwością wyczekiwać będę drugiego tomu tej fantastycznej sagi.
5.5/6 - koniecznie przeczytaj
literatura współczesna, 304 strony, premiera 08.05.2017 (2004), tłumaczenie Ewa M. Bilińska
Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Smak Słowa. :)
sobota, 13 maja 2017
TEATR SABATA Philip Roth
"Czy śmierć jest gorsza niż zbliżanie się do niej?"
Specyficzna powieść, nie dla każdego i nie na szybkie czytanie. Potrafi zaskoczyć, zaszokować, wywołać oburzenie i wstręt, ale jednocześnie zafascynować, zachwycić, zaangażować, wprowadzić w nietuzinkowy klimat. Pisarska dosłowność, bezpośredniość, bez łagodzącej otoczki, przekazująca niekorzystny, choć prawdziwy, obraz amerykańskiego społeczeństwa. Książka niesie w sobie elementy życiowej diagnozy, w szczególny sposób nakłania do refleksji. Najlepiej dozować tę przygodę czytelniczą przez kilka dni, małymi porcjami, aby przeniknąć przez tło, uchwycić detale i niuanse towarzyszące historii o starym, zgorzkniałym i przegranym człowieku.
Główny bohater, Mickey Sabat, traktuje ludzi w przedmiotowy sposób, manipuluje nimi jak lalkami z przedstawień kukiełkowych, nie podporządkuje się podstawowym zasadom funkcjonowania w społeczeństwie, grupie, przyjaźni czy małżeństwie. Mistrz oszustwa, sztuczności, fikcji i skandali obyczajowych. Egoizm w najczystszej postaci, drwiące poczucie wyższości i nieliczenie się z nikim poza sobą samym. Poczucie klęski wywodzące się od zbyt szybko porzuconych ambicji, nieumiejętności zapanowania nad życiem i niemożnością pogodzenia się ze swoim wnętrzem. Postawa skutkująca odrzuceniem i dojmującą samotnością. Poszukiwanie ukojenia i satysfakcji poprzez spełnianie potrzeb seksualnych pomaga jedynie chwilowo, potęgują się zaś odczucia zgorzknienia, rozczarowania, upływu czasu, zagubienia sensu i braku wyraźnego celu życia.
Autor rewelacyjnie dociera do najciemniejszych zakamarków ludzkiej duszy, wyciąga je przy pełnym świetle na powierzchnię, poddaje wnikliwej obserwacji, precyzyjnie wypunktowując ciemne strony. To, co dla jednych jest niedopuszczalne i nieakceptowane ze względów prawnych lub moralnych, dla innych przybiera formę wyrażania wolności i funkcjonowania w codzienności, być może w dużym stopniu wypaczonej i zdeformowanej, ale jakże nieskrępowanej i suwerennej. Symboliczne pojawianie się świadomości błędnie dokonywanych wyborów, nawiedzanie przez ducha matki, myśli krążące wokół bolesnych wspomnień, smutku, żałoby, samobójstwa i śmierci. Ale także uporczywe trwanie przy własnych przekonaniach i wierność swobodnej woli. Doskonale wyreżyserowany spektakl ludzkich pragnień, odbierany z mieszanymi odczuciami, jednocześnie odpycha i przyciąga, hamuje w podziwie natury człowieka i ukazuje oblicze bezceremonialnej indywidualności. Piękny styl pisania, wyczucie mocy słów, zgrabne operowanie satyrą i groteską.
5/6 - koniecznie przeczytaj
literatura współczesna, 608 stron, premiera 20.04.2017 (1995), tłumaczenie Jacek Spólny
Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Literackiemu. :)
Specyficzna powieść, nie dla każdego i nie na szybkie czytanie. Potrafi zaskoczyć, zaszokować, wywołać oburzenie i wstręt, ale jednocześnie zafascynować, zachwycić, zaangażować, wprowadzić w nietuzinkowy klimat. Pisarska dosłowność, bezpośredniość, bez łagodzącej otoczki, przekazująca niekorzystny, choć prawdziwy, obraz amerykańskiego społeczeństwa. Książka niesie w sobie elementy życiowej diagnozy, w szczególny sposób nakłania do refleksji. Najlepiej dozować tę przygodę czytelniczą przez kilka dni, małymi porcjami, aby przeniknąć przez tło, uchwycić detale i niuanse towarzyszące historii o starym, zgorzkniałym i przegranym człowieku.
Główny bohater, Mickey Sabat, traktuje ludzi w przedmiotowy sposób, manipuluje nimi jak lalkami z przedstawień kukiełkowych, nie podporządkuje się podstawowym zasadom funkcjonowania w społeczeństwie, grupie, przyjaźni czy małżeństwie. Mistrz oszustwa, sztuczności, fikcji i skandali obyczajowych. Egoizm w najczystszej postaci, drwiące poczucie wyższości i nieliczenie się z nikim poza sobą samym. Poczucie klęski wywodzące się od zbyt szybko porzuconych ambicji, nieumiejętności zapanowania nad życiem i niemożnością pogodzenia się ze swoim wnętrzem. Postawa skutkująca odrzuceniem i dojmującą samotnością. Poszukiwanie ukojenia i satysfakcji poprzez spełnianie potrzeb seksualnych pomaga jedynie chwilowo, potęgują się zaś odczucia zgorzknienia, rozczarowania, upływu czasu, zagubienia sensu i braku wyraźnego celu życia.
Autor rewelacyjnie dociera do najciemniejszych zakamarków ludzkiej duszy, wyciąga je przy pełnym świetle na powierzchnię, poddaje wnikliwej obserwacji, precyzyjnie wypunktowując ciemne strony. To, co dla jednych jest niedopuszczalne i nieakceptowane ze względów prawnych lub moralnych, dla innych przybiera formę wyrażania wolności i funkcjonowania w codzienności, być może w dużym stopniu wypaczonej i zdeformowanej, ale jakże nieskrępowanej i suwerennej. Symboliczne pojawianie się świadomości błędnie dokonywanych wyborów, nawiedzanie przez ducha matki, myśli krążące wokół bolesnych wspomnień, smutku, żałoby, samobójstwa i śmierci. Ale także uporczywe trwanie przy własnych przekonaniach i wierność swobodnej woli. Doskonale wyreżyserowany spektakl ludzkich pragnień, odbierany z mieszanymi odczuciami, jednocześnie odpycha i przyciąga, hamuje w podziwie natury człowieka i ukazuje oblicze bezceremonialnej indywidualności. Piękny styl pisania, wyczucie mocy słów, zgrabne operowanie satyrą i groteską.
5/6 - koniecznie przeczytaj
literatura współczesna, 608 stron, premiera 20.04.2017 (1995), tłumaczenie Jacek Spólny
Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Literackiemu. :)
piątek, 12 maja 2017
LOKATORKA JP Delaney
[PRZEDPREMIEROWO]
"...nie jesteśmy w stanie udoskonalić naszych poprzednich związków bez względu na to, ile razy próbowalibyśmy je odtworzyć. Każde kolejne niepowodzenie tylko wzmacnia w nas błędne zachowania."
Thriller zapewnia sporą dawkę mocnego, ciekawego, intrygującego i porywającego zaczytania. Trudno się od niego oderwać, błyskotliwie skonstruowana i fascynująco przedstawiona fabuła, bazująca na świetnie poprowadzonych wątkach psychologicznych i umiejętnie owiewającej wyobraźnię czytelnika niepewności. I jeszcze ta jakże nieprzeciętna atmosfera, wyjątkowo perfekcyjnie zaprojektowanego i minimalistycznie urządzonego domu, z jednej strony jego surowość wywołująca szokujące wrażenie, a z drugiej strony urzekające piękno prostoty.
Chłodna elegancja budynku, któremu prawdziwego bogactwa i sensualności nadają dopiero jego lokatorki. Wydawałoby się, że to idealne miejsce do odrzucenia wspomnień bolesnej przeszłości, restartu życiowych pragnień i rozpoczęcia wszystkiego od nowa. Jednak czy w tak inteligentnym domu, uwzględniającym najbardziej ambitne i wizjonerskie rozwiązania, wyposażonym wyłącznie w przedmioty najwyższej jakości i chronionym najnowocześniejszymi systemami zabezpieczeń, faktycznie można czuć się bezpiecznym? Jak silne może powstać wrażenie zagubienia wywołane przez przenikliwą ciszę, złowieszczą pustkę, niepokojące i nieuchwytne przeświadczenie bycia obserwowanym? Oczekiwałam głębszego ukazania wpływu domu przyszłości na psychikę jego mieszkańców, swoistego piętna odciśniętego przez wyspecjalizowane, zindywidualizowane i zautomatyzowane oprogramowanie zamkniętej przestrzeni, jednak wówczas powieść obrałaby inny kierunek, a ten zaproponowany okazał się całkiem niezły.
Budynek posiada dramatyczną historię, której odkrywanie okazuje się fascynujące, coraz bardziej zapętlone, czasem wymykające się realnemu osadzeniu w rzeczywistości oraz rodzące wiele intrygujących przypuszczeń. Kiedy już wydaje się nam, że uchwyciliśmy istotę scenariusza zdarzeń, natychmiast następuje zwrot akcji i całkowite odwrócenie perspektywy postrzegania. Przyznam, że najbardziej podobało mi się właśnie podążaniem tropem kryminalnych zagadek, wspartych elementami zgrabnie podsycanego napięcia, tylko pozornie klarownych osobowości głównych bohaterek powieści, Emmy i Jane, których aura domu naznacza w trwały sposób. Żadnych oczywistości czy pewności, za to wskazywanie złożoności czynników, odchodzenie od podobieństw, uwypuklanie przeciwności i skrywanie do ostatniej chwili motywów postępowań. Sugestywne opisywanie miejsc, osób, incydentów, pierwotnych instynktów zakodowanych w każdym z nas, uwalnianych w określonych okolicznościach i wywołujących dysonans między naturalnym odruchem a normami moralnymi.
Każdy dialog wnoszący coś istotnego do poszukiwania prawdy, drobne sugestie odwracające uwagę od właściwych tropów, pytania nakłaniające do udzielenia odruchowych, podświadomych, a za chwilę rozważnych odpowiedzi. Niepozwalanie, aby czytelnik tylko biernie śledził rozgrywającą się partię gry w ludzkie losy, lecz by z chęcią się w nią angażował. I zaskakujące zakończenie, kryjące się pod wieloma warstwami niedomówień i sugestii. Bardzo dobrze odnalazłam się w tej przygodzie czytelniczej, zabrzmiała przekonująco, dostarczyła wielu emocji, mocnych wrażeń i ciekawych spostrzeżeń odnośnie skomplikowanej natury człowieka. Jak bardzo dobrymi aktorami potrafimy być, zwłaszcza wobec bliskich nam osób? W jakim stopniu skazani jesteśmy na powtarzalność wzorców zachowań? Czy doskonałość i oryginalność potrafią współpracować, czy też wykluczają się wzajemnie?
5/6 - koniecznie przeczytaj
thriller psychologiczny, 458 stron, premiera 14.06.2017, tłumaczenie Mariusz Gądek
Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Otwartemu. :)
"...nie jesteśmy w stanie udoskonalić naszych poprzednich związków bez względu na to, ile razy próbowalibyśmy je odtworzyć. Każde kolejne niepowodzenie tylko wzmacnia w nas błędne zachowania."
Thriller zapewnia sporą dawkę mocnego, ciekawego, intrygującego i porywającego zaczytania. Trudno się od niego oderwać, błyskotliwie skonstruowana i fascynująco przedstawiona fabuła, bazująca na świetnie poprowadzonych wątkach psychologicznych i umiejętnie owiewającej wyobraźnię czytelnika niepewności. I jeszcze ta jakże nieprzeciętna atmosfera, wyjątkowo perfekcyjnie zaprojektowanego i minimalistycznie urządzonego domu, z jednej strony jego surowość wywołująca szokujące wrażenie, a z drugiej strony urzekające piękno prostoty.
Chłodna elegancja budynku, któremu prawdziwego bogactwa i sensualności nadają dopiero jego lokatorki. Wydawałoby się, że to idealne miejsce do odrzucenia wspomnień bolesnej przeszłości, restartu życiowych pragnień i rozpoczęcia wszystkiego od nowa. Jednak czy w tak inteligentnym domu, uwzględniającym najbardziej ambitne i wizjonerskie rozwiązania, wyposażonym wyłącznie w przedmioty najwyższej jakości i chronionym najnowocześniejszymi systemami zabezpieczeń, faktycznie można czuć się bezpiecznym? Jak silne może powstać wrażenie zagubienia wywołane przez przenikliwą ciszę, złowieszczą pustkę, niepokojące i nieuchwytne przeświadczenie bycia obserwowanym? Oczekiwałam głębszego ukazania wpływu domu przyszłości na psychikę jego mieszkańców, swoistego piętna odciśniętego przez wyspecjalizowane, zindywidualizowane i zautomatyzowane oprogramowanie zamkniętej przestrzeni, jednak wówczas powieść obrałaby inny kierunek, a ten zaproponowany okazał się całkiem niezły.
Budynek posiada dramatyczną historię, której odkrywanie okazuje się fascynujące, coraz bardziej zapętlone, czasem wymykające się realnemu osadzeniu w rzeczywistości oraz rodzące wiele intrygujących przypuszczeń. Kiedy już wydaje się nam, że uchwyciliśmy istotę scenariusza zdarzeń, natychmiast następuje zwrot akcji i całkowite odwrócenie perspektywy postrzegania. Przyznam, że najbardziej podobało mi się właśnie podążaniem tropem kryminalnych zagadek, wspartych elementami zgrabnie podsycanego napięcia, tylko pozornie klarownych osobowości głównych bohaterek powieści, Emmy i Jane, których aura domu naznacza w trwały sposób. Żadnych oczywistości czy pewności, za to wskazywanie złożoności czynników, odchodzenie od podobieństw, uwypuklanie przeciwności i skrywanie do ostatniej chwili motywów postępowań. Sugestywne opisywanie miejsc, osób, incydentów, pierwotnych instynktów zakodowanych w każdym z nas, uwalnianych w określonych okolicznościach i wywołujących dysonans między naturalnym odruchem a normami moralnymi.
Każdy dialog wnoszący coś istotnego do poszukiwania prawdy, drobne sugestie odwracające uwagę od właściwych tropów, pytania nakłaniające do udzielenia odruchowych, podświadomych, a za chwilę rozważnych odpowiedzi. Niepozwalanie, aby czytelnik tylko biernie śledził rozgrywającą się partię gry w ludzkie losy, lecz by z chęcią się w nią angażował. I zaskakujące zakończenie, kryjące się pod wieloma warstwami niedomówień i sugestii. Bardzo dobrze odnalazłam się w tej przygodzie czytelniczej, zabrzmiała przekonująco, dostarczyła wielu emocji, mocnych wrażeń i ciekawych spostrzeżeń odnośnie skomplikowanej natury człowieka. Jak bardzo dobrymi aktorami potrafimy być, zwłaszcza wobec bliskich nam osób? W jakim stopniu skazani jesteśmy na powtarzalność wzorców zachowań? Czy doskonałość i oryginalność potrafią współpracować, czy też wykluczają się wzajemnie?
5/6 - koniecznie przeczytaj
thriller psychologiczny, 458 stron, premiera 14.06.2017, tłumaczenie Mariusz Gądek
Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Otwartemu. :)
czwartek, 11 maja 2017
PIERWSZE DAMY ANTYCZNEGO RZYMU Annelise Freisenbruch
KOBIETY, KTÓRE STAŁY ZA PLECAMI CESARZY
"Próby odsłonięcia prawdziwej twarzy antycznej Rzymianki, skrytej za przedstawiającymi ją w starożytności rozmaitymi maskami i karykaturami, dają poczucie walki z fałszywym obrazem jej wielorakiej osobowości i stanowią klucz do zrozumienia przez nas miejsca kobiet w rzymskim społeczeństwie."
Nie trzeba znać historii starożytnego Rzymu, aby chwycić po książkę. Annelise Freisenbruch przejrzyście i fascynująco przedstawia fakty. Nie tylko nie gubimy się w podawanej historycznej wiedzy, ale też łatwo zapamiętujemy mnóstwo interesujących informacji. Klarowny, wyjaśniający i wciągający styl pisania, bez zbędnych szczegółów, lecz z uwzględnieniem istotnych detali. Publikacja zabiera w ciekawą podróż do antycznej przeszłości, świadectw dawnej cywilizacji i idei, które w części dotrwały i do naszych czasów. Wspaniale podąża się tropem znaczących kobiet cesarskiego dworu, sylwetek postaci trwale odciskających się w świadomości publicznej. Śledzimy zachowane przez stulecia w różnych źródłach wzory kobiecości pierwszych dam, obserwujemy zmiany w rzymskim krajobrazie społecznym, przyglądamy się roli pań na wielkiej scenie.
Dzięki rzetelnym i sugestywnym opisom doskonale wyobrażamy sobie intrygujący antyczny świat polityki, w którym kobiety musiały sprostać wyzwaniu dominacji mężczyzn, ograniczonym prawom, odgórnym wzorcom, ogólnym uprzedzeniom i głęboko zakorzenionym modelom poprawności. Nadrzędnym zadaniem władczyń było wzmacnianie pozytywnego wizerunku ojców, mężów i braci, potęgowanie ich politycznej wiarygodności, współtworzenie towarzyszącego im mitu powagi, mądrości i zwycięstwa. Życie w cieniu mężczyzny, niewtrącanie się w politykę i wojnę, a także nieaspirowanie do pozyskania szerszego wykształcenia niż wystarczającego do prowadzenia dworu. Czy ambitne cesarzowe godziły się na takie podporządkowanie władzy mężczyzn? Dlaczego niedocenianie ich wartości okazywało się niejednokrotnie zgubne dla ich przeciwników? W jaki sposób wpływały na ówczesną scenę polityczną? Wywalczały znaczące miejsca w odbiciach biografii męskich członków rodziny? Jakie ich kontrowersyjne decyzje, budzące grozę czyny i dominujące zachowania możemy prześledzić?
Jednak autorka nie ograniczyła się tylko do polityki, w obrazowy sposób przekazała również społeczną rzeczywistość ówczesnego Rzymu, jego barwną kulturę, wielowiekowe tradycje, pielęgnowane zwyczaje, akceptowane wzorce i preferowane modele zachowań. Uzyskujemy zajmujące informacje o prawach małżeńskich, formach wychowywania dzieci, warunkach podróżowania, stylach wypoczywania, dostępnych rozrywkach, również ideałach kobiecej urody, sposobach jej pielęgnowania i podkreślania, obowiązujących trendach w dbaniu o ciało, modne stroje i fryzury. Przyglądamy się portretom cesarskich kobiet na monetach, znaczeniom kultowym, rytuałom pogrzebowym, świadomej gloryfikacji, wymazywaniu z kart przeszłości, zasadom wystawiania oficjalnych pomników i procesom rodzenia się rzeźby kobiecej.
Książka zainspirowała mnie do dalszego poszukiwania wiedzy, sięgania do pozycji z przytoczonej biografii, przeglądania materiałów, opracowań, zdjęć i filmów dostępnych w bibliotece i sferze internetu. Zagłębiałam się w omawiane przez nią zagadnienia, chętnie spoglądając na nie z różnych odsłon i perspektyw. Przyjemnie było wczytywać się w opisy autorki i jednocześnie przypatrywać się scenom przedstawionym na malowidłach i mozaikach ściennych częściowo zachowanych antycznych rezydencji, willi, domów i ogrodów, przedmiotom codziennego użytku, oraz monumentalnym śladom panowania poszczególnych dynastii. Podoba mi się oprawa graficzna książki, ładna okładka, klimatyczne tytułowe strony rozdziałów, elegancki kredowy papier, to czynniki również mające znaczenie, gdyż do publikacji jeszcze wiele razy zajrzę.
5/6 - koniecznie przeczytaj
historia, 616 stron, premiera 23.03.2017 (2010), tłumaczenie Grażyna Waluga
Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Bellona. :)
"Próby odsłonięcia prawdziwej twarzy antycznej Rzymianki, skrytej za przedstawiającymi ją w starożytności rozmaitymi maskami i karykaturami, dają poczucie walki z fałszywym obrazem jej wielorakiej osobowości i stanowią klucz do zrozumienia przez nas miejsca kobiet w rzymskim społeczeństwie."
Nie trzeba znać historii starożytnego Rzymu, aby chwycić po książkę. Annelise Freisenbruch przejrzyście i fascynująco przedstawia fakty. Nie tylko nie gubimy się w podawanej historycznej wiedzy, ale też łatwo zapamiętujemy mnóstwo interesujących informacji. Klarowny, wyjaśniający i wciągający styl pisania, bez zbędnych szczegółów, lecz z uwzględnieniem istotnych detali. Publikacja zabiera w ciekawą podróż do antycznej przeszłości, świadectw dawnej cywilizacji i idei, które w części dotrwały i do naszych czasów. Wspaniale podąża się tropem znaczących kobiet cesarskiego dworu, sylwetek postaci trwale odciskających się w świadomości publicznej. Śledzimy zachowane przez stulecia w różnych źródłach wzory kobiecości pierwszych dam, obserwujemy zmiany w rzymskim krajobrazie społecznym, przyglądamy się roli pań na wielkiej scenie.
Dzięki rzetelnym i sugestywnym opisom doskonale wyobrażamy sobie intrygujący antyczny świat polityki, w którym kobiety musiały sprostać wyzwaniu dominacji mężczyzn, ograniczonym prawom, odgórnym wzorcom, ogólnym uprzedzeniom i głęboko zakorzenionym modelom poprawności. Nadrzędnym zadaniem władczyń było wzmacnianie pozytywnego wizerunku ojców, mężów i braci, potęgowanie ich politycznej wiarygodności, współtworzenie towarzyszącego im mitu powagi, mądrości i zwycięstwa. Życie w cieniu mężczyzny, niewtrącanie się w politykę i wojnę, a także nieaspirowanie do pozyskania szerszego wykształcenia niż wystarczającego do prowadzenia dworu. Czy ambitne cesarzowe godziły się na takie podporządkowanie władzy mężczyzn? Dlaczego niedocenianie ich wartości okazywało się niejednokrotnie zgubne dla ich przeciwników? W jaki sposób wpływały na ówczesną scenę polityczną? Wywalczały znaczące miejsca w odbiciach biografii męskich członków rodziny? Jakie ich kontrowersyjne decyzje, budzące grozę czyny i dominujące zachowania możemy prześledzić?
Jednak autorka nie ograniczyła się tylko do polityki, w obrazowy sposób przekazała również społeczną rzeczywistość ówczesnego Rzymu, jego barwną kulturę, wielowiekowe tradycje, pielęgnowane zwyczaje, akceptowane wzorce i preferowane modele zachowań. Uzyskujemy zajmujące informacje o prawach małżeńskich, formach wychowywania dzieci, warunkach podróżowania, stylach wypoczywania, dostępnych rozrywkach, również ideałach kobiecej urody, sposobach jej pielęgnowania i podkreślania, obowiązujących trendach w dbaniu o ciało, modne stroje i fryzury. Przyglądamy się portretom cesarskich kobiet na monetach, znaczeniom kultowym, rytuałom pogrzebowym, świadomej gloryfikacji, wymazywaniu z kart przeszłości, zasadom wystawiania oficjalnych pomników i procesom rodzenia się rzeźby kobiecej.
Książka zainspirowała mnie do dalszego poszukiwania wiedzy, sięgania do pozycji z przytoczonej biografii, przeglądania materiałów, opracowań, zdjęć i filmów dostępnych w bibliotece i sferze internetu. Zagłębiałam się w omawiane przez nią zagadnienia, chętnie spoglądając na nie z różnych odsłon i perspektyw. Przyjemnie było wczytywać się w opisy autorki i jednocześnie przypatrywać się scenom przedstawionym na malowidłach i mozaikach ściennych częściowo zachowanych antycznych rezydencji, willi, domów i ogrodów, przedmiotom codziennego użytku, oraz monumentalnym śladom panowania poszczególnych dynastii. Podoba mi się oprawa graficzna książki, ładna okładka, klimatyczne tytułowe strony rozdziałów, elegancki kredowy papier, to czynniki również mające znaczenie, gdyż do publikacji jeszcze wiele razy zajrzę.
5/6 - koniecznie przeczytaj
historia, 616 stron, premiera 23.03.2017 (2010), tłumaczenie Grażyna Waluga
Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Bellona. :)
poniedziałek, 8 maja 2017
CHEMIK Stephenie Meyer
"Ludzie tacy jak my, którzy wiedzą o rzeczach, o których nikt nie chce,
aby wiedzieli, w końcu stają się niewygodni. Nie musisz zrobić nic
złego. Możesz być w pełni godna zaufania. To im nie wolno ufać."
Autorka ma lekki i przystępny styl pisania, przyjemnie tworzy klimat, chętnie mu ulegamy, jednak aby powieść określić jako porywającą trochę brakuje. Nie do końca udało się zdefiniować docelowego odbiorcę książki, sensacyjna intryga wykazuje aspiracje wciągnięcia starszego czytelnika, ale wątek romantyczny został dość naiwnie przedstawiony. Taki dysonans rozprasza od zajmującego zagłębiania się w fabułę. Wyjątkowo szczegółowe opisy, dzięki którym dostajemy doskonały obraz tła i sytuacji, niewątpliwie są atutami powieści. Oczekiwałam jednak intensywniejszego napięcia w scenariuszu zdarzeń, więcej zaskakujących zwrotów akcji i nietuzinkowych rozwiązań. Także kreacje postaci potraktowano zbyt powierzchownie, dlatego trudno jest się z nimi identyfikować i im kibicować.
Początek książki mocny, zachęcający, podgrzewający atmosferę, składający obietnicę świetnej rozrywki czytelniczej. Wydaje się, że główna bohaterka Juliana będzie wiodącą kartą przetargową powieści, niesamowity profesjonalizm, zręczność walki z niezwykle trudnym przeciwnikiem, świadomość grożącego jej niebezpieczeństwa, a zatem wyostrzana obserwacja, zapobiegliwość i ostrożność. Jednak później, odnaleziona nieoczekiwanie miłość, odbiera jej sporo atutów, odziera z aury zagadkowości, choć wyjątkowe umiejętności wciąż wywołują imponujące wrażenie. Mocno odczuwalny kontrast między samotnym życiem a koniecznością wpasowania się w społeczne wzory. Mam wrażenie, że gdyby powycinać z książki romantyczne wątki, lub pozostawić je przez jakiś czas jedynie w sferze domysłów, a dopiero na końcu zgrabnie podać czytelnikowi, byłoby to z korzyścią dla odbioru przybliżanej historii. Finalna odsłona zdarzeń nie w pełni satysfakcjonuje, spodziewałam się bardziej spektakularnego zakończenia, wstrząsającego odkrycia tajemnicy i nieprzewidywalnego naznaczenia winnych. Jakby nie było, to sensacja, po której oczekujemy widowiskowej scenerii, także intrygującego przybliżenia postaci stojących po stronie zła.
Takie są właśnie moje mieszane odczucia po przeczytaniu książki, chciałabym jednak podkreślić, że zaproponowaną przez Meyer przygodę czytelniczą nie trzeba uznawać się za nudną, drętwą czy monotonną. Gdyby ją podrasować, popracować nad równym poziomem prowadzenia wątków, nadać żywszej dynamiki, włożyć w osobowości bohaterów więcej wyrazistości, z pewnością bardziej angażowałaby uwagę czytelnika. Przykładowo, trzydziestoletni Daniel, nauczyciel, momentami wydaje się zbyt naiwny, rozumiemy, że nie ma on przygotowania do działalności szpiegowskiej, tym niemniej zdrowy rozsądek nakazuje pewne natychmiastowe decyzje i uniki, a tego niestety u niego brakuje. Sam pomysł na intrygę podobał mi się, zagrożenie epidemią, tajne informacje, skomplikowane śledztwo, ciche zasadzki, morderstwa na zlecenie i udział tajemniczej agencji rządowej. Powieść nie jest złą propozycją, ale też i nie zachwycającą czy fascynującą. Jeśli zaniżymy próg oczekiwań, podejdziemy do niej z mniejszą powagą, świadomością lekkiego potraktowania niektórych wątków, to prawdopodobnie stanie się przyjemną rozrywką czytelniczą.
3.5/6 - w wolnym czasie
sensacja, 576 stron, premiera 11.04.2017, tłumaczenie Anna Klingofer-Szostakowska
Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Edipresse. :)
Autorka ma lekki i przystępny styl pisania, przyjemnie tworzy klimat, chętnie mu ulegamy, jednak aby powieść określić jako porywającą trochę brakuje. Nie do końca udało się zdefiniować docelowego odbiorcę książki, sensacyjna intryga wykazuje aspiracje wciągnięcia starszego czytelnika, ale wątek romantyczny został dość naiwnie przedstawiony. Taki dysonans rozprasza od zajmującego zagłębiania się w fabułę. Wyjątkowo szczegółowe opisy, dzięki którym dostajemy doskonały obraz tła i sytuacji, niewątpliwie są atutami powieści. Oczekiwałam jednak intensywniejszego napięcia w scenariuszu zdarzeń, więcej zaskakujących zwrotów akcji i nietuzinkowych rozwiązań. Także kreacje postaci potraktowano zbyt powierzchownie, dlatego trudno jest się z nimi identyfikować i im kibicować.
Początek książki mocny, zachęcający, podgrzewający atmosferę, składający obietnicę świetnej rozrywki czytelniczej. Wydaje się, że główna bohaterka Juliana będzie wiodącą kartą przetargową powieści, niesamowity profesjonalizm, zręczność walki z niezwykle trudnym przeciwnikiem, świadomość grożącego jej niebezpieczeństwa, a zatem wyostrzana obserwacja, zapobiegliwość i ostrożność. Jednak później, odnaleziona nieoczekiwanie miłość, odbiera jej sporo atutów, odziera z aury zagadkowości, choć wyjątkowe umiejętności wciąż wywołują imponujące wrażenie. Mocno odczuwalny kontrast między samotnym życiem a koniecznością wpasowania się w społeczne wzory. Mam wrażenie, że gdyby powycinać z książki romantyczne wątki, lub pozostawić je przez jakiś czas jedynie w sferze domysłów, a dopiero na końcu zgrabnie podać czytelnikowi, byłoby to z korzyścią dla odbioru przybliżanej historii. Finalna odsłona zdarzeń nie w pełni satysfakcjonuje, spodziewałam się bardziej spektakularnego zakończenia, wstrząsającego odkrycia tajemnicy i nieprzewidywalnego naznaczenia winnych. Jakby nie było, to sensacja, po której oczekujemy widowiskowej scenerii, także intrygującego przybliżenia postaci stojących po stronie zła.
Takie są właśnie moje mieszane odczucia po przeczytaniu książki, chciałabym jednak podkreślić, że zaproponowaną przez Meyer przygodę czytelniczą nie trzeba uznawać się za nudną, drętwą czy monotonną. Gdyby ją podrasować, popracować nad równym poziomem prowadzenia wątków, nadać żywszej dynamiki, włożyć w osobowości bohaterów więcej wyrazistości, z pewnością bardziej angażowałaby uwagę czytelnika. Przykładowo, trzydziestoletni Daniel, nauczyciel, momentami wydaje się zbyt naiwny, rozumiemy, że nie ma on przygotowania do działalności szpiegowskiej, tym niemniej zdrowy rozsądek nakazuje pewne natychmiastowe decyzje i uniki, a tego niestety u niego brakuje. Sam pomysł na intrygę podobał mi się, zagrożenie epidemią, tajne informacje, skomplikowane śledztwo, ciche zasadzki, morderstwa na zlecenie i udział tajemniczej agencji rządowej. Powieść nie jest złą propozycją, ale też i nie zachwycającą czy fascynującą. Jeśli zaniżymy próg oczekiwań, podejdziemy do niej z mniejszą powagą, świadomością lekkiego potraktowania niektórych wątków, to prawdopodobnie stanie się przyjemną rozrywką czytelniczą.
3.5/6 - w wolnym czasie
sensacja, 576 stron, premiera 11.04.2017, tłumaczenie Anna Klingofer-Szostakowska
Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Edipresse. :)
Subskrybuj:
Posty (Atom)