"To przywilej wiedzieć, że ludzie są
wolni i równi. I tego się nie zapomina, nawet w upokorzeniu, nawet
w więzieniu, jakim jest ta zacofana społeczność."
Ogromne pokłady empatii towarzyszyły mi podczas czytania tej historii kobiet i ich dzieci.
Niezwykle szczera, wzruszająca, zmuszająca do głębszych przemyśleń. Z pewnością na
długo zapadnie mi w pamięci.
4.5/6 - warto przeczytać
literatura faktu, autobiografia
To jak zmienił się twój blog na przestrzeni lat to coś pięknego. Książkę mam w rodzinnym domu ;)
OdpowiedzUsuńlektura trochę dla mnie zbyt przerażająca, ale na pewno warta przeczytania
OdpowiedzUsuń