piątek, 1 sierpnia 2025

TRUP GIDEONA

DOUGLAS PRESTON, LINCOLN CHILD

GIDEON CREW tom 2

„Zmarłych nic nie jest w stanie wskrzesić, nie da się też odzyskać straconego czasu i odwrócić bieg przeszłości.”

Pierwszy tom „Miecz Gideona” uprzyjemnił mi wieczór czytelniczy, drugi również sympatycznie zrelaksował. Tym razem chodziło o kolosalne ryzyko dla Nowego Jorku związane z wykorzystaniem bomby atomowej. Powieść rozpoczynało mocne uderzenie, incydent terrorystyczny, który nie mógł skończyć się dobrze. Zaś Nowy Meksyk stanowił arenę akcji i pościgu. Przygoda goniła przygodę, ludzkie życie balansowało na krawędzi kolosalnej katastrofy, skomplikowana misja nie przebiegała gładko. Jednak nic nie było w stanie zatrzymać Gideona Crew, zwłaszcza, że los stawiał przed nim zatrważające wyzwanie, a jak wiadomo, trudno jest wyrwać się ze szpon przeznaczenia. 

Podobało mi się szybkie następowanie zdarzeń, zręczne przeskakiwanie między miejscami i bohaterami, ciekawe wtrącenia naukowe, tajemniczość krążąca wokół firmy zlecającej zadania kluczowej postaci. Nie do końca przekonywały duże naciągnięcia akcji, scenariusz szyty był grubymi nićmi, pojawiły się niekonsekwencje w obrazie Gideona, ale za to z zainteresowaniem przyjmowałam elementy tego, co snajperzy FBI uczynili z jego ojcem, cywilnym kryptologiem, oraz wtrącenia ze złodziejskiej przeszłości głównego bohatera. Zerknij również na inne książki tego duetu autorskiego, przedstawione na Bookendorfinie, z serii „Pentergest” („Karmazynowy brzeg”, „Obsydianowa komnata”, „Miasto bezkresnej nocy”), „Zaginione Miasto Boga Małp” Douglasa Prestona, oraz „Zaginione miasta, prastare grobowce. 100 odkryć, które odmieniły świat” z przedmową tego autora.

3.5/6 – w wolnym czasie
sensacja, 544 strony, premiera 08.05.2013 (2012), tłumaczenie Katarzyna Kasterska
Książka wypożyczona z biblioteki.

3 komentarze:

  1. Brzmi jak porządna dawka emocji i napięcia. Lubię książki, które wciągają od pierwszej strony. Nawet jeśli scenariusz momentami bywa naciągany, liczy się klimat, akcja i bohater z charakterem. Dzięki za polecenia – chętnie zerknę na inne tytuły tego duetu.

    OdpowiedzUsuń
  2. Widzę, że i tutaj nie oceniasz książki wyżej niż pierwszej części. Przyznam, że ja pewnie porzuciłabym w trakcie.

    OdpowiedzUsuń
  3. Lektura raczej dla miłośników gatunku widzę.

    OdpowiedzUsuń