TEORIA BOBRA

ANTTI TUOMAINEN

CZYNNIK KRÓLIKA tom 3

„Czasami, kiedy szuka się odpowiedzi, łatwiej robić to najpierw drogą eliminacji, niż dążyć od razu do rezultatu.”

Sympatyczne zakończenie trylogii, główny bohater napotykał sporo przeszkód, wiele się działo, sceny podlegały dynamicznym zmianom. Przyzwyczaiłam się do Henriego, aktuariusza, dla którego matematyka była nadrzędnym prawem rządzącym codziennością. W trzecim tomie, zatytułowanym „Teoria bobra”, już nie zadłużenie parku przygody, czy wrogie przejęcie, ale konkurencja z drugiej strony Helsinek zagrażała istnieniu. A biznesowi przeciwnicy bardzo ostro pogrywali. Komedia kryminalna z niewymuszonym dobrym dowcipem, lekkim stylem narracji, przyjemnym obrotem spraw, udanymi scenami akcji.

Trochę więcej niż poprzednio trupów, także włamania, pościgi i próby usuwania ciał. Interesująco śledziło się, czy faktycznie pomoc mogła przyjść ze strony królowej nauk, a może to właśnie ona stała na przeszkodzie w przezwyciężaniu wyjątkowo trudnych wyzwań. Niełatwo było właściwie wskazać na tożsamość mordercy i zastawić na niego pułapki. Los opiekował się kluczową postacią, lecz potrafił też w osobliwy sposób dokuczyć, ale najważniejsze, że podawał na wyciągnięcie myśli klucz do świata i osobistego życia. Znakomita kreacja postaci, barwnych i ciekawych, zarówno dobrych, jak i złych. Przygoda czytelnicza na poprawę nastroju, utrzymana w dobrym rytmie, z pakietem humorystycznych absurdów. Zerknij także na wrażenia ze spotkań z poprzednimi tomami serii („Czynnik królika”, „Paradoks łosia”), oraz innych książek autora („Mała Syberia”, „Najgorętsza plaża w Finlandii”, „Człowiek, który umarł”, „Kopaliśmy sobie grób”).

4.5/6 – warto przeczytać
komedia kryminalna, 350 stron, premiera 14.05.2024 (2022), tłumaczenie Bożena Kojro
Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Albatros.

PARADOKS ŁOSIA

ANTTI TUOMAINEN

CZYNNIK KRÓLIKA tom 2

„Im bardziej coś jest zwykłe, tym bardziej wydaje się podejrzane.”

Podobnie jak pierwszy tom „Czynnik królika”, także drugi „Paradoks łosia” sprawia wiele przyjemności czytelniczej. Komedia kryminalna napisana w mocno dobrym stylu, z wyśmienitą narracją, intrygująco zapętloną fabułą, kuriozalnymi scenami i absurdalnymi incydentami. Morderstwo bierze się za pozytywny obrót sprawy, komplikujący życie głównego bohatera, jednakże wprowadzający unikatową czystkę od problemów. Antti Tuomainen podtrzymał interesujące portrety postaci, mam nawet wrażenie, że bardziej je zindywidualizował, rozwinął charakterystyczne, a zarazem osobliwe cechy. Poświęcił więcej miejsca policjantowi, na to liczyłam po zapoznaniu się z pierwszą odsłoną serii, stwarza wiele pomysłowych możliwości uczestnictwa w przebiegu akcji. 

Główny bohater nie traci matematycznego wigoru, wykazuje się ryzykowną inwencją w procesie rozwiązywania spraw,ale też sprzyjają mu pojawiające się nagle okoliczności. Pragnienie, żeby rzeczywistość opierała się na matematycznych wyliczeniach nie zostaje spełnione, jak najbardziej na życzenie czytelnika, ponieważ scenariusz zdarzeń zyskuje potężny pakunek dobrego humoru i dowcipu. W życie Henriego ponownie dynamicznie wkrada się chaos i bałagan. Kolejny raz za sprawą zmarłego brata helsiński park przygody wikła się w nieczyste. Jak chronić inwestycję przed bankructwem skoro tyle przeciwności pojawia się w jej realizacji, trupy nie odpuszczają, kot nie wykazuje zainteresowania a łoś nie chce trafić we właściwe miejsce? Na początku powieść startuje z mocnym przytupem sensacji, następnie cofa się o kilka dni, aby poznać przyczyny zaistniałej sytuacji, a okoliczności podszyte są barwnymi kryminalnymi nutami. Henri, Kristian, Esa, Johanna, Minttu K, Laura i Samppa dają czadu, ale na pierwszy plan mieszania i utrudniania we wszystkim wysuwa się Juhani. Zerknij na wrażenia po poznaniu innych książek autora („Mała Syberia”, „Najgorętsza plaża w Finlandii”, „Człowiek, który umarł”, „Kopaliśmy sobie grób”).

4.5/6 – warto przeczytać
komedia kryminalna, 350 stron, premiera 10.04.2024 (2021), tłumaczenie Bożena Kojro
Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Albatros.

CZYNNIK KRÓLIKA

ANTTI TUOMAINEN

CZYNNIK KRÓLIKA tom 1

„Dążenie do doskonałej przejrzystości, precyzja, nienaganna równowaga, wzorowa prezentacja, bezbłędność. To mi się podobało.”

Przeczytałam dotąd cztery powieści tego autora („Mała Syberia”, „Najgorętsza plaża w Finlandii”, „Człowiek, który umarł”, „Kopaliśmy sobie grób”). Każda z nich miała w coś, co sprawiało, że dobrze bawiłam się. Teraz zaczęłam poznawanie serii „Czynnik królika”. Pierwszy tom, obdarzony tym samym tytułem, sprawił wiele przyjemności. Mnóstwo paradoksalnego humoru, mieszanki czarnego dowcipu, kryminalnej nuty, osobliwości kluczowej postaci i ciągu kuriozalnych zdarzeń. Miękki styl narracji sprawiał, że gładko przemieszczałam się po rozdziałach, wielokrotnie wybuchając głośnym śmiechem. Jedna z sympatycznie relaksujących przygód czytelniczych, w której wszystko przyciągane było do absurdu, a jednak ulokowane w mniej lub bardziej rozciągniętej realności. I tak bardzo, jak główny bohater usilnie starał się przeżyć każdy dzień sensownie, logicznie, racjonalnie i mieć zawsze starannie wypracowaną drogę ku rozwiązaniu wszelkich problemów, tak los konsekwentnie uparcie stawiał przed nim wyzwania wymykające się kontroli i rachunkowi prawdopodobieństwa. 

Henri, aktuariusz, zafiksowany na królowej nauk, właśnie stracił pracę, dowiedział się, że brat pozostawił mu w spadku park przygody. Szybko okazuje się, że miejsce skrywa niekończącą się listę tajemnic wyskakujących w najmniej odpowiednich momentach, niczym króliki z kapelusza czarodzieja. Znajdowanie się w sytuacjach, za które w żadnych razie nie odpowiadał, często niebezpiecznych i ryzykownych, stało się niechcianym, ale nowym stylem życia właściciela parku. Matematyczna droga postrzegania rzeczywistości przestawała działać, zwłaszcza gdy na horyzoncie pojawiły się miłość i przestępczość. Przekonajcie się, w jaki sposób radził sobie Henri z wychodzeniem poza ramy komfortu i rutyny, czym zaskakiwał nie tylko innych, ale również siebie, czy udało mu się ocalić potwornie zadłużony helsiński park przygody. Spotkanie z książka zapisuję na duży plus, miło spędziłam czas, podeszło mi poczucie humoru autora, sposób przedstawienia komicznych incydentów i nietuzinkowych bohaterów. Chętnie zabieram się za poznawanie drugiego tomu, mam nadzieję, że równie pozytywnie zaskoczy treścią i klimatem.

4.5/6 – warto przeczytać
komedia kryminalna, 380 stron, premiera 12.04.2023 (2020), tłumaczenie Łukasz Praski
Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Albatros.