"Wojnę poniekąd dziedziczy się wraz z genami. Ja czuję ją w
mojej krwi." Cezary Harasimowicz
Wojenne dramaty, piekło
zgotowane człowiekowi przez człowieka, traumatyczne wydarzenia
zmieniające ludzi na zawsze. Przerażające wspomnienia, koszmary przeżytych katuszy, drzemiące w duszach tych, którzy
przetrwali. Ale to też obdarzona szacunkiem pamięć o tych, którym się nie udało,
zostali zamordowani w obozach, na ulicach miast, na drogach i we wsiach.
Śmierć dotykająca wszystkich, nastawionych jedynie na przetrwanie,
szukających bezpiecznego schronienia, jak i walczących zbrojnie przeciwko
okupantom, oddanych powstańczych działaniom, czy pomagających innym w
miarę własnych możliwości pomimo grożącego niebezpieczeństwa.
Tego nie można wymazać z kart
historii, pozostawić w zapomnieniu, zbyt drastyczne i bolesne, aby nie
przenosiło się na kolejne pokolenia. Utrwalane w postaci zbioru
wspomnień, pozostałości emocji i rzeczowych pamiątek. Przekazywane następnym członkom rodziny, w naturalny sposób dołączane do świadectw dziedzictwa,
znajdujące miejsce w sercach, nastawione na wybaczanie, uwieczniane w pamiątkowych albumach,
intymnych zapiskach, z trudem wypowiadanych słowach. Różnorodne meandry
ludzkich losów, uczestników i świadków wojennych wydarzeń, jakże wiele z
nich do dziś niewyjaśnionych, które łączy wspólny ból, cierpienie,
smutek i żal. Przestroga i ostrzeżenie przed podobną zagładą,
ludobójstwem, zbrodnią, tragedią i niedolą.
Książka to właśnie
przytoczone fragmenty odwołań do wojennej przeszłości, przypomnienie o
bohaterach Powstania Warszawskiego, dzieciach, młodzieży i dorosłych
marzących o prawdziwej wolności, spokojnej codzienności, możliwości
snucia planów i marzeń nieograniczonych do jednego dnia czy nocy. To
także silnie przemawiające do wyobraźni czytelnika czarno-białe zdjęcia,
na których uchwycono chwile z życia Warszawy i jej mieszkańców, migawki
ówczesnej rzeczywistości zatrzymane w czasie, obrazy wypełnione zniszczeniem i
smutkiem, ale też nadzieją i wiarą. Wiele fotografii
zamazanych, niewyraźnych, noszących ślady zniszczenia, ale mimo wszystko ocalałych,
wymownie zawieszonych na granicy życia i śmierci. Publikację odbieram
jako zachętę do przemyśleń, bodziec do znalezienia chwili na zadumę, spotkanie z historią sprzed ponad siedemdziesięciu lat, do dziś poznawaną i przeżywaną.
4/6 - warto przeczytać
biografie, 266 stron, premiera 19.07.2017
Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Edipresse. :)
Nie powinniśmy zapominać o tych wydarzeniach. Uważam, że nasza historia buduje naszą tożsamość. Brzmi może górnolotnie, ale taka jest moja opinia. Interesująca pozycja.
OdpowiedzUsuńZgadzam się z Tobą, to samo podkreślam moim dzieciom. :)
UsuńDOstałam propozycję zrecenzowania tej książki, ale chyba za bardzo się bałam tych strasznych historii :( Podziwiam, że ty się za to wzięłaś.
OdpowiedzUsuńTurkusowa Sowa
Mam wrażenie, że czytając takie wspomnienia okazuję w pewien sposób szacunek tym fragmentom historii.
UsuńLubię taki rodzaj literatury..przerażający i pobudzający do refleksji. Klaudia J
UsuńWiele refleksji, wiele przemyśleń, wiele wynosi się z takich książek.
UsuńTak mi przyszło do głowy, że można by z wykorzystaniem tej książki zrobić ciekawy projekt historyczny z młodzieżą. Ale wymagałby sporo pracy i czasu, więc tylko dla zapaleńców. Gdyby wybrać po jednej pocztówce dla danego ucznia i dać czas na "przegrzebanie" różnych historii opisanych w książkach czy artykułach, to mogłyby powstać fikcyjne wprawdzie, ale oparte na historycznych wydarzeniach opowieści, których te pocztówki byłyby ilustracją :)
OdpowiedzUsuńPomysł jak najbardziej wart podchwycenia. Pamiętam, że syn w szkole miał w podobnym stylu zajęcia na historii, mocno się w nie zaangażował, sporo dowiedział, a i ile tematów do rozmów się pojawiło. :)
UsuńDawno nie czytałam książki o tematyce wojennej. Będę miała ten tytuł na uwadze, bo jeszcze kilka lat temu uwielbiałam taką literaturę.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam,
http://tamczytam.blogspot.com
Od czasu do czasu lubię się w nią zagłębić.
UsuńMnie bardzo interesowała ta książka - uwielbiam historie powiązane z II wojną światową.
OdpowiedzUsuńTo tak jak ja, mój mąż również chętnie za takie książki chwyta. Staramy się, aby nasze dzieci też zapoznawały się z takimi wspomnieniami.
UsuńTakich książek właśnie szukam. O tej tematyce, w nich najlepiej się odnajduje. Zapiszę sobie ten tytuł :)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam,
Lady Spark
[kreatywna-alternatywa]
Bardzo się cieszę, bo kolejne wspomnienia zostały utrwalone dla nas.
UsuńCzasem czytam takiego typu książki, ale ostatnio wygrywają sensacje i kryminały, których akcja rozgrywa się w XXI wieku
OdpowiedzUsuńPo sensację, kryminał, thriller, bardzo chętnie sięgam. :)
Usuńmoże byc ciekawa
OdpowiedzUsuńNie inaczej.
UsuńNie moje klimaty. :/
OdpowiedzUsuńBuziaki,
StormWind z bloga https://cudowneksiazki.blogspot.com/
A mnie od zawsze do siebie przyciągały.
UsuńBardzo dobra i ważna książka!
OdpowiedzUsuńZgadzam się całkowicie, takie książki są jak najbardziej potrzebne.
UsuńWidzę, że to bardzo wartościowa książka, ale na razie nie jestem gotowa na takie trudne tematy. Pomyślę o niej za jakiś czas.
OdpowiedzUsuńNa wszystko przychodzi odpowiedni czas.
UsuńKsiążka dla osób o mocnych nerwach... Ja nie lubię ego typu literatury, za trudna dla mnie.
OdpowiedzUsuńA mnie zawsze do siebie przyciągnie, poznawanie prawdziwych historii ludzkich.
UsuńCiężko jest mi pozbierać się po takich lekturach, ale wiem, że czasem trzeba po nie sięgać.
OdpowiedzUsuńZ takiego samego założenia wychodzę. Wiele mi dają takie książki.
UsuńTylko 4 na 6? Dlaczego?
OdpowiedzUsuńTakie są ogólne moje odczucia po przeczytaniu książki. :)
Usuńcoś zdecydowanie dla mnie...mimo ciężkiego tematu...lubię czytać i uważam, ze warto wiedzieć...zderzyć się z historią zwykłych ludzi
OdpowiedzUsuńZawsze zastanawiam się, jak potoczyłoby się moje życie, gdybym urodziła się dwa pokolenia wcześniej.
UsuńBardzo nie lubię tematyki związanej z wojna i z powstaniem, także książka na pewno nie dla mnie,ale myślę, że mój mąż byłby bardzo zainteresowany :).
OdpowiedzUsuńTematyka trudna, ale warto po nią sięgać.
UsuńPoprzednia książka tego Pana o powstaniu warszawskim mnie rozczarowała, ale może teraz będzie lepiej :)
OdpowiedzUsuńPoprzedniej nie czytałam, ale przeglądałam w zaciszu biblioteki.
UsuńO ile trzeba pamiętać o przeszłości, o tyle sama przestałam czytać książki nawiązujące do tamtego okresu. Zdecydowanie teraz królują u mnie polskie kryminały :)
OdpowiedzUsuńA ja wciąż po nie sięgam, systematycznie się z nimi zapoznaję.
UsuńSwojego czasu pochłaniałam książki o tematyce wojennej. Ten tytuł na prawdę mnie zainteresował - niewykluczone, że sięgnę po tę pozycję :)
OdpowiedzUsuńZawsze mocno mnie ciekawiły prawdziwe ludzkie losy.
UsuńJeszcze chwila i tylko książki będą nam przypominały o tym wydarzeniu.
OdpowiedzUsuńTaki to już naturalny proces wymiany pokoleń.
UsuńMam już na półce i na dniach się za nią zabieram. Pierwsze wrażenie bardzo pozytywne, dzięki tym klimatycznym zdjęciom w środku, myślę, że treść też mnie nie zawiedzie, mimo niełatwej tematyki :)
OdpowiedzUsuńDługo przyglądałam się tym zdjęciom, choć kilka z nich już wcześniej widziałam, ale zawsze robią na mnie ogromne wrażenie, to zawieszenie, dopowiedzenie dalszych losów.
UsuńZastanawiałam się właśnie nad zamówieniem jej dla kuzyna, który interesuje sie.
OdpowiedzUsuńWspomnienia, które warto poznać, zdjęcia, którym warto się przyjrzeć.
UsuńJakoś tematyka wojenna zupełnie mi nie leży... Nie wiem czemu, ale zupełnie nie sięgam po tego typu książki, choć wiem, że dla wielu są fascynujące.
OdpowiedzUsuńNie każdemu podchodzi to samo, to naturalne, dzięki temu mamy ciekawą różnorodność. :)
UsuńZ chęcią zakupię tą książkę, myślę że warto ;)
OdpowiedzUsuńMnie książka do siebie przyciągnęła, choć spodziewałam się po niej więcej, to i tak wiele z niej wyniosłam.
UsuńZawsze kiedy myślę o wojnie mam ciarki na plecach. Coś, co znamy tylko z książek, dla tych ludzi było piekłem...
OdpowiedzUsuńNawet nie potrafię postawić się w sytuacji tych osób...
UsuńUwielbiam ksiazki i wszystko co zwiazane z tematami wojennymi. Moze nie jest to radosna literatura ale wypada znac nawet przez sam szacunek do ojczyzny.
OdpowiedzUsuńWłaśnie w ten sposób do tego podchodzę, pragnę zachować w pamięci obrazy tych wspomnień, ale i też zachęcić swoje dzieci do ich poznawania.
UsuńCiekawie napisane :) Akurat ja nie jestem fanem czytania książek ale fajnie zrobiłaś ta recenzję :) zapraszam tez do mnie:
OdpowiedzUsuńDziękuję za miłe słowa. :)
UsuńJakoś póki co wolę taką tematykę w produkcjach filmowych. Tego typu literatura więc jeszcze przede mną! Mój chłopak będzie w siódmym niebie, jak w końcu do niej sięgnę... Będzie o czym rozmawiać :D
OdpowiedzUsuńPolecę mu.
I takich inspiracji do rozmów, poznawania historii, potrzebujemy.
UsuńMocno interesuje sie Powstaniem Warszawskim, wiec to zdecydowanie pozycja dla mnie.
OdpowiedzUsuńA zatem książka znajdzie się w Twoich rękach, interesującego zaczytania. :)
Usuńboję się takich książek, odsłaniają bardzo realny i dramatyczny świat, którego nie chce tak dobrze poznawać
OdpowiedzUsuń