DŁUGA NOC W PARYŻU

DOV ALFON

„Praca w służbach bezpieczeństwa to cyrk, a w każdym cyrku jest czas dla klaunów.”

Powieść nasycona realizmem środowiska agencji wywiadowczych, mnóstwo szczegółowych branżowych opisów i zakulisowych tajemnic, co mi szalenie odpowiadało, ale pojawiło się kilka niedociągnięć, które rzutowały na mniej porywającą i ekscytującą przygodę niż liczyłam. Intrygujący pomysł na fabułę, szeroko rozbudowany, wprowadzający wiele zgrabnie przeplatających się wątków, o międzynarodowym podłożu, liczne postaci i perspektywy ujęcia scenariusza zdarzeń. Świat białego wywiadu, internetowych nasłuchów, szpiegowskich rozgrywek, politycznych roszad, dyplomatycznych intryg, zbijania odpowiedzialności, podrzucania kukułczych jaj, wiszącego w powietrzu kryzysu na szczycie. Analiza napływających informacji, próby właściwej interpretacji, dokonywanie szacunków zysków i strat, wyprzedzania wrogów. 

Dały o sobie znać syndromy typowe dla debiutów. Bezbarwne osobowości postaci, trudno jest dobrym kibicować, a złych potępiać, w zasadzie nie angażujemy się w ich losy. Nie przekonały osobliwe dialogi między pułkownikiem izraelskiego wywiadu i zastępczynią, niepotrzebnie nadano im cechy, co prawda delikatnego, ale jednak romantycznego rozwiązania. Dziwiły zachowania bohaterów w oderwaniu od wyszkolenia i doświadczenia. Tyle się słyszy i czyta o wyjątkowości izraelskiej agencji wywiadowczej i wydziału analityków, a w powieści zderzamy się z zespołem bez doświadczenia w prowadzeniu skomplikowanych tajnych dochodzeń. Klimat szpiegowski umiejętnie nakreślony, ale zabrakło treściwej akcji, spektakularnych incydentów, efektownych elementów, które nie pozwoliłyby na utratę koncentracji podczas poznawania książki.

Z paryskiego lotniska znika dwudziestoletni informatyk izraelskiego pochodzenia, szef wydziału marketingu w firmie software’owej. Śledztwem dość nieudolnie zajmuje się komisarz Jules Leger, zaś na miejscu zdarzenia zaskakująco szybko pojawia się izraelski funkcjonariusz, pułkownik Zeev Abadi. W tym czasie, sprzeczne rozkazy dochodzą do porucznik Oriany Talmor, pełniącej obowiązki szefowej sekcji specjalnej tajnej jednostki z siedzibą w Tel Awiw. Próby wyjaśnienia porwania, zdefiniowania zagrożenia, zapobieżenia zabójstwom, miksują się z wewnętrznymi zatargami i podchodami w siłach obronnych Izraela. Mam nadzieję, że Dov Alfon pokusi się o kontynuację przedstawionej historii, w zaprezentowanym materiale drzemie ogromny potencjał do snucia zawiłych śledztw i działań. Może już nie z udziałem tajemniczego chińskiego oddziału komandosów, francuskiej policji kryminalnej i amerykańskiej agencji wywiadowczej, ale wciąż w ramach izraelskiej jednostki 8200. W końcu, szpiegowska arena wypełniona jest graczami z różnych zakątków świata, z ciekawą wirtuozerią aktywności, a zatem pomysłów nie zabraknie.

4/6 – warto przeczytać
powieść szpiegowska, 462 stron, premiera 30.09.2020, tłumaczenie Aga Zano
Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Czarna Owca.