NIC O MNIE NIE WIESZ E.G. Scott (Elizabeth Keenan, Greg Wands)

"Niesamowite, jak - przy wystarczająco silnej woli - jesteśmy w stanie zaciemniać oczywistości, aż stają się niemal niewidoczne."

Mocno pokręcona przygoda czytelnicza. Fabuła oparta na kilku wątkach poprzetykanych wspólną nicią tajemnic i sekretów. Atrakcyjna narracja, łagodnie przechodzi się przez ujęcia scenariusza zdarzeń. Wiele się dzieje na pierwszym planie, ale i w drugim rozgrywają się znaczące incydenty, naprzemiennie wymieniają bliższe i dalsze motywy, a każdy z nich warunkuje poprzedni i następny. Opowieść przybliżana oczami trzech kluczowych postaci - żony, męża i kochanki - a wspomnienia rozdzielają interpretacje dokonywane przez detektywów prowadzących sprawę zaginięcia dwóch kobiet. Ciekawe pomysły na intrygę, frapująco rozwijające się, przyjmujące zaskakujące kierunki przebiegu. Jednak nie wszystkie elementy przekonały mnie do siebie. Mam wrażenie, że w przypadku kilku z nich, wyobraźnia zbyt poniosła autorów, tworząc z mocnej i mrocznej intrygi niepotrzebną groteskę. I tak jak droga ku zakończeniu nosiła znamiona realności i prawdopodobieństwa, tak finalna odsłona wymsknęła się spod kontroli. Ale jeśli ktoś lubi takie nieco szaleńcze i oderwane od rzeczywistości rozwiązania, to będzie czuł się zadowolony.

Duet pisarzy, za pośrednictwem opowieści, zobrazował jak mało tak naprawdę wiemy o sobie samych i naszych bliskich, jak bardzo możemy mylić się w ocenie innych, obsesyjnie krzywdzić niesłusznymi posądzeniami, lub iść w drugą skrajność, okazywać zupełną obojętność wobec wyraźnych sygnałów kłamstw i matactw, ponieważ jest się przekonanym o całkowitej szczerości. Paranoja i bierność potrafią zniszczyć nawet najlepiej układający się związek. A tam, gdzie nie ma zaufania i szacunku, nie może być mowy o zdrowych, trwałych i spełnionych relacjach. Przyznam, że zachowanie Rebecci wielokrotnie wprawiało mnie w konsternację. Zupełnie nie kierowała się logiką, nie przyjmowała do świadomości prawdy potwierdzanej przez fakty. Wolała obdarzać ufnością domysły i przypuszczenia niż o nich porozmawiać. Tylko w niewielkim stopniu jej podejście do sprawy usprawiedliwiało głębokie uzależnienie od środków farmaceutycznych. Podsumowując, warto zwrócić uwagę na thriller, niesie potencjał wciągania i angażowania, zyskuje atrakcyjnie wytworzonym klimatem. Szkoda natomiast, że warstwa psychologiczna nie została staranniej dopracowana, bo wówczas wystawiłabym mu znacznie wyższą ocenę.

4/6 - warto przeczytać
thriller psychologiczny, 442 strony, premiera 29.01.2020 (2019), tłumaczenie Jacek Żuławnik
Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Muza.