sobota, 27 sierpnia 2016

DZIKIE STWORZENIA Jadwiga Grabarz 234/2016

Poezja wymagająca większego skupienia, spokojnego oddawania się lekturze, smakowania każdego słowa. Nawiązuje nić porozumienia z czytelnikiem dopiero wtedy, kiedy wpuści się ją w nasz najskrytszy  wewnętrzny świat, pozbawiony zafałszowanych obrazów i gotowy na przyjęcie głębokich przesłań. Pozwalając na otulenie wierszami naszych myśli, wyzwalają się w nas silne emocje, ogarnia nas wzruszenie i refleksja, odkrywamy ich szczerość i prawdziwość. Poezja, którą mocno czujemy i doświadczamy, tym bardziej, że pozostawia nam dużą swobodę własnej interpretacji, wyzwala indywidualne zdarzenia z przeszłości, inspiruje do poszukiwania przynależnym nam odpowiedzi, wyjaśniania drzemiących w nas rozterek i wątpliwości.

Piękna forma, spójna, plastyczna, barwna, sugestywna i przekonująca, a jednocześnie ze świeżym powiewem i magnetyzmem przyciągania. Dwie odmienne w nastroju części tomiku, a jednak płynnie zazębiające się. Przemawia do nas kontrast dzikości i uległości natury człowieka, połączenia bezwzględności i kreatywności, porównań postaci drapieżnych wilków i udomowionych psów, świerszczy i koników polnych, sowy i myszy, smutku zająca czy słońca zaskrońca. Szczególnie wpłynęły na mnie "Życzenia pokoju", "Jak to jest możliwe", "Dzicy", "Historia snu" i "Zaświaty". Wiersze, do których będę jeszcze wielokrotnie wracać w poszukiwaniu podszeptów duszy, natchnienia na przywitanie nowego dnia, osobistego spojrzenia na świat, zmierzenia się z problemami stworzonymi człowiekowi przez człowieka, złapania oddechu w pozornej ciszy nocy, ukojenia do snu.

poezja
data premiery: 20.06.2016

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Autorce. :)

15 komentarzy:

  1. Przepięknie, wręcz poezyjnie napisana recenzja :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Pięknie napisane, aż chce się czytać poezję :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Czytanie poezji, choćby jednego wiersza dziennie, zawsze wiąże się z wielką przyjemnością i poszukiwaniem inspiracji do refleksji. :)

      Usuń
  3. Pięknie oddałaś klimat omawianych utworów. Tak się składa, że i ja właśnie delektowałam się poezją :) Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zazwyczaj zaczynam lub kończę dzień z tomikiem wierszy w ręce, odczuwam pewien rodzaj głodu, kiedy tego nie robię. :)

      Usuń
  4. Cudna okładka, taka trochę w klimacie Twin Peaks.
    Wspaniała recenzja, pewnie tak poetycka jak i sam tomik. :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zgadzam się, że okładka wspaniała, świetnie koresponduje z treścią tomiku. :)

      Usuń
  5. Recenzja napisana bardzo poetycko, klimatycznie. Ale ja poezji nie lubię, bardzo :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Trzeba małymi porcjami się w nią zagłębiać, na spokojnie, wówczas przynosi najwięcej satysfakcji. :)

      Usuń
  6. Cudnie piszesz! Dokładnie tak bywa z poezją - często wymaga naprawdę solidnej dawki skupienia, uważności na słowo i na to co sie za nim kryje, no i wielkiej wrażliwości :) buziaki!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ślicznie dziękuję za miłe słowa. :) Mam wrażenie, że poezja wyzwala w nas wiele pozytywnej energii, te jaśniejsze oblicza człowieka. :)

      Usuń
  7. W najbliższym czasie zaplanuję sobie takie spa dla umysłu: cisza, pusty pokój i jedna książka. Aromatyczna kawa, ciacho ciepły koc. I otulanie wierszami:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Idealne warunki do delektowania się czytaniem, przeżywaniem i wyzwalaniem emocji, tak właśnie lubię najbardziej. :) Pozdrawiam serdecznie. :)

      Usuń
  8. Nigdy nie próbowałam sama pisać wierszy, zawsze miałam wrażenie, że nie podołam temu zadaniu, zbyt dużo kotłujących się myśli w mojej głowie, ale uwielbiam czytać innych, tak wiele można w ich twórczości odnaleźć z siebie. :)

    OdpowiedzUsuń