wtorek, 8 maja 2018

NORMA Sofi Oksanen

"Zrobię to, co do mnie należy, a cena, jaką zapłacę za twoje nowe życie, nie wzbudzi we mnie najmniejszego żalu."

Przyznam, że już nie pamiętam kiedy miałam tak duży problem ze zdefiniowaniem i zinterpretowaniem przeczytanej książki. Z jednej strony jest w powieści coś, co bardzo mi odpowiadało, przyciągało do siebie, zachęcało do dalszego poznawania, a z drugiej nie uchwyciłam przesłania, nie dotarłam do istoty przybliżanej historii. Przyjemne spotkanie z książką, jednak niewiele wyniosłam, i całkiem możliwe, że po mojej stronie leży wina braku integracji. Nie zrozumiałam symbolu magicznego daru, jakim obdarzona została główna bohaterka, czemu miał on służyć, jakie wnosił wartości, dlaczego był tak niebezpieczny, przecież mógł nieść ludziom radość, ulgę i spełnienie, a nie być tylko przedstawianym w ciemnych, ponurych i zatrważających barwach.

Za to bardzo spodobało mi się odkrywanie tajemnic przeszłości, mega zapętlenie sekretów, złożona sieć kłamstw, ich wielowymiarowość. Z tej perspektywy opowieść wywołuje fantastyczne wrażenie. Tragiczna śmierć matki, szaleństwo członka rodziny, brak ojcowskiej opieki, problem dotarcia do własnej tożsamości, podejrzane znajomości, działalność przestępcza. I jeszcze świadectwa dawnych lat, nietypowe, niepoznane, zapomniane lub skrywane. Autorka zaledwie przepływa obok portretów postaci, tak jakby oczekiwała, że czytelnik pokoloruje ich osobowości, według własnego uznania, wyobraźni i doświadczenia życiowego. Główna bohaterka poprzez rosnące w wyjątkowo szybkim tempie włosy reaguje na zagrożenia, nastroje, oszustwa, manipulacje i choroby. Jest w tym niewątpliwie pożądana oryginalność i lekki niepokój towarzyszący czytelnikowi przemierzającemu kolejne strony, co może okazać się wciągające.

3.5/6 - w wolnym czasie
literatura współczesna, 398 stron, premiera 04.04.2018, tłumaczenie Katarzyna Aniszewska
Książkę "Norma" zgarnęłam z półki "nowości".

34 komentarze:

  1. Ni lubię książek, które nie dają się zinterpretować. Wolę jasną fabułę.

    OdpowiedzUsuń
  2. Oj, słabiutka ocena, chyba książka nie dla mnie. :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Czyli może być trochę ciekawe ;-)

    OdpowiedzUsuń
  4. Trudno o takie nieszablonowe książki.

    OdpowiedzUsuń
  5. Podoba mi się szczególnie w tej historii to odgadywanie tajemnic przeszłości :-)

    OdpowiedzUsuń
  6. Ja raczej podziękuję i odpuszczę sobie tę książkę. 😊

    OdpowiedzUsuń
  7. To chyba nie jest do końca mój klimat, ale pewnie znajdzie książka swoich amatorów

    OdpowiedzUsuń
  8. Piękna recenzja. Aż mimo wszystko chce się przeczytać książkę :-)

    OdpowiedzUsuń
  9. Nie do końca mnie przekonuje.

    OdpowiedzUsuń
  10. Iza czekam z niecierpliwością na recenzję jakiejś psychologicznej książki na Twoim blogu! ;) Jestem bardzo ciekawa w jaki sposób "ugryzłabyś" taki gatunek... :)

    OdpowiedzUsuń
  11. mam mieszane uczucia, lubię w powieściach tajemnice i odkrywanie sekretów przeszłości, ale bezbarwni bohaterowie chyba za bardzo by mnie drażnili

    OdpowiedzUsuń
  12. Mam mieszane uczucia. Lubie książki które są z góry określone .. Ale mimo wszytsko dam jej szanse :)

    OdpowiedzUsuń
  13. To z pewnością nie jest książka dla mnie choć podsunę ten tytuł komuś kto lubi takie klimaty :-)

    OdpowiedzUsuń
  14. Odpowiedzi
    1. Początek recenzji był dobry , ale koniec nie :-)

      Usuń
  15. Myślę, że mojej mamie mogłoby sie spodobać :)

    OdpowiedzUsuń
  16. Zawsze mam problem z takimi książkami. Z jednej strony fajnie poczytać coś ambitnego, ale z drugiej czasem te niejasności są zbyt męczące dla czytelnika i zamiast przyjemności, to górę bierze frustracja.

    Pozdrawiam
    Kasia z mowmikate

    OdpowiedzUsuń
  17. Myślę, że to książka raczej nie dla mnie, ale mogę polecić mojej koleżance ;)

    OdpowiedzUsuń
  18. Niech poczeka w kolejce. Może przyjdzie na nią czas. :) Recenzja, choć zapewne niezbyt prosta do napisania, bardzo dobra i jak mniemam obiektywna. :)

    OdpowiedzUsuń
  19. A mnie mimo oceny zaintrygowała ta książka ;)

    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  20. Sekrety, zagmatwane historie, w pewien sposób są intrygujące, a z drugiej strony, potrafią bardzo poirytować - jestem człowiekiem, który lubi jasne rozwiązania :D

    OdpowiedzUsuń
  21. Czasami tak z niektórymi książkami bywa!

    OdpowiedzUsuń
  22. Kompletnie nie mój klimat i po recenzji można domniemać że nie zachwyca

    OdpowiedzUsuń
  23. Oczywiście, najmilej czyta się książki, które zachwycają, ale ja lubię i takie, które właśnie budzą mieszane uczucia, niepokoją, są trudne do ocenienia, jest w nich jakieś wyzwanie ;)

    OdpowiedzUsuń
  24. Lubię czytać książki, którym inni dają niskie noty. Czasem się zgadzam z opinią, a czasem odbieram zupełnie inaczej ;)

    OdpowiedzUsuń
  25. Chyba raczej nie dla mnie :-)

    OdpowiedzUsuń
  26. Uwielbiam powieści kryjące w sobie tajemnicę :) Zapiszę na listę do przeczytania. Jeśli spotkam ją w promocyjnej cenie, chętnie po nią sięgnę.

    OdpowiedzUsuń