ŚWIAT PO POWODZI Kassandra Montag

"Można przywyknąć do przebywania na dnie studni i nie dostrzec liny, którą ci rzucają."

Niewątpliwym atutem powieści jest fantastycznie wykreowana postać głównej bohaterki. Chciałoby się, aby więcej takich portretów gościło na łamach stron książek. Kobieta, której nic nie jest w stanie przeszkodzić w znalezieniu córki, wykazująca się niezwykłą determinacją w osiągnięciu celu, przekraczająca granice własnych możliwości, fizycznych i psychicznych. Z wyczuciem ukazano matczyną miłość przełamującą wszelkie bariery, aby móc zaistnieć pełnym blaskiem. Na postać Myry komponuje się mieszanka różnorodnych cech, kontrastowych, wzajemnie zwalczających się, a jednak pasujących do siebie i tworzących barwną całość. Subtelność i delikatność, siła i brutalność, odwaga i zwątpienie. Obserwujemy jak kolejne zdarzenia z życia kształtują bohaterkę, profilują osobowość, ujawniają słabe i mocne strony.

Ziemia zbuntowała się przeciw człowiekowi. Ogromne fale wody zalały kontynenty, na zawsze zmieniły mapę świata. Większość populacji ginie, a ci którzy przetrwali starają utrzymać się na powierzchni. Niektórzy zakładają małe osady na skrawkach lądu, inni dokonują wyboru życia na wodzie. Wszędzie grożą niebezpieczeństwa, zarówno ze strony natury, jak i drugiego człowieka. Tragedie uaktywniają to, co najmroczniejsze w ludzkich duszach. Bezpardonowa walka o egzystencję, zagadkowe sojusze, tajemnicze relacje, pirackie bandy. I jak w tym wszystkim ma odnaleźć się matka z córeczką? Mąż odebrał starszą córkę, pozostawił na pewną śmierć. Opis postapokaliptycznego świata nie imponuje bogatą wizją, wkradają się nieścisłości, ale powinniśmy traktować go jedynie jako tło opowieści, płótno przesiąknięte dramatem i klęską, na którym pojawiają się odcienie desperacji i nadziei. To charakter człowieka wiedzie prym.

Historia nasączona burzliwą morską przygodą, wiele się dzieje, zmienia się oblicze postaci, akcja przyjmuje wartkie rytmy. Przeżycia Myry należą do trudnych i wymagających, lecz na ich bazie powstaje coś niezwykłego i trwałego. Odnajdywanie się w diametralnie zmienionej przestrzeni, z ciężkim bagażem życiowych doświadczeń, prowadzi ku poszukiwaniu siebie samego, dialogu z wewnętrznym ja, przedefiniowaniu tego, jak postrzega nas świat, a jak my sami. Z przyjemnością zagłębiałam się w te zagadnienia, rozwijane w ciekawy i zgrabny sposób, z uwzględnieniem szerokiej skali ludzkich emocji. Atrakcyjnie ukazano odmienność matki i córki, zagmatwane relacje i wzajemną zależność. Sporo refleksji nasuwa się podczas czytania książki, wciągamy się w wydarzenia, z niecierpliwością wyczekujemy finalnej odsłony, a kiedy ona nadchodzi, zastanawiamy się, dlaczego właśnie takie zakończenie zaproponowała autorka. Udany debiut.

4.5/6 - warto przeczytać
fantastyka, 430 stron, premiera 18.09.2019, tłumaczenie Janusz Maćczak
Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu HarperCollins Polska.