piątek, 4 lutego 2022

PITBUL

ANNE METTE HANCOCK

MROKI KOPENHAGI tom 3

"Heloise się pomyliła. Czas niczego nie zmienił."

Spotkanie z książką upłynęło szybko, wciągnęłam się w scenariusz zdarzeń, przyciągnęły tajemnice, chętnie przekonałam się, że wcale nie tak łatwo rozszyfrować drugiego człowieka. Nie był to kryminał wytwarzający duże napięcie, nie trzymał w mocnej niepewności, ale zgrabnie podrzucał drwa do ognia dziennikarskiej i detektywistycznej zagadki. Narracja przyjemna, stawiała na dynamikę akcji i relacji międzyludzkich. Elastycznie dostosowała się do przebiegu zdarzeń, chociaż brakowało sugestywnych opisów, by nie tylko przebiegać po stronach książki, ale silniej angażować się. Prowadzenie śledztwa nie należało do złożonych i skomplikowanych procesów, jednak wszystko logicznie się ze sobą zazębiało.

Konsekwentnie, krok po kroku, z coraz większą determinacją, dochodzono do przerażającej prawdy. Zdejmowano kolejne warstwy fałszywych tropów i pułapek z przeszłości. Role białych i czarnych charakterów można było różnie interpretować, nastąpiło kilka ciekawych przetasowań, autorce udało się do końca nie odkryć wszystkich kart w rozgrywce. Finalna odsłona spełniła oczekiwania, wniosła wyczekiwany element zaskoczenia. Pojawiły się również akcenty sensacji, a nic tak nie rozgrzewa wyobraźni jak niebezpieczeństwo czyhające na bohaterów. Warto sięgnąć po książkę, ze świadomością, że nie jest to wybitny kryminał, lecz w mrocznych klimatach i z lekkim dreszczykiem umila wieczór czytelniczy.

Dziennikarka Heloise Kaldan i starszy aspirant Erik Schäffer, już trzeci raz współpracują nad niewyjaśnioną sprawą. Kaldan udziela się jako wolontariuszka hospicyjna, pomaga starszym osobom odsunąć odczucie dojmującej samotności. Opiekuje się siedemdziesięciosiedmioletnim Janem Fischhofem. Mężczyzna przygotowuje się na śmierć i pragnie dokonać rozliczenia z grzechami przeszłości. Szwankuje mu pamięć, to, co mówi, nie zawsze wydaje się logiczne, lecz Heloise dostrzega niepokojący chłód sekretu. Rozpoczyna dziennikarskie śledztwo i wciąga w nie przyjaciela detektywa. Trudno dotrzeć do faktów, znaleźć dokumenty, porozmawiać ze świadkami. Niewątpliwie ktoś bardzo się stara, by sprawa sprzed dwudziestu lat nie ujrzała światła dziennego. Kto kryje się za zniknięciem w Jutlandii Południowej dziewiętnastoletniej Mii Sark? Zerknij na wrażenia po zapoznaniu się z poprzednimi tomami serii ("Ostrze" i "Cięcie").

4/6 - warto przeczytać
kryminał, 384 strony, premiera 17.11.2021 (2020), tłumaczenie Edyta Stępkowska
Tekst powstał w ramach współpracy z Secretum.pl

18 komentarzy:

  1. Pod koniec zeszłego roku zapoznałam się od razu z całą serią, nie mogłam się od niej oderwać.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. To widzę, że zdecydowanie warto sięgnąć po tę serię

      Usuń
  2. Paulina Kwiatkowska4 lutego 2022 13:22

    Mi ten tom bardzo się podobał, przyjemnie było zaczytać się w kolejnej kryminalnej sprawie.

    OdpowiedzUsuń
  3. Niezwykle miło wspominam ten cykl i mam nadzieję na inne książki autorki wydane w Polsce.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Też chętnie po nie sięgnę. Mam nadzieję, że nie będę musiała długo czekać.

      Usuń
  4. Dopisuję wszystkie części do swojej listy - jako kryminalne książkowe wyzwanie na 2022 rok :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Recenzje Kiti4 lutego 2022 16:48

    Dla mnie to była wspaniała seria. Jestem bardzo zadowolona z lektury.

    OdpowiedzUsuń
  6. Bardzo lubię takie propozycje, więc ta wywarła na mnie spore wrażenie.

    OdpowiedzUsuń
  7. Przyjemnie było zagłębić się w taką szybką lekturę w wolnym czasie.

    OdpowiedzUsuń
  8. Brzmi intrygująco, chociaż nie są to do końca moje klimaty, ale chętnie podsunę teściowi.

    OdpowiedzUsuń
  9. Czytałam i bardzo miło spędziłam czas z tą lekturą. Chętnie poznam też inne tomy.

    OdpowiedzUsuń
  10. ok, widzę, że tom 3 więc z marszu odpuszczam, za dużo do nadrobienia. Ale nazwisko zapisuję, bo mnie ogólnie ksiażka zainteresowała!

    OdpowiedzUsuń
  11. Czas nigdy niczego nie zmienia. On tylko sprawia, że mniej uwiera i pozwala żyć w miarę normalnie.

    OdpowiedzUsuń
  12. Zdecydowanie coś dla mnie, zapisuję tytuł :) kasiaK

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Miałam okazję zapoznać się z tą trylogią i bardzo ją polecam.

      Usuń
  13. Kryminałów nie czytam, wybieram bardziej lżejszą literaturę. Ale fabuł mi się podoba i obejrzała bym taki film

    OdpowiedzUsuń
  14. Kryminały bardzo lubię, więc kolejny raz mnie zainteresowałaś. Chętnie poznam tę ksiązkę.

    OdpowiedzUsuń
  15. Rzadko sięgam po serie książek, ale chyba w tym przypadku zrobię mały wyjątek.

    OdpowiedzUsuń