NAWIEDZONE ZAKŁADY PSYCHIATRYCZNE, SZPITALE I WIĘZIENIA
JAMIE DAVIS, SAMUEL QUEEN
„Ten szpital to najstraszniejsze miejsce, w którym kiedykolwiek się znalazłam. Szybko dostałam obsesji na punkcie zabójcy kryjącego się gdzieś w szpitalu i czekającego na nas.”
Książka dla miłośników wkraczania w pozazmysłowy świat i próbach jego odkrywania. Nieznane zjawiska paranormalne zawsze przyciągały człowieka, a wydaje się, że im bardziej pragnie je wyjaśnić, tym więcej pozostawiają pytań bez odpowiedzi. Trzeba lubić opowieści o duchach nawiedzających wybrane miejsca, aby wciągnąć się w zawartość „Łowcy duchów”. Prezentacja i zawartość tytułu nie przekonują. Prosta narracja, wiele niedopowiedzeń, zaskakujące wnioski, osobliwe zachowania autorów podczas spotkań ze zjawami. Przykładowo, płacą za możliwość przeprowadzenia badań potwierdzających istnienie duchów, a kiedy sytuacja nabiera obiecujących przesłanek nagle wycofują się. Ze względu na osobiste wątki Davis i Queen nie chcą pokazywać emocji, ale nie przeszkadza im szczegółowo je opisywać. Do pomieszczeń, w których dochodzi do śmiertelnych wypadków wpuszczani są żądni wrażeń odwiedzający, za odpowiednią opłatą.
Opowieści bazują na niewyrazistej zagadkowości, wymykającej się rozumowaniu tajemniczości, wręcz magii w interpretowaniu zjawisk, niektórych bardzo zwyczajnych, innych zaciekawiających. Właśnie tematyka zjaw i klimat niesamowitości czynią książkę intrygującą. Autorzy relacjonują swoje wizyty w różnych miejscach znanych z nadprzyrodzonych incydentów. Złowrogich jak szpitale, więzienia, izolatki, poprawczaki. Pozornie mniej złowieszczych jak przytułki, szkoły, żłobki, sanatoria, kaplice, biblioteki, sale gimnastyczne. Budynków powstałych jeszcze w drugiej połowie dziewiętnastego wieku, a stare gmachy z bogatą historią zdają się przyzywać. Jak łatwo wyobrazić sobie, że straszą, przeklinają, emanują zadziwiającą energią. Davis i Queen przywołują relacje ze wspólnego łowienia duchów i wtrącają doświadczenia innych. Załączają transkrypcje sesji rozmów z duchami, opisują proces komunikacji, powołują się na wzmianki w mediach. Opisują szokujące obrazy, grę cieni, głosy, kroki, zapachy, dotknięcia, poruszanie przedmiotami, trzaskanie drzwiami, samoistne włączenia latarek i świateł. Pod koniec rozdziału zamieszczają przydatne adresy powiązane z odwiedzanymi miejscami i praktyczne wskazówki dla polujących na bezcielesne istoty. Nie brakuje zdjęć budynków, w których zdaje się trwać równoległe życie. Podwójna narracja, z ujęcia wrażliwości na emocje i wiary w namacalne dowody sprzętowe.
3/6 – w wolnym czasie
reportaż, zjawiska paranormalne, 266 stron, premiera 17.10.2023 (2013)
tłumaczenie Łukasz Golowanow
Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Replika.
Przyznam, że ostatnio zaciekawił mnie ten tytuł, szkoda, że wyszedł nie do końca udany.
OdpowiedzUsuńTym razem nie czuje się zainteresowana ta książka, a twoja niska ocena dodatkowo mnie jakoś do niej nie przekonuje
OdpowiedzUsuńSkoro nie jest to za świetne wydanie, nie będę miała na uwadze tego reportażu.
OdpowiedzUsuńMiałam ochotę przeczytać tę książkę, jednak się wahałam i dobrze, bo dzięki Twojej recenzji wiem, że nie warto tracić na tę książkę czasu.
OdpowiedzUsuńcoś dla mojego meża! on lubi tego typu reportaże, chętnie mu podrzuce
OdpowiedzUsuńNie przepadam za reportażami w formie książek, ale ten z chęcią bym przeczytała. Uwielbiam zjawiska paranormalne.
OdpowiedzUsuńFaktycznie, wydaje się, że książka skupia się na doświadczeniach duchowych. Ciekawe podejście do tematu.
OdpowiedzUsuńczyli lekturka z dreszczykiem w wolnym czasie może przeczytam
OdpowiedzUsuńChyba niekoniecznie będę chciała odbyć tę czytelniczą podróż.
OdpowiedzUsuńBędę musiała przeczytać tą książka, bo znam dobrze ten temat.
OdpowiedzUsuń