[PRZEDPREMIEROWO]
"...po osiągnięciu pewnego poziomu bogactwa
wkracza się w szczególną przestrzeń, w której wszystko wokół funkcjonuje
tylko po to, aby zapewnić przebywającej w niej elicie jak najwięcej
komfortu i przyjemności."
Opisywana w powieści z emocjonalnym wydźwiękiem historia Joanny i jej rodziny jest idealnym pretekstem do szerszego spojrzenia na arabski świat, zagrożeń jakie czyhają na kobiety wywodzące się z odmiennych tradycji kulturowych i religijnych. Jest to udana próba wciągnięcia w dyskusję o prawach kobiet w muzułmańskich krajach, uświadamianiu konsekwencji mieszanych wyznaniowo małżeństw, a także perspektyw i wyzwań, z jakimi zmuszone są zmierzyć się ich dzieci. Barwny i przemyślany styl pisania, intrygująca fabuła, ciekawe postaci, dynamiczna akcja i zawarte istotne przekazy społeczne, wszystko to sprawia, że z przyjemnością oddajemy się lekturze.
Autorka z niezwykłą drobiazgowością, pełną znajomością i zrozumieniem tematu, pokazuje nam muzułmańskie i chrześcijańskie różnice mentalne oraz bezpośrednio powiązane z nimi prawdopodobne następstwa, jak niezrozumienie, niedomówienie, narastające uczucie izolacji, osamotnienia, zachwianie rozwoju życia małżeńskiego i rodzinnego. Natychmiast nasuwają się pytania, czy mieszane kulturowo pary nie są w pewien sposób skazane na porażkę, nieuniknione oddalanie się partnerów od siebie? Czyż po chwilowej wielobarwnej fascynacji na powierzchnię nie przebijają się coraz bardziej pastelowe kolory, a codzienność traci swój urok? A może właśnie ta odmienność nie ma aż takiego znaczenia a liczą się przede wszystkim silne i intensywne uczucia przynależące do człowieka niezależnie od źródeł jego pochodzenia i przywiązania do tradycji?
Czytając książkę zostajemy wciągnięci w interesującą fabułę, ciekawy przebieg zdarzeń, który stopniowo przyjmuje coraz bardziej dramatyczny charakter. Początkowo z niedowierzaniem i zdziwieniem obserwujemy wypełniony wszechobecnym przepychem styl życia głównych postaci powieści, jednocześnie przyglądamy się umykaniu i zamieraniu wartości rodzinnych. Następnie akcja bardzo mocno przyspiesza, pojawiają się coraz to nowe intrygujące wątki, zmienia się nastawienie bohaterów do otaczającej ich rzeczywistości. Joanna i Alem są małżeństwem z ponad dwudziestoletnim stażem, ona była stewardessa, obecnie tylko w teorii zajmująca się domem, skupiona głównie na zakupach i plotkach, zaś on bogaty kuwejcki biznesmen przeżywający kryzys wieku średniego. Wydaje się, że uczucia, które ich wcześniej łączyły wypaliły się już, para przechodzi kryzys we wzajemnych relacjach.
Także w życiu ich nastoletnich dzieci nie dzieje się dobrze, najstarszy Nadir ma problemy w szkole i dość roszczeniową postawę odnośnie dóbr materialnych. Sara czuje się niezrozumiana przez ojca, brakuje jej ciepłego kontaktu z matką, podczas gdy ona wyraźnie skłania się w kierunku europejskiego stylu życia, jej młodsza siostra Fatma ulega wpływom propagandy i utopijnym wizjom idealnego świata głoszonym przez Państwo Islamskie. Do końca nie jesteśmy w stanie zrozumieć dlaczego Joanna w tak małym stopniu zaangażowana jest w problemy dzieci, nie interesuje się ich sprawami, podświadomie oddala od siebie wszelkie troski i zmartwienia, a pocieszenie znajduje w alkoholu i złudnym świecie wyjątkowości, elitarności, luksusu i bogactwa. Dopiero silny i niespodziewany wstrząs w udanym i niemal doskonałym życiu sprawia, że kobieta powoli przebudza się z wieloletniego letargu ociężałej nudy, zaczyna walczyć o siebie i rodzinę, ale czy nie jest już za późno? Dlaczego tak trudno wydostać się z pułapek niemal bajkowego świata i wkroczyć do realnej rzeczywistości? Czy Joanna zdoła zapobiec grożącym jej najbliższym i jej samej tragediom i niebezpieczeństwom?
Bardzo spodobało mi się to szczegółowe a jednocześnie interesujące przedstawienie świata arabskich kobiet. Autorka wspomina o zmianach, które przyczyniły się do zdobycia wielu praw przez kobiety, w tym wyborczych, uzyskania paszportu bez zgody mężczyzny, samodzielnych decyzji w zakresie ubioru pań działających w polityce. Przybliża nam arabskie zakazy i paradoksy, przykładowo sprzedaż bielizny damskiej przez mężczyzn, brak pozwolenia na prowadzenie samochodu przez kobiety czy na ich pracę w handlu. Daje czytelnikowi poszerzony zarys wielożeństwa, haremów, małżeństw na przychodne, skazywania kobiet na śmierć za cudzołóstwo, traktowania ich jako bezwartościowych jeśli nie rodzą synów. Porusza zagadnienie prześladowania działaczek walczących przeciwko surowemu prawu sankcjonującemu funkcję męskiego opiekuna, który wyrokuje we wszystkich sprawach dotyczących podległej mu kobiety, jak prawa do nauki, pracy, podróżowania i zamążpójścia.
4/6 - warto przeczytać
literatura piękna
Data premiery: 17.03.2016.
Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Prószyński i S-ka. :)
Brzmi ciekawie, zawsze zastanawiałam się, jak wyglądają takie małżeństwa od środka i na ile uczucie jest w stanie pokonać różnice kulturowe...
OdpowiedzUsuńZ pewnością to kwestia bardzo indywidualna, jednakże naturalnym wydaje się, że im większe różnice tym większa musi być też umiejętność akceptowania wielu spraw, zwłaszcza przez kobiety. Zastanawiam się tylko do jakiego stopnia.
Usuńmyślę, że dzięki temu, że tak dużo się o tym mówi, nie tylko islamskie kobiety patrzą na to inaczej, ale i świat się otworzył na to zagadnienie
UsuńChoć to literatura kobieca, to temat atrakcyjny. Byłem na wakacjach w Dubaju i emancypacja kobiet jest tam widoczna. Byłem świadkiem, jak kobieta w centrum handlowych dosłownie wydzierała się na mężczyznę, a ten stał potulny jak baranek xD. Powieść polecę narzeczonej.
OdpowiedzUsuńNawet z tej powieści widać, że pewne sprawy ulegają zmianom, jednak jest to bardzo powolny proces, wciąż wiele jest w tym kierunku do zrobienia.
UsuńTe różnice kulturowe są bardzo ciekawe, fascynujące, niekiedy przerażają. Lubię takie książki, bo pokazują coś, czego zwykle nie doświadczamy na co dzień. Pozdrawiam! :)
OdpowiedzUsuńwww.majuskula.blogspot.com
Tak, to zupełnie inna perspektywa, mentalność, która nierzadko jest dla nas całkiem niezrozumiała i trudna do wytłumaczenia. Bardzo dobrze, że powstają takie powieści, uświadamiają one pewne zagrożenia, a jednocześnie tak dużo można się z nich dowiedzieć.
UsuńTak pieknie opisujesz książki, że nawet jeśli nie jest w moim klimacie, to aż chce się ją przeczytać :D
OdpowiedzUsuńBardzo dziękuję, w zasadzie to zasługa książek, one tak bardzo wciągają mnie w swój świat, a ja tylko dzielę się wrażeniami z pobytu w nim. :)
UsuńTytuł podrzucony siostrze - to jej ulubione klimaty :) Jak ty szybko i dużo czytasz.....WOW!
OdpowiedzUsuńZwłaszcza jeśli siostrze podobały się poprzednie książki tej autorki - Perska miłość, Byłam służącą w arabskich pałacach. :) Fakt, czytam dużo i z wielką pasją, nareszcie mam na to czas. :)
UsuńBardzo interesująca recenzja :) i z pewnością przeczytam tę książkę, piękna okładka, fascynująca historia i arabskie krajobrazy to coś co uwielbiam. Pozdrawiam i zapraszam do nas http://siostrydajarade.blogspot.com/2016/03/sciereczki-uniwersalne-na-rolce-stella.html
OdpowiedzUsuńDziękuję z uśmiechem. :) Powieść zawiera sporą dawkę szczegółowej wiedzy na temat kultury arabskiej, roli kobiet w tych krajach i klimatu społecznego tamtego regionu świata, oraz oczywiście interesująca historia Joanny i jej rodziny. :)
UsuńMam tą powieść w planach :)
OdpowiedzUsuńJustyna z livingbooksx.blogspot.com
Miłego zaczytania! :)
UsuńKto wie, może przeczytam :-)
OdpowiedzUsuńMiłych chwil spędzonych z książką w ręku. :)
UsuńKiedyś świat arabski mnie bardzo intrygował, zatem dawniej pewnie łapczywie bym się rzuciła na tę książkę. Teraz zdecydowanie wolę klimaty azjatyckie. :P
OdpowiedzUsuńU mnie też fascynacje zmieniają się po pewnym czasie, nasyceniu daną tematyką, co nie znaczy, że przestaję się nimi interesować, ale jednak już penetruję inne zagadnienia. :)
UsuńUwielbiam klimaty azjatyckie, irańskie i arabskie! Chociaż ostatnio w krajach arabskich byłem 4 lata temu, to ciągle chcę wrócić :)
OdpowiedzUsuńCzłowieka ciągnie najpierw w nieznane, a kiedy ono staje się mu bliskie, nie potrafi już sobie odmówić przebywania w nim. :) Życzę wspaniałych powrotów w ten miłe źródła wspomnień. :)
UsuńTak się zastanawiam w jakim stopniu takie książki oddają rzeczywistość. Czy można na ich podstawie powiedzieć, że wie się coś więcej w temacie kiltury arabskiej, islamu itd.? Jako literatura piękna pewnie warto przeczytać, chociaz ja mam tak długą listę książek do przeczytania, że nie wiem kiedy na nią przyjdzie czas ;-)
OdpowiedzUsuńTa książka z pewnością dostarcza wiele wiedzy, mnóstwa szczegółowych informacji, z którymi warto się zapoznać i które oddają społeczny klimat tamtych regionów. Wydaje mi się, że im więcej czytamy tym więcej jesteśmy sobie w stanie wyobrazić. :)
UsuńTroszkę jak Książę Persji <3 Podoba mi się :)
OdpowiedzUsuńPs. Tak często u siebie jesteśmy, że nie wiem dlaczego jeszcze nie ma wspólnej obserwacji :)
Wiele osób fascynuje się arabskimi klimatami, a ta powieść mocno jest w nich osadzona. :) A pomysł ze wspólną obserwacją jak najbardziej wartościowy. :)
UsuńKolejna dobrze zapowiadająca się lektura :)
OdpowiedzUsuńPrzyznaję, że sympatycznie spędziłam z nią czas. :)
UsuńWyczerpująca, ciekawa recenzja, która mnie przekonuje i jeśli tylko uda mi się znaleźć chwilę, aby sięgnąć po książkę, na pewno podzielę się swoimi wrażeniami :) Pozdrawiam :) http://olamabloga24.blogspot.com/
OdpowiedzUsuńBardzo chętnie zapoznam się z Twoją opinią po przeczytaniu tej książki. :) Sympatycznego zaczytania! :)
UsuńTo może być coś bardzo ciekawego, lubię taką tematykę :)
OdpowiedzUsuńA zatem miłych chwil spędzonych z książką w ręku życzę. :)
UsuńDziękuję za ciekawą recenzję. Książka do przeczytania :)
OdpowiedzUsuńBardzo się cieszę, że udało mi się na nią zwrócić uwagę, zapewnia kilka godzin dobrego zaczytania. :)
UsuńJuż od dłuższego czasu interesuje mnie arabska kultura i życie kobiet w arabskich krajach. Przeczytałam sporo książek o tej tematyce i chyba po tę również sięgnę 😉 A tak ogóle, dzięki Twojemu poleceniu przeczytałam sagę Caspari i jestem zachwycona ☺
OdpowiedzUsuńOgromnie dziękuję za sympatyczne słowa, od razu chce się więcej z siebie książkom podarować. :) Bardzo bym chciała, aby czytelnictwo w Polsce cechowało się zdecydowanie większymi wskaźnikami.
UsuńJuż od dłuższego czasu interesuje mnie arabska kultura i życie kobiet w arabskich krajach. Przeczytałam sporo książek o tej tematyce i chyba po tę również sięgnę 😉 A tak ogóle, dzięki Twojemu poleceniu przeczytałam sagę Caspari i jestem zachwycona ☺
OdpowiedzUsuńTak, saga argentyńska bardzo mi się spodobała swoją wrażliwością i wyjątkowym klimatem, zwłaszcza trzeci tom dostarczył mi wiele satysfakcji czytelniczej. :)
UsuńJako że rozważam wyjazd w tamte strony- jest to pozycja dla mnie! :)
OdpowiedzUsuńWłaśnie, do takich wyjazdów trzeba się przygotować także mentalnie, zebrać jak najwięcej wiedzy o tamtym regionie świata, zapoznać się z zupełnie odmienną od europejskiej kulturą, tak aby później móc jeszcze mocniej przeżywać to podróżowanie. :)
Usuń