SIRACUSA Delia Ephron

"Mężowie i żony kolaborują, ukrywając nawet przed sobą, kto dyktuje warunki, a kto tylko się ciągnie za współmałżonkiem dla towarzystwa."

Książka zapowiadała się bardzo obiecująco, pierwsze rozdziały mocno wciągnęły mnie, jednak stopniowo wytracałam zainteresowanie fabułą. Pomysł na przedstawienie studium zasad i reguł rządzących instytucją małżeństwa, wydał się ciekawy i wart bliższego zbadania. Atrakcyjnie przyciągała także forma prowadzenia narracji, wnikanie z różnych perspektyw w myśli głównych bohaterów, odbieranie barwnej palety opanowujących ich emocji, poznawanie subiektywnych opisów tej samej sytuacji, czy nawet ukazywanie w niejednakowych odbiciach włoskich klimatów powieści. Początkowo entuzjastycznie angażowałam się w sugestywne charakterystyki relacji między pozornie bliskim sobie ludźmi, niestety później akcja wytracała na dynamice, fabuła zbliżała się do zwykłych wątków obyczajowych, nie pozostawiała wiele przestrzeni dla wciągających refleksji.

Duch Wiecznego Miasta, wspaniałego Rzymu, a także malownicza sceneria popularnego wśród turystów Syrakuz, gdzie poprzez zwiedzanie zabytków spoglądamy w starożytną i średniowieczną przeszłość. I gdzieś pomiędzy zachwytami nad ich pięknem, kryją się tajemnice przywiezione przez wycieczkowiczów, brzydkie sekrety spychane pod powierzchnię półprawd, kłamstw i obłudy. Wiele zachowań bohaterów nie przekonało mnie, jakby oderwani od zazwyczaj otaczającej ich rzeczywistości, teraz niekorzystnie wydawali się przerysowani, a przecież czytelnicy lubią bawić się niebezpośredniością i niedomówieniami. Ale może właśnie o to chodziło, aby nie zdołać znaleźć nici sympatii z bohaterami, ukazać ich portrety w krzywym zwierciadle, obsadzić w z góry definiowanych rolach. Powieść określana thrillerem psychologicznym powinna bardziej frapować, zajmować, trzymać w niepewności. Owszem, pod koniec scenariusz zdarzeń nabiera rumieńców, lecz finalna odsłona okazała prosta i przewidywalna, wyczekiwałam czegoś więcej.

Podobało mi się za to wiarygodne przedstawienie napięcia między kluczowymi postaciami, kiedy dwie niekoniecznie darzące się sympatią pary, decydują się spędzić wspólne wakacje. Zamiast kolekcjonowania radosnych i pogodnych wspomnień, do pierwszego głosu przebijają się animozje, urazy, awersje, uprzedzenia, wyrzuty, ostre słowa, nie tylko między parami, ale przede wszystkim wewnątrz małżeństw. I jeszcze zagadkowa postać dziesięcioletniej córki, nieśmiałej dziewczynki wywołującej ambiwalentne odczucia. Jakby porywczy sycylijski temperament przedostał się do relacji między przyjaciółmi i małżonkami. Wymarzona wycieczka staje się koszmarem, gęstnieją toksyczne powiązania, spoglądamy na oryginalnie reżyserowany spektakl manipulacji, oszustw, wykrętów, uników przed wyjawieniem prawdy. Mam mieszane odczucia wobec książki, z jednej strony dużo elementów podchodziło pod lekkie zawiedzenie, a z drugiej strony była to inna niż zazwyczaj podróż czytelnicza, do pewnego stopnia intrygująca i przyciągająca.

3.5/6 - w wolnym czasie
thriller psychologiczny, 366 stron, premiera 14.06.2017, tłumaczenie Agnieszka Walulik
Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu W.A.B. :)