ZOFIA JEŻEWSKA
"Karawany poczęły teraz omijać umarłe miasto. Ruiny zburzonych świątyń z wolna przysypał piasek."
Zachwyciłam się tą przygodą czytelniczą, ciekawie i porywająco poprowadzoną, piękną i sugestywną narracją, szalenie atrakcyjnym połączeniem trzech punktów na osi czasu, fragmentów z życia kobiet, do których każdy czytelnik może dopisać resztę według własnego odczucia. Przyznaję się, że nie sądziłam, że tak dobrze odbiorę tę książkę, że pozwoli mi swobodnie zanurzyć się w echa starożytności, przyciągnie wyobraźnię ku archeologicznym szlakom, zwabi do pozostałości ruin po Palmyrze, pięknym syryjskim mieście, położonym u podnóża masywu Dżabal Abu Rudżmajn. Plastyczny opis cennych zabytków oddziaływał na wyobraźnię, doskonale słyszałam szepty historii, wyczuwałam duchową obecność królowej Zenobii. Uchodziła za najpiękniejszą, najinteligentniejszą i najbardziej wykształconą kobietę na Bliskim Wschodzie. Uprowadzili ją Rzymianie. Jakże żal, że wiele dowodów dawnej świetności miasta, przed wiekami zniszczył Aurelian, a niedawno wysadzili terroryści. Tego, czego nie dokonał czas, dokonali współcześni, z czystej głupoty, bestialstwa i braku szacunku.
Chętnie wchodziłam w klimat działań polskiej misji archeologicznej w grecko-rzymskich na terenie wykopalisk. Nie zdawałam sobie sprawy, że miały one miejsce na tak szeroką skalę. Narratorka opisywała codzienność pracy naukowców, radość z każdego odkrycia, ściganie się z niepokojami w Syrii, na przełomie pięćdziesiątych i sześćdziesiątych lat ubiegłego wieku. Na palmyreńską tragedię, owianą cudowną klasyczną architekturą, na przybliżenia badań pod kierownictwem profesora Kazimierza Michałowskiego, nakładała się romantyczna historia uczucia dwojga ludzi, sprzed trzydziestu pięciu lat, podszyta politycznymi i sensacyjnymi wątkami. Wczytywałam się w strony pamiętnika Moniki, archeolożki o polsko-francuskich korzeniach, zakochanej w Tachsinie, tajemniczym arabskim archeologu. Rok tysiąc dziewięćset dwudziesty piąty, z jednej strony daleki, ślady zasypała nowa warstwa piasku, a z drugiej bliski, nawiązujący do ludzkich emocji. Potwierdziło się, że prawdziwa namiętność nie zależy od epoki, miłość przekracza wszelkie granice, podobnie jak wygórowane ambicje i pragnienie zemsty. Dowiedziałam się o nastrojach społecznych w okresie Mandatu Francji nad Palmyrą, rewolucyjnej walce o prawdziwą wolność, wcześniejszym tureckim jarzmie. Ciepłym uczuciem obdarzyłam historie, "narzeczoną pustyni", jedyny w swoim rodzaju zakątek świata, kiedyś strategiczny punkt na Bliskim Wschodzie, intrygujące archeologiczne wyzwania i niezwykłą opowieść o gorącym biciu dwóch serc.
5/6 - koniecznie przeczytaj
literatura piękna, 330 stron, premiera 24.02.2021 (1961)
Tekst ukazał się pierwotnie na DużeKa.pl
środa, 5 maja 2021
A ŚLADY ZASYPAŁ PIASEK
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Z zaangażowaniem piszesz o tej książce. Na pewno to odpowiednia lektura dla fanów takich historii.
OdpowiedzUsuńTak że tak uważam, bardzo fajnie jest sięgać po takie ciekawe publikacje.
UsuńIntrygująca powieść niemal, ale z ciepłym i ciekawym wątkiem. Dla fanatyków serii.
OdpowiedzUsuńJuz po tej recenzji moge stwierfzic jak bardzo podobala Ci się ta ksiazka,wiec tez cbetnie ja przeczytam
OdpowiedzUsuńJa również, widać, ze ta opowieść jest pełna faktów.
UsuńBardzo lubię Twoje recenzję, bo są mega treściwe
OdpowiedzUsuńMyślę, że ta publikacja mogłaby przypaść siostrze do gustu, polecę jej.
OdpowiedzUsuńBrzmi i zapowiada się ciekawie!
OdpowiedzUsuńPewnie jak każda inna pozycja ta także na pewno znajdzie swoich odbiorców.
UsuńMyślę, że w moim przypadku też mogłaby to być zachwycająca przygoda czytelnicza.
OdpowiedzUsuńWygląda naprawdę wspaniale, więc z chęcią skorzystam z Twojego polecenia.
OdpowiedzUsuńWiem komu ją polecić i dziękuję za twoją ciekawą opinię.
OdpowiedzUsuńJestem pod wrażeniem, jak Ty pięknie dobierasz słowa recenzji i wypowiadasz swoje myśli. Można się od Ciebie uczyć
OdpowiedzUsuńNie za często sięgam po takie pozycje, ale czuję, że nie będę żałować swojej decyzji.
OdpowiedzUsuńZachwyciła mnie sama recenzja, więc z pewnością książka zachwyci mnie jeszcze bardziej
OdpowiedzUsuńGdy czyjaś opinia wywołuje we mnie dreszczyk emocji wiem, że warto sięgnąć po daną pozycję.
UsuńZapisuję tytuł i to wysoko na mojej liście książek do przeczytania :)
OdpowiedzUsuńZapisuję ten tytuł do swojej listy życzeń.
OdpowiedzUsuńPiękna sugestywna narracja fajnie pozwala lepiej wczuć sie w rzeczywistość książkowa.
OdpowiedzUsuńKiedyś fascynowałam się archeologią, dlatego chętnie bym tę książkę przeczytała :)
OdpowiedzUsuńO, nawet nie wiedziałam, że miałaś takie zainteresowania. Ciekawa sprawa.
UsuńBardzo ciekawa recenzja i bardzo interesująca tematyka książki.
OdpowiedzUsuńAkcja dzieje się w Syrii, już to dla mnie duży plus, bo lubię tamte rejony. Tytuł zapisany i koniecznie ją przeczytam.
Irena - Hooltaye w podróży
Czasem sięgam po książki z wątkiem archeologicznym, a Twoja recenzja przekonuje mnie, że po tę pozycję też powinnam sięgnąć.
OdpowiedzUsuńWątek archeologiczny może mieć wiele barw, zawsze okazuje się dla mnie zaskakujący.
UsuńJako, że jestem fanką archeologii, to ten wątek najbardziej mnie intryguje!
UsuńCo prawda nie przepadam za takimi książkami, ale w Twojej recenzji coś jest co intryguje :)
OdpowiedzUsuńświetna recenzja :) rzeczywiście widać, że przypadła Ci do gustu, ja z chęcią też sięgnę:)
OdpowiedzUsuńPiękny cytat, a co do książki to nie słyszałam o niej, ale myślę, że spodobała by się mojej mamie ;)
OdpowiedzUsuńJakże wiele było misji archeologicznych i działań podejmowanych przez Polaków o których mało kto z nas słyszał. Doceniłam to zwłaszcza w Wietnamie. Po książkę sięgnę z ogromną przyjemnością.
OdpowiedzUsuńTym razem nie jest to lektura dla mnie, ale wiem kto by się mógł w niej zakochać :)
OdpowiedzUsuńczekam na recenzję na Twiterze
OdpowiedzUsuńNie robię osobnych recenzji na twitterze, odsyłam w nim do bloga, takie odesłanie już jest.
UsuńJak zwykle super recenzje. Powiem Ci, że zachęciłaś mnie do przeczytania tej książki.
OdpowiedzUsuńmam mieszane uczucia, co do tej książki, ale ciekawi mnie na tyle, ze dałabym jej szanse
OdpowiedzUsuńLiteratura piękna i takie historie kiedyś bardzo mnie interesowały, tą książkę chętnie bym przeczytała.
OdpowiedzUsuńArcheologia to bardzo ciekawy temat, był czas że myślałam by iść w tym kierunku, ale coś odwróciło moją uwagę od tego tematu. Teraz zostały mi tylko książki. Chętnie sięgnę po ten tytuł.
OdpowiedzUsuńTematyka książki bardzo ciekawa. Lubię wątki archeologiczne, więc to coś dla mnie
OdpowiedzUsuńKsiążka zapowiada się interesyująco. :)
OdpowiedzUsuńBardzo zaciekawiłaś mnie tą książką - chociaż za historią, samą w sobie, to nie przepadam za bardzo...;)
OdpowiedzUsuńChyba nie tylko dla fanów historii i archeologii ta książka..
OdpowiedzUsuńCoś w sam raz dla pasjonatów historii,archeologii i dawnych cywilizacji! :)
OdpowiedzUsuń