SEBASTIAN BERGMAN tom 1
"Nie był mordercą.
Powtarzał to sobie, wlokąc martwe ciało chłopca w dół zbocza..."
Mam już za sobą spotkanie z drugim ("Uczeń") i szóstym ("Najwyższa sprawiedliwość") tomem serii o psychologu kryminalnym Sebastianie Bergmanie. Poznanie pierwszego potwierdza, że seria miło przyciąga, ale nie podkręca mocno wyobraźni. Odnajduję się w skandynawskim klimacie, odnosi się do zbrodni i kładzie nacisk na wewnętrzny wymiar człowieka. Żałuję, że nie czytam po kolei powieści, gdyż zawirowania w życiu kluczowej postaci warte są stopniowego poznawania, a tak, znając przyszłość, tracę na teraźniejszości. Jednak z ujęcia tajemnic morderstw, powieści można poznawać niezależnie.
"Ciemne sekrety" wpisują się w dobre wrażenia, atutem jest właściwe zbilansowane łączenie wątków kryminalnych i obyczajowych. Śledztwo idzie wyjątkowo opornie, ale nie ma się co dziwić, nic nie układa się po myśli policji, a czas również nie jest sprzymierzeńcem. Panowie zgrabnie włączają w fabułę kilka zwrotów akcji i sensacyjne brzmienie. Postaci ciekawie i wyraziście wykreowane, z odpowiednią warstwą niedomówień i niejednoznaczności. Nareszcie rozumiem osobliwy koloryt łączący ojca z córką, odwołania do podobieństw charakterów, dziedzicznych cech i wspólnych umiejętności, oraz wpływ dysfunkcyjnej relacji na rozwój osobowości. Duży stopień toksyczności, agresywności i zjadliwości wybrzmiewa w trudnej więzi tych dwojga.
Sebastian Bergman to kontrastowa osoba, albo się go lubi albo nienawidzi, lecz nie można mu odmówić intuicji i wiedzy w konstruowaniu portretów przestępców. W odczucia Bergmana wplatają się krańcowo odmienne motywy i postawy. Dobitnie widać efekty toczącej się wewnętrznej walki, maskowania naturalnych skłonności w imię wyższego celu. Odpowiada mi styl narracji, treściwy, szczegółowy, wciągający. Kryminał specyficzny, jak przystało na szwedzkie pióro, ale tworzący atrakcyjny klimat i dobrą rozrywkę, wart uwzględnienia w planach czytelniczych. Przekonajcie się, czy udało się znaleźć szesnastoletniego Rogera Erikssona, którego zaginięcie zgłosiła matka? Co działo się w elitarnym liceum, do którego uczęszczał chłopak? Jakie sekrety skrywała młodzież?
4/6 - warto przeczytać
kryminał obyczajowy, 488 stron, premiera 01.05.2011 (2010), tłumaczenie Alicja Rosenau
Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Czarna Owca.
Lubię powieści z tego wydawnictwa, więc z przyjemnością zerknę :)
OdpowiedzUsuńCiekawie zapowiada się ta seria, jak będę miała możliwość przeczytam ją po kolei
OdpowiedzUsuńSiostra dawno temu zaczytywała się w tej serii, ale chyba jej nie skończyła.
OdpowiedzUsuńKilka lat temu z przyjemnością się z nimi zapoznawałam.
OdpowiedzUsuńMoże w najbliższym czasie dokończę ten cykl, pierwszy tom miło wspominam.
OdpowiedzUsuńLubię czytać kryminały, ale ten cykl kiedyś mi nie podszedł. Może teraz będzie inaczej.
OdpowiedzUsuńNapisanie książki w duecie nie jest na pewno łatwe, dawno nie interesowałam się tą serią.
OdpowiedzUsuńZdecydowanie ta książka przypadanie do gustu mojej znajomej, samej mnie twoja recenzja zaciekawiła :)
OdpowiedzUsuńSiostra bardzo lubi twórczość tego duetu, więc swego czasu czytała ten cykl.
UsuńUwielbiam książki tego wydawnictwa, zawsze są ciekawe. Z chęcią zapoznam się również z tą pozycją.
OdpowiedzUsuńmoja mama bardzo lubi takie klimaty, więc na pewno będzie zachwycona :-)
OdpowiedzUsuńBrzmi ciekawie, ale nie na teraz. Za ciepło na skandynawskie kryminały-póki co wolę letni romans ;)
OdpowiedzUsuńPrzekonalas mnie ta ksiazka, nawet jesli to nie bedzie tylko jeden czy dwa tomy :)
OdpowiedzUsuńJa z kolei nie za często sięgam po takie książki na faktach.
OdpowiedzUsuńNa pewno bym nie mogła tego czytać na noc... Wydaje się być ciekawa
OdpowiedzUsuńnie jest to książka do końca w moim klimacie, ale wiem komu polecę :-)
OdpowiedzUsuńBardzo często sięgam po książki z tego wydawnictwa. Mają wiele różnorodnych książek. Każda potrafi zaskoczyć.
OdpowiedzUsuńRecenzja bardzo ciekawa, jednak ksiazka zdecydowanie nie jest w tematyce która by mnie interesowała.
OdpowiedzUsuńLubię kryminały i bardzo dobrze mi się czyta taki rodzaj literatury. Myślę, że ta książka by mi się spodobała również.
OdpowiedzUsuńNie sięgam po krymiały, więc to nie książka dla mnie. Jednak znam osobę, która lubi taką tematykę.
OdpowiedzUsuń