INSPEKTOR BARBAROTTI tom 2
"Myśli nie są niebezpieczne dopóty,
dopóki pozostają w naszych głowach."
Spotkanie z twórczością Håkana Nessera sprawia przyjemność, wywołuje zaciekawienie, wciąga w kryminalne klimaty. Znakomicie odnajduję się w powieści, w której wiodące skrzypce odgrywa nie tylko intrygująca zagadka detektywistyczna, ale również atrakcyjny wątek obyczajowy. Lubię, kiedy życie zawodowe kluczowej postaci wsparte jest szczegółowym wejrzeniem w prywatne zagadnienia. Wówczas intensywniej rozpracowuję bohatera, więcej go rozumiem, chętnie stawiam się w jego sytuacji. Autor ma wyrobiony warsztat pisarski, na wskroś przesiąknięty skandynawskimi nutami, stawia na ludzkie osobowości, wzorce zachowań, zwykłą codzienność. Potrafi wykreować różnorodne postaci, nadać im ciekawe koloryty tożsamości, obdarzyć skomplikowaną przeszłością, uwikłać w zawiłe okoliczności, sprawić, że każda wnosi coś szczególnego. Narracja zgrabna, wzbogacona ironicznym humorem, chętnie przystaję na jej nieco osobliwy styl. Niespieszna dynamika rozwoju akcji, ale za to mnóstwo podnoszących adrenalinę incydentów i zaskakujących obrotów spraw.
Inspektor kryminalny czterdziestosiedmioletni Gunnar Barbarotti, właśnie udaje się na urlop na Gotlandię, kiedy otrzymuje osobliwy list, w którym ktoś oznajmia, że zostanie popełnione przestępstwo. Początkowo policja bagatelizuje wiadomość, ale kiedy okazuje się, że faktycznie dokonano morderstwa wskazanej osoby, zaczyna się pogoń za sprawcą. Niestety, śledztwo niesłychanie komplikuje się. Autor listów potrafi znakomicie planować zamierzenia odebrania życia kolejnym osobom. Wszystko ma opracowane w najdrobniejszych szczegółach i realizuje punkt po punkcie bez najmniejszych skrupułów. Stosuje różne metody morderstwa. Choć ostrzega o swoich intencjach i wskazuje konkretne tożsamości, nie można okiełznać i przerwać jego apetytu na zabijanie. Środki masowego przekazu natychmiast węszą sensację i nagłaśniają sprawę. Jakie motywy rządzą tajemniczym zabójcą? Dlaczego wybrał te a nie inne osoby? A przede wszystkim, kim jest i jak go powstrzymać? Zerknij również na pierwszy tom serii o inspektorze Barbarottim ("Człowiek bez psa 1a", "Człowiek bez psa 1b"), thriller w spokojnym wydaniu "Oczy Eugena Kallmanna" i "Stowarzyszenie leworęcznych", w którym zagadka kryminalna nie wysuwa się na plan pierwszy, ale nieustannie obecna jest w myślach bohaterów.
4.5/6 - warto przeczytać
kryminał, 526 stron, premiera 05.05.2021 (2007), tłumaczenie Emilia Fabisiak
Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Czarna Owca.
Lubię czytać serię w kolejności, więc jeśli już się zdecyduję, to najpierw sięgnę po tom pierwszy.
OdpowiedzUsuńJa również lubię po kolei, od początku, więc także zaczęłabym od 1 tomu :) Może i ja się skuszę
UsuńU mnie to zależy, czasem czytam od pierwszego i tak wolę, ale robię też wyjątki.
UsuńMyślę, że powinnam ją sobie zamówić i będę zadowolona z jej lektury. Zapowiada się bardzo ciekawie. Ale najpierw oczywiście pierwszy tom:)
OdpowiedzUsuńSiostra bardzo lubi twórczość tego autora, więc przypomnę jej o jego twórczości.
OdpowiedzUsuńDawno temu czytałam sporo książek Nessera, czas do tego wrócić.
OdpowiedzUsuńPrzyjemnie będzie zagłębić się w taki cykl, dziękuję za jego polecenie.
OdpowiedzUsuńNa pewno to ciekawa pozycja, nie czytałam jeszcze nic tego autora.
OdpowiedzUsuńLubię takie wciągające książki, w których śledztwo się komplikuje. Super!
OdpowiedzUsuńJestem bardzo ciekawa kim był sprawca i z jakiego powodu tak postępował.
OdpowiedzUsuńNie znam tego autora,ale jak wynika z Twojej recenzji warto po nią sięgnąć
OdpowiedzUsuńBardzo lubię kryminalne historie,ukazujące się nakładem tego wydawnictwa - i ta książka pewnie nie byłaby wyjątkiem :)
OdpowiedzUsuńTak jak pisałam kiedyś nie sięgam po kryminały. Nie są one stworzone dla mnie. Boję się, gdy jest czytam, a jak mam iść spać, to koszmar przeżywam!
OdpowiedzUsuńJa z kolei uwielbiam zagłebić się w dobry kryminał, niesamowicie się przy nim relaksuję.
UsuńKryminał jest to pozycja dla mojego męża. Myślę że dostanie tą książkę w prezencie.
OdpowiedzUsuńKiedyś czytałam wyłącznie kryminały, a z czasem zaczęłam czytać "babskie" książki. Teraz robię to na zmianę i chętnie poznam tę historię.
OdpowiedzUsuńO Nesserze słyszałam dużo dobrego, ale jeszcze nie miałam odwagi po niego sięgnąć. Zawsze się boję, że te skandynawskie kryminały będą zbyt drastyczne dla mnie.
OdpowiedzUsuńMyślę, że mi się spodoba, bo po pierwsze lubię zagadki detektywistyczne, a po drugie - Skandynawię.
OdpowiedzUsuńta historia na pewno spodobała by się mojej mamie, więc na pewno jej polecę :)
OdpowiedzUsuńTa książka ma to coś w sobie, może kiedyś ja przeczytam
OdpowiedzUsuńJa niezbyt lubię kryminalne historie :D Przyznam szczerze, że się ich po prostu boję i nie czytam dlatego :)
OdpowiedzUsuńJuz sam cytat mnie przekonal:) czarna seria zawsze byla swietna :)
OdpowiedzUsuńNie znam twórczości, ale nie do końca mam na nią ochotę.
OdpowiedzUsuńSwego czasu siostra zaczytywała się w jego książkach.
UsuńZaintrygowała mnie Twoja recenzja. Lubię takie zagadki!
OdpowiedzUsuńBędzie się w czym zaczytać w późniejszym czasie. Na razie nie mam za bardzo czasu na inne lektury.
OdpowiedzUsuń