WIECZNA WOJNA Joe Haldeman

WIECZNA WOJNA tom 1

"Dla większości ludzi najistotniejsze było to, że gdyby wojnę nagle zakończono, gospodarka Ziemi załamałyby się."

Lubię sięgać po fantastykę militarną, ale nie sądziłam, że książka napisana czterdzieści sześć lat temu przywoła tak frapujące wrażenia. Gdybym przeczytała ją w czasach, kiedy powstała, z pewnością dostarczyłaby wiele satysfakcji i refleksji, natomiast z dzisiejszej perspektywy, otrzymuję jeszcze więcej, bo spojrzenie po niemal pół wieku na to, jak kształtowała się literatura z gatunku science fiction, oczywiście, natychmiast nasuwają się porównania, konfrontacje i analogie. W ten sposób podnosi się walor powieści, sprawia, że nie starzeje się tak, jakbyśmy przypuszczali, a jedynie zyskuje na wyrazistości blasku przesłań.

A trzeba przyznać, że Joe Haldeman zasadza w czytelniku mnóstwo idei, pomysłów i znaków zapytania. Proponuje śmiałe rozwiązania, ubiera je w konkretne wskazówki, lecz jednocześnie pozostawia wolną przestrzeń dla wyobraźni odbiorcy. Niektóre przesłania przybierają formę bezspornych racji, inne domagają się większej iluzji, ale są i takie, które odkrywają uniwersalną prawdę o człowieku, dążeniu do destrukcji, niepodzielnego dzierżenia władzy i podążania tropem intratnych interesów. Otrzymujemy wizje dotyczące podboju kosmosu, nowoczesnych technologii, militarnych rozwiązań, ekonomicznych uwarunkowań, biologicznych udoskonaleń, ciekawe ujęcia socjologiczne i społeczne, a właśnie ich wyszukuję w literaturze. Spojrzenie na toczoną przez nasz gatunek wojnę, w ramach państw i kosmosu, z samym sobą i innymi rasami. Jak zmieni się człowiek za tysiąc lat, co zginie wraz z przeszłością, a co przetrwa jako dowód istnienia?

Śledzimy karierę wojskową Williama Mandelli, zderzamy się z narzuconymi formami przemocy, wnikamy w wewnętrzny dychotomiczny konflikt i pragnienie ucieczki przed absurdalnością. Obserwujemy specyfikę szkoleń, manipulację umysłem, przeprogramowanie do zabijania, narzucanie jedynie słusznych filozofii, bezwzględnego podporządkowania. A wszystko w imię potencjalnego zagrożenia ze strony Taurańczyków, haseł obrony ludzkości i macierzystej planety, fałszywych przesłanek zaaplikowanych dogmatów i informacji. Intrygująca podróż w czasie, zerknięcie na możliwe ewolucyjne przemiany, prawdopodobne wywrócenie piramidy wartości i etycznych dylematów. Narracja przyjazna, sporo się dzieje, w różnych skokach wieków, aż do trzy tysiące sto czterdziestego trzeciego roku. Zerknijcie na inne propozycje serii klasyki science fiction, omówione na Bookendorfinie, "Cieplarnia", "Przestrzeni! Przestrzeni!", "Non stop", "Aleja potępienia", "Kwiaty dla Algernoma", "Koniec dzieciństwa", "Hiob. Komedia sprawiedliwości".

4.5/6 - warto przeczytać
science fiction, 332 strony, premiera 11.02.2020 (1974), tłumaczenie Zbigniew A. Królicki
Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Rebis.