BEZKRESNE NIEBO

KATE ATKINSON

JACKSON BRODIE tom 5

"Zbieg okoliczności to nic innego jak logiczne wyjaśnienie, na które jeszcze nikt nie wpadł."

Dopiero w piątym tomie wkroczyłam w serię, powieść zaskoczyła mnie totalnie, nie tego typu przygody czytelniczej spodziewałam się, ale już wiem, że koniecznie nadrobię wcześniejsze. Odpowiadał mi klimat wytworzony przez Kate Atkinson, koncentracja na przekonującym odmalowaniu kluczowych i drugoplanowych postaci. Znakomicie wczuwałam się w ich sytuację, dostrzegałam przyczyny zachowań, rozumiałam postawy. Także czarnych bohaterów ciekawie urozmaicono, każdy z własnym bagażem doświadczeń i perspektywą spojrzenia na świat, frapująco się je odkrywało. Wątki obyczajowe poprowadzono szalenie atrakcyjnie, intensywnie wchodziłam w naturę człowieka, uważnie śledziłam teraźniejsze wydarzenia z mocno wybrzmiewającą przeszłością.

Mniej już spodobała się mi kryminalna intryga, doceniłam pomysł na scenariusz, ale nie mogłam w pełni nasycić się brzmieniem, zabrakło wyczekiwanego napięcia i niepewności. Przeszkadzała przewidywalność, zbyt szybkie odkrywanie kart, chociaż w kilku sytuacjach dałam się zaskoczyć. Mieszane odczucia wynikały z innych oczekiwań niż propozycja podania, dopiero po poznaniu całej książki zrozumiałam, w jaką podróż zabrała mnie autorka. Wyjątkowo przypasowała mi swoista zabawa językiem i skojarzeniami, co do osób, zdarzeń, literatury, uwielbiam tego typu nawiązania i połączenia do uchwycenia. Akcja długo rozwijała się, przez wiele stron niewiele wskazywało, że dostanie przyspieszenia i włączy się w nurt detektywistyczny. Pisarka postawiła na wprowadzenie czytelnika w szeroki kontekst obyczajowy, co studziło nieco mój zapał, lecz po kilkudziesięciu stronach zaczęło sprawiać coraz większą przyjemność. To nie jest propozycja do szybkiego czytania, powierzchownego odbierania treści, ale okazja do zadumania się nad życiem, różnorodnym splotem okoliczności, kalkami ludzkich ułomności, potknięć, pragnień i marzeń.

Jackson Brodie po rezygnacji z pracy w policji założył biuro detektywistyczne. Przyjmowane sprawy nie należały do ambitnych i wymagających, ale właśnie taki styl pracy wydawał się mu odpowiadać. Prywatne perturbacje postawiły go z boku liczących się dla niego wartości, został przyparty do muru, na rozdrożu, przed ważnymi decyzjami. Atkinson fantastycznie powiązała prywatną i zawodową sferę, sprawiła, że całkowicie wierzyłam w bohatera, kibicowałam mu, chociaż niekiedy wystawiał moją cierpliwość na próbę, ale tak właśnie miało być. Kiedy Brodie przypadkowo uratował życie chcącemu rzucić się z urwiska mężczyźnie, dał wciągnąć się w wir niespodziewanych zbiegów okoliczności, nietypowych wyzwań, kłopotliwych incydentów. Intuicja nakazywała trzymanie się z daleka od pewnych osób, ale to one prowadziły ku rozpracowaniu groźnych przestępców. Czy udało mu się dogonić prawdę, wyłapać spomiędzy wierszy i właściwie zinterpretować podchwytywane sygnały? A może nie miał nic do powiedzenia, nie decydował o przebiegu zdarzeń, im bardziej chciał coś zmienić, tym bardziej pozostawało tym samym?

4.5/6 - warto przeczytać
kryminał obyczajowy, 520 stron, premiera 10.02.2021 (2019), tłumaczenie Aleksandra Wolnicka
Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Czarna Owca.