TAJEMNICZY OGRÓD

FRANCES HODGSON BURNETT

"Zdawało się jej, że była zamknięta daleko od świata, w jakimś zaczarowanym miejscu."

Książki poznane w dzieciństwie kształtowały moją pasję czytelniczą, mocne filary stanowiły powieści czytanie mi i rekomendowane przez babcię. Wśród nich wiodącą rolę odegrał między innymi "Tajemniczy ogród", do dziś pamiętam, jak sugestywnie oddziaływał na dziecięcą wyobraźnię, jak czułe struny poruszał, ile różnych emocji wyzwalał. Dlatego z przyjemnością odświeżyłam wspomnienia, sprzed niemal pół wieku, związane z tym tytułem. Chętnie oglądałam filmy oparte na powieści, ale to tekst z tysiąc dziewięćset jedenastego roku jest najlepszym źródłem cennych wartości i niezwykłych przekazów.

"Tajemniczy ogród" nie starzeje się, intensywnie przemawia do młodego i dorosłego czytelnika, wciąga barwnym i przyjaznym stylem narracji, rozpieszcza zmysły ciekawym scenariuszem zdarzeń, pozostawia z pięknym materiałem do refleksji. Frances Hodgson Burnett doskonale rozumie psychikę dzieci, wie, w jakie struny uderzyć, by wywołać piękne brzmienie instrumentu serca. Poruszająco ukazuje przemianę kluczowej bohaterki, dziesięcioletniej Mary Lennox, od egoistycznego i nielubianego stworzonka do empatycznej i kochanej osóbki. Połączenie kontaktu z przyrodą i drugim człowiekiem lekarstwem na wszelkie przykrości i straty spotykające nas, drogowskazem do ukojenia, pociechy, pokrzepienia i otuchy. Dając innym coś szczególnego od siebie, a zarazem tak zwyczajnego, stajemy się inicjatorem dobrych przemian, które zbierają okruchy złamanych myśli i uczuć, adaptują do środowiska, a następnie rozbudzają w człowieku to, co najlepsze. Dorosły kształtuje świat dziecka a dziecko wpływa na wir życia dorosłego.

Po śmierci rodziców, Mary przybywa z Indii do Anglii, do wuja Archibalda Cravena. Dziewczynka czuje się samotna i zagubiona, nikt nie interesuje się jej losem i samopoczuciem. Sześćsetletni dom, wielki, ponury i dziwny, niemal opuszczony, stojący na krańcu rozległego wrzosowiska, skrywa tajemnice w stu zamkniętych pokojach i kilku ogrodach. Mary stopniowo odkrywa rozległą rezydencję i jej mieszkańców, jednocześnie poznaje siebie. Kiedy do jednego z ogrodów, pustego i zaniedbanego, wlewa się strumień zainteresowania, zrozumienia, przyjaźni i miłości, zmienia go w urokliwe i znaczące miejsce, również w życiu Mary odzwierciedlają się pozytywne odczucia, dzieje się coś szalenie dobrego. Mocno wzruszająca przygoda czytelnicza, uświadamia, że myśl może być równie dobroczynna jak promienie słoneczne lub zabójcza jak trucizna, od nas zależy, który wariant wybierzemy. W końcu, o ile ładniej wygląda się ze szczerym uśmiechem na twarzy niż w skwaszonej masce wiecznego niezadowolenia.

5.5/6 - koniecznie przeczytaj
literatura dziecięca, klasyka, 398 stron, premiera 13.01.2021 (1911)
tłumaczenie Jadwiga Włodarkiewiczowa
Tekst ukazał się pierwotnie na Szkrabajki.pl