"Nie wystarczy po prostu mieć inteligencję; trzeba jej jeszcze używać." "Ukryty geniusz" jest osobną publikacją, a zarazem luźną kontynuacją "Człowieka, który nie mógł przestać", gdyż i tym razem David Adam przygląda się funkcjonowaniu ludzkiego umysłu, procesom wciąż skrywającym mnóstwo tajemnic i niewiadomych. Ze względu na szeroki zakres tematyczny, na książkę trzeba przeznaczyć sporo czasu, najlepiej poznawać ją partiami i w spokojnych rytmach, wnikliwie spoglądać na rozum z różnych perspektyw.
Autor przybliża aspekty z poszerzania funkcji poznawczych, podniesienia poziomu inteligencji, poprawienia sprawności umysłowej. Omawia metody stymulowania sieci połączeń tkanki nerwowej i reguły powstawania nowych. Przywołuje pionierskie spojrzenia nauki, dawne i współczesne wzorce. Wszystko wspiera różnorodnymi przykładami, które sprawiają, że trudne zagadnienia stają się przystępne i zrozumiałe. Narracja przekonująca i przyjazna, nie ma żargonu naukowego, jedynie drobne wzmianki terminologii tam, gdzie jest to niezbędne, ze względu na jednolitość przekazu.
Istota inteligencji charakteryzuje się wysoką złożonością i niejednoznacznością, poznawanie jej bazuje na różnych dyscyplinach nauki, a testy i kwalifikacje wymykają się pełnemu obrazowi. Penetrowanie pochodzenia ludzkiego potencjału umysłowego stawia wyzwania, ponieważ nie daje się uogólniać i szufladkować. Wkraczamy w sferę genetyki i dziedziczenia, psychologii i kodyfikacyjnej interpretacji, środków farmakologicznych i sztucznej aktywizacji. Sporo wzmianek o badaniach naukowych, sukcesach i spektakularnych niepowodzeniach neuronauki. Ciekawe historie potwierdzają lub obalają, stawiane na przestrzeni dziesiątek lat, hipotezy i wnioski.
Najbardziej frapujące fragmenty książki to te, które traktują o szczególnych stanach umysłu - autyzmie, zespole sawanta, synestezji i demencji. Z jednej strony niski poziom inteligencji, z drugiej ponadprzeciętne zdolności umysłowe w konkretnej dziedzinie, nagłe zdobywanie talentu w wybranym zakresie pod wpływem dramatycznego wypadku, czy stopniowe wygaszanie pracy umysłu u starszych osób. Mózg osobliwie przenosi doświadczenia z jednego zmysłu na drugi i tworzy coś niezwykłego. Omawiana jest ponura historia brytyjskich zakładów psychiatrycznych, zagrożenia związane z rozwojem eugeniki oraz metody modyfikacji pracy mózgu.
Nie mogło zabraknąć nawiązań do kwestii etycznych, moralnych i społecznych, zatem zbieramy frapujący materiał do przemyśleń. Publikacja nie wnosi innowacyjnych myśli, ale jest zajmującym zestawieniem popularnych osiągnięć nauki, interesującą przymiarką do głębszego studiowania. Atrakcyjnie przyciąga do przyjrzenia się, czym jest inteligencja i jakie są jej wymiary, przyjemnie przygotowuje do dalszych dociekań, specjalistycznych lektur, opracowań z psychologii intelektu i układu nerwowego. Zerknijcie na inne publikacje serii #nauka ("Szarlatani", "GPS mózgu", "Homo hapticus", "Pierwsze znaki", "Mikrobiom", "Magia bioinżynierii", "Geniusz ptaków").
4/6 - warto przeczytać
literatura popularno-naukowa (neuronauka), 286 stron, premiera 27.02.2020 (2018)
tłumaczenie Barbara Gutowska-Nowak
Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Bardzo ciekawa recenzja, książka jak dla mnie :-) Lubię takie zagadnienia...
OdpowiedzUsuńRecenzje Izabeli zawsze są bardzo ciekawe.
UsuńTo może być interesująca książka. I tak jak proponujesz najlepiej będzie się ją czytać partiami, a nie na raz ;)
OdpowiedzUsuńMyślę, że ludzki mózg dłuuugo jeszcze pozostanie nie w pełni zbadany i będzie fascynował rzesze naukowców. :) Zauważyłam, że ostatnio dużo wychodzi tego typu literatury. Na pewno to bardzo ciekawe zagadnienie.
OdpowiedzUsuńNeuronauka to obecnie temat na czasie.
OdpowiedzUsuńbardzo lubię takie książki, pokazują jak używać swojej inteligencji, a nie tylko ją mieć ;-)
OdpowiedzUsuńOsobiście uwielbiam tematykę ludzkiego mózgu. Jest nadal dla nad tajemnicą mimo,że już trochę i nim wiemy. Z miłą chęcią zagłębie się w tą książkę.
OdpowiedzUsuńTo raczej nie są za bardzo moje klimaty.
OdpowiedzUsuńJeśli napisana przystępnym językiem to pewnie skorzystam.
OdpowiedzUsuńO tej inteligencji to bym poczytała...
OdpowiedzUsuńCiekawie o neuronauce opowiada też książka "Źródło".
UsuńO, nie znam. Muszę też sobie zapisać.
UsuńWygląda na to, że książka bylaby idealnym prezentem dla mojego narzeczonego ;)
OdpowiedzUsuńBardzo fajnie, gdy możemy komuś polecić daną pozycję.
UsuńRaczej nie sięgam po ten gatunek literacki, ale umysł człowieka jest niesamowicie interesującym tematem i z przyjemnością bym przeczytała tę książkę.
OdpowiedzUsuńLubię książki o działaniu mózgu.
OdpowiedzUsuńNie znam autora, a tematyka chociaż nie do końca "moja" to Twoja recenzja zachęca do przeczytania.
OdpowiedzUsuń... to lektura zdecydowanie dla mnie ... dziękuję za recenzję ...
OdpowiedzUsuńBardzo fajnie, że każdy z nas ma inny gust.
UsuńNie wiem, ile i ewentualnie, jakie książki o podobnej tematyce czytałaś, ale zakładam, że nie jedną :). Gdybyś miała tę właśnie ocenić w porównaniu z nimi na skali od 1 do 10, to gdzie być ją umieściła?
OdpowiedzUsuńBardzo lubię ten blog. Akurat książka dla mnie. Lubię taką tematykę. Zapisałam sobie i dziękuję, bo zachęciłaś :) Muszę ją ustawić w kolejce do przeczytania ^^ :D
OdpowiedzUsuńNie przepadam generalnie za tego typu literaturą, ale Ty nawet do takich książek potrafisz mnie zachęcić. Kolejna świetna recenzja, ale tutaj zaskoczenia nie ma ;)
OdpowiedzUsuńO umyśle czytam wszystko co się da. Lubię te tematykę.
OdpowiedzUsuńLudzki umysł zawsze pozostanie nie do końca odkryty i będzie zagadką.:)
OdpowiedzUsuńMój mąż uwielbia książki popularnonaukowe o rozumie i budowie mózgu. Podsunę mu ten tytuł.
OdpowiedzUsuńKsiążka o tematyce, o której lubię czytać. Może po nią sięgnę.
OdpowiedzUsuńPopularnonaukowe książki raczej mnie nie pociągają.
OdpowiedzUsuńO widzisz, zapisuję i przekażę siostrze info o tej książce! Albo linka do Twojej recenzji jej p[odeślę. Ona interesuje się wszystkim co dotyczy autyzmu.
OdpowiedzUsuńO autyzmie czytam tylko w książkach obyczajowych.
UsuńTo jest tematyka dla mnie i mojej siostry. Skończyła biologię, ale nadal lubi się zagłębić w interesujące ją tematy. A ja pracuję jako nauczyciel wspolorganizuaicy zzajęcia w szkole i chętnie poglebie swoją wiedzę. Zapisuje tytuł. Kinga
OdpowiedzUsuńCo do pierwszego zdania we wpisie - zgadzam się w 100%!
OdpowiedzUsuńNiewiele wiem o autyzmie, a dzieci z tym problemem jest coraz więcej...
OdpowiedzUsuńWarto książkę przeczytać...
krystynabozenna
Pierwsze zdanie, idealne w punkt. A co do książki, tematyki wydaje się ciekawa i warta przeczytania :)
OdpowiedzUsuńCiężka tematyka, ale coraz częściej po nie sięgam :D
OdpowiedzUsuńNie jestem fanką literatury popularno-naukowej, ale muszę przyznać, że ta książka mnie zaciekawiła, może się pokuszę o jej przeczytanie. :)
OdpowiedzUsuńNiestety, ale jakoś tematyka popularnonaukowa mnie nie przekonuje...
OdpowiedzUsuńLubię takie książki, ciekawe są.
OdpowiedzUsuńKsiążki popularnonaukowe poruszające tematykę umysłu należą do dziedziny moich zainteresowań, więc z przyjemnością przeczytam tę właśnie książkę :)
OdpowiedzUsuńTo może być coś dla mnie :)
OdpowiedzUsuńCiężka i niełatwa, ale jednocześnie bardzo interesująca i zachęcająca tematyka. :)
OdpowiedzUsuńTen początkowy cytat bardzo trafiony.
OdpowiedzUsuńZ chęcią sięgnęłabym po tą pozycję, ostatnio mamy dużo czasu więc staram się sięgać po literaturę popularno-naukową
OdpowiedzUsuńMyślę, że to bardzo ciekawa propozycja :)
OdpowiedzUsuńJuż po okładce, wiedziałam że to książka Uniwersytetu Jagielonskiego. Mają je dość specyficzna i charakterystyczne :)
OdpowiedzUsuńBardzo lubię tego typu literaturę, odsłaniającą zakamarki ludzkiego umysłu. Czytałam kiedyś kilka pozycji neurologa, Oliviera Sacksa - polecam, niezwykle zajmujące :)
OdpowiedzUsuń